Димитрие Дурацовски: Разлика помеѓу преработките

Дурацовски е припадник на т.н. петта генерација или Петти круг на автори, кои на [[Македонската литературакнижевност|македонската литературна]]книжевна сцена]] се јавиле во [[1980]]-тите години. Целиот опус на Дурацовски е во знакот на [[Постмодернизам|постмодернизмот]]. Со романот „Бледи сенки, далечни гласови“, тој направил голем пресврт во стилот. Во двете збирки раскази, тој пишуваал во стилот на фантастиката и ониричноста, со користење цитати, парафрази и позајмувања од други книжевни дела. Во „Инсомнија“, тој ја напуштил строгата, контролирана функционалност, вметнувајќи долги автобиографски пасажи и есеизирања. Во романот „Бледи сенки, далечни гласови“, тој ја напуштил функционалната димензија и навлегува во т.е. постмодерна носталгија.<ref>Роберт Алаѓозовски, „Постмодерна носталгија“, ''Економија и бизнис'', број 198, 25 декември 2014, стр. 83-84.</ref>