Елизабет Барет Браунинг: Разлика помеѓу преработките

[[Податотека:Elizabeth Barrett Browning.jpg|thumb|right|Елизабет Браунинг]]

Природата на нејзината болест сè уште е нејасна иако медицинските и книжевните научници претпоставувале дека долготрајните пулмонални проблеми, комбинирани со ублажувачки лекарства за спиење, придонеслепридонеле за нејзиното приближување кон крајот.

Во 1899 [[Лилиен Вајтинг]] напишала биографија за Елизабет насловена ''Студија за Елизабет Барет Браунинг'' што ја опишува како “најфилозофскиот поет“ и го прикажува нејзиниот живот како “Госпел за применето Христијанство“. За Вајтинг, терминот “уметност во служба на уметноста“ не е применет во делата на Барет Браунинг од причина што секоја поема, со различни цели, била создадена со повеќе “чесна визија“. Во оваа критичка анализа, Вајтинг ја насликува Браунинг како поет кој го користи знаењето од класичната книжевност со еден “интуитивен дар за духовно претскажување“. Во ''Елизабет Барет Браунинг'' [[Ангела Леитон]] сугерира дека прикажувањето на Барет Браунинг како “побожна иконографија на сестринство“ нè одвлекува од нејзините поетски достигнувања. Леитон ја цитира драмата од 1931 на Ивен Бесиер насловена ''Барет ови од улицата Вимпол'' како доказ дека [[книжевна критика|книжевна критика]] од XX век за делата на Барет Браунинг страдала повеќе како резултат на нејзината популарност отколку поетска некомпетентност.