Разлика помеѓу преработките на „Пјер де Ферма“

'''Пјер де Ферма''' ({{IPA-fr|pjɛːʁ dəfɛʁˈma}}; 17<ref>{{cite book|last1=Křížek|first1=M.|last2=Luca|first2=Florian|last3=Somer|first3=Lawrence|title=17 lectures on Fermat numbers: from number theory to geometry|series=CMS books in mathematics|year=2001|publisher=Springer|isbn=9780387953328|page=v}}</ref> август 1601 or 1607/8<ref name=barner>[http://cat.inist.fr/?aModele=afficheN&cpsidt=14213014 Klaus Barner (2001): ''How old did Fermat become?''] Internationale Zeitschrift für Geschichte und Ethik der Naturwissenschaften, Technik und Medizin. ISSN 0036-6978. Vol 9, No 4, pp. 209-228.</ref> – 12 јануари 1665) бил [[Французи|француски]] правник во ''[[Парламент]]от'' на [[ТулузаТулузаа]], [[Франција]], и [[Список на математичари-аматери|математичар-аматер]] заслужен за раниот развиток на математиката што подоцна довел до [[инфинитезимална пресметка|инфинитезималнаta пресметка]], вклучително и [[адекватност]]. Посебно, тој е заслужен за откривање на неговиот оригинален метод на изнаоѓање на најголемите и најмалите [[ордината|ординати]] на закривените линии. Значаен е неговиот придонес во [[аналитичка геометрија|аналитичката геометрија]], [[веројатност]]а, и [[оптика]]та. Најпознат е по својата [[Фермаова последна теорема]], која ја опишал на белешка на маргината на еден примерок на [[Диофант]]овата' ''[[Аритметика]]''.

Има премалку докази за неговото рано школување, но се смета дека се школувал во локалното француско манастирско училиште.Потоа студирал право на универзитетитево ТулузаТулузаа и Бордо. После завршувањето на студиите (помеѓу 1625-1630година) бил награден со Диплома за судска пракса на Универзитетот во Орлеанс во 1631година.

Почнувајќи од 1631година бил правник во гратскиот парламент. Од тоа време тој си го додал предлогот “де” на своето презиме. Во 1648год. бил кралски советник во ТулузТулуза, а од 1652 год. бил во кривичниот суд.