Пјер де Ферма: Разлика помеѓу преработките

'''Пјер де Ферма''' ({{IPA-fr|pjɛːʁ dəfɛʁˈma}}; 17<ref>{{cite book|last1=Křížek|first1=M.|last2=Luca|first2=Florian|last3=Somer|first3=Lawrence|title=17 lectures on Fermat numbers: from number theory to geometry|series=CMS books in mathematics|year=2001|publisher=Springer|isbn=9780387953328|page=v}}</ref> август 1601 or 1607/8<ref name=barner>[http://cat.inist.fr/?aModele=afficheN&cpsidt=14213014 Klaus Barner (2001): ''How old did Fermat become?''] Internationale Zeitschrift für Geschichte und Ethik der Naturwissenschaften, Technik und Medizin. ISSN 0036-6978. Vol 9, No 4, pp. 209-228.</ref> – 12 јануари 1665) бил [[Французи|француски]] правник во ''[[Парламент]]от'' на [[ТулузааТулуза]], [[Франција]], и [[Список на математичари-аматери|математичар-аматер]] заслужен за раниот развиток на математиката што подоцна довел до [[инфинитезимална пресметка|инфинитезималнаta пресметка]], вклучително и [[адекватност]]. Посебно, тој е заслужен за откривање на неговиот оригинален метод на изнаоѓање на најголемите и најмалите [[ордината|ординати]] на закривените линии. Значаен е неговиот придонес во [[аналитичка геометрија|аналитичката геометрија]], [[веројатност]]а, и [[оптика]]та. Најпознат е по својата [[Фермаова последна теорема]], која ја опишал на белешка на маргината на еден примерок на [[Диофант]]овата' ''[[Аритметика]]''.

Има премалку докази за неговото рано школување, но се смета дека се школувал во локалното француско манастирско училиште.Потоа студирал право на универзитетитево ТулузааТулуза и Бордо. После завршувањето на студиите (помеѓу 1625-1630година) бил награден со Диплома за судска пракса на Универзитетот во Орлеанс во 1631година.