Втора крстоносна војна: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
rv
с Правописна исправка, replaced: кнежества → кнежевства
Ред 2:
[[Податотека:Crusades surprised by turks.jpg|мини|лево|300|Турска заседа]]
 
Во XII век почнува обединувањето на муслиманските кнежествакнежевства па како резултат на тоа крстоносците започнуваат да ги губат своите владеења. Во 1144 владетелот на Мосул ја освојува од нив [[Едеса]]. Во одговор на ова е организиран '''вториот крстоносен поход''' ([[1147]]-[[1149]]). Како негов главен инспиратор истапува еден од најреакционерските дејци на католицизмот во тоа време - абатот Бернар Клервоски. На чело на походот застануваат францускиот крал Луј VII и германскиот крал Конрад III. Вториот крстоносен поход доживува потполн неуспех. Кон крајот на 1147 година германските крстоносци се разбиени до колена од Селџуците во Мала Азија. Француските крстоносци што пристигнале малку подоцна и на кои им се придржуваат остатоците од германската војска без успех се обидуваат да го освојат [[Дамаск]]. Не постигувајќи ништо крстоносците неславно се враќаат во Европа.
 
Во XII век почнува обединувањето на муслиманските кнежества па како резултат на тоа крстоносците започнуваат да ги губат своите владеења. Во 1144 владетелот на Мосул ја освојува од нив [[Едеса]]. Во одговор на ова е организиран '''вториот крстоносен поход''' ([[1147]]-[[1149]]). Како негов главен инспиратор истапува еден од најреакционерските дејци на католицизмот во тоа време - абатот Бернар Клервоски. На чело на походот застануваат францускиот крал Луј VII и германскиот крал Конрад III. Вториот крстоносен поход доживува потполн неуспех. Кон крајот на 1147 година германските крстоносци се разбиени до колена од Селџуците во Мала Азија. Француските крстоносци што пристигнале малку подоцна и на кои им се придржуваат остатоците од германската војска без успех се обидуваат да го освојат [[Дамаск]]. Не постигувајќи ништо крстоносците неславно се враќаат во Европа.
 
 
Кон средината на XII век меѓу западноевропските држави што се стремат да ја зацврстат својата доминација на Средоземното Море, а исто така помеѓу овие држави и Византија почнуваат да се појавуваат сериозни противречности. Ова ги осудува на неуспех новите крстоносни зафати.
 
== Наводи ==
{{наводи}}
Скаскин Д. и други. (1970). Историја на средниот век, том 1, Скопје (стр. 258)
 
 
{{Крстоносни војни-никулец}}