Википедија

Борис Стојчев (театролог): Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
с Јазична исправка, replaced: актер → глумец using AWB
с →‎top: Форматна исправка, replaced: 0 год. → 0 г. (2), 5 год. → 5 г., 6 год. → 6 г., 9 год. → 9 г. (2)
Ред 1:
[[Податотека:BorisStojcev6.JPG|thumb|Борис Стојчев]]
 
'''Борис Стојчев''' е роден на 20 август 1926 год&nbsp;г. во [[Кочани]]<ref>“Уста ми пее, срце ми плаче“ - Борис Стојчев, збирка мелодии и аранжмани, издавач Општина Кочани, 2010 год&nbsp;г.</ref>. Основно училиште завршил во [[Кочани]], а гимназија најпрвин учи во [[Штип]], а потоа во [[Кочани]]. Во својата долгогодишна научно истражувачка и уметничка кариера работи како новинар во весниците “[[Народен глас]]“ и “[[Млад борец]]“ каде работи како уредник на внатрешната и надворешно-политичката рубрика.
 
Потоа, во ноември 1949 год&nbsp;г. е назначен за директор на Народниот театар при Штипската област, а во септември 1950 год&nbsp;г. учествувал во формирањето на Околискиот народен театар во [[Кочани]], а во истиот се јавува и во улога на режисер. Во август 1965 год&nbsp;г. е назначен за раководител на активностите околу формирањето на Домот на културата “Бели мугри“ во [[Кочани]], чиј директор е и во периодот од 1971 до пензионирањето во јуни 1987 година.
 
Како режисер во Околискиот народен театар во Кочани, Борис Стојчев режирал 10 претстави: “Кога жената е нема“ (1965), “Голгота“ (1972), “[[Чорбаџи Теодос]]“ (1975), “Вук Бубало“ (1976), “[[Црнила]]“ (1978), “Обичен човек“ (1980), “Ноќи на гневот“ (1981), “Неиспеана свадбена песна“ (1982), “Фамилија Бло“ (1983) и “Кир Јања“ (1984). Работи и во аматерскиот театар за чии потреби ги превел претставите “Протекција“, “Без вина виновни“ и “Бог да ја прости тетка“. Тој е еден од иницијаторите за поставување на [[Оперета|оперети]] на сцената на Домот на културата “Бели мугри“, а под неговата режисерска палка изведени се оперетите “Загорски трендафил“ (1963), “Наталка Полтавка“ (1976) и “[[Бегалка]]“, како и детските оперети “Зајко кокорајко“ (1960), “Кривиот пат“ 1966) и “Шумски чуда“ (1981).
Ред 15:
Иницијатор е за формирање на КУД “Изгрев“, ансамбл за староградски песни со кој се снимени голем број песни од Кочани и Кочанско со што трајно се зачувани од заборав.
 
Борис Стојчев почина на 1 август 2009 год&nbsp;г. во [[Кочани]].
 
== Наводи ==
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Борис_Стојчев_(театролог)“