Германиум: Разлика помеѓу преработките

Во својот извештај за П''ериодичното право на хемиските елементи'' во 1869 година, рускиот хемичар [[Дмитриј Иванович Менделеев|Дмитриј Менделеев]] предвиде дека постоењето на неколку непознати [[хемиски елемент]]и , вклучувајќи го и оној што ќе пополни празнина во [[Јаглеродна група|јаглеродното семејство]] , сместено помеѓу [[силициум]] и [[калај]] .<ref>{{Наведено списание|last=Kaji|first=Masanori|date=2002|title=D. I. Mendeleev's concept of chemical elements and ''The Principles of Chemistry''|url=http://www.scs.uiuc.edu/~mainzv/HIST/awards/OPA%20Papers/2005-Kaji.pdf|dead-url-status=yesdead|format=PDF|journal=Bulletin for the History of Chemistry|volume=27|issue=1|pages=4–16|archive-url=https://web.archive.org/web/20081217080509/http://www.scs.uiuc.edu/~mainzv/HIST/awards/OPA%20Papers/2005-Kaji.pdf|archive-date=2008-12-17|access-date=2008-08-20}}</ref> Поради својата позиција во неговата Периодична табела, Менделеев го нарече ''екасиликон (Ес)'' , и проценува дека неговата [[атомска тежина]] е околу 72.0.

Во средината на 1885 година, во рудникот во близина на [[Фрајберг|Фрајберг, Саксонија]] , откриен е нов [[минерал]] и се нарекува ''[[аргиродит]]'' поради високата содржина на [[сребро]] . {{refn|From Greek, ''argyrodite'' means ''silver-containing''.<ref>{{cite report|url=http://www.handbookofmineralogy.org/pdfs/argyrodite.pdf|publisher=''Mineral Data Publishing''| format=PDF|title=Argyrodite—{{chem|Ag|8|GeS|6}}|accessdate=2008-09-01}}</ref>|group=n}} Хемичарот [[Клеменс Винклер]] го анализираше овој нов минерал, кој се покажа дека е комбинација од сребро, сулфур и нов елемент. Винклер беше во можност да го изолира новиот елемент во 1886 година и најде дека е сличен на [[антимон]] . Тој првично сметал дека новиот елемент е ека-антимон, но наскоро бил убеден дека е ека-силикон.<ref name="Winkle2">{{Наведено списание|last=Winkler|first=Clemens|author-link=Clemens Winkler|date=1887|title=Mittheilungen über des Germanium. Zweite Abhandlung|url=http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k90799n/f183.table|journal=J. Prak. Chemie|language=de|volume=36|issue=1|pages=177–209|doi=10.1002/prac.18870360119|access-date=2008-08-20}}</ref><ref name="isolation">{{Наведено списание|last=Winkler|first=Clemens|author-link=Clemens Winkler|date=1887|title=Germanium, Ge, a New Nonmetal Element|url=http://gallica.bnf.fr/ark%3A/12148/bpt6k90705g/f212.chemindefer|dead-url-status=yesdead|journal=Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft|language=de|volume=19|issue=1|pages=210–211|doi=10.1002/cber.18860190156|archive-url=https://web.archive.org/web/20081207033757/http://dbhs.wvusd.k12.ca.us/webdocs/Chem-History/Disc-of-Germanium.html|archive-date=December 7, 2008}}</ref> Пред да Винклер ги објави резултатите за новиот елемент, тој одлучил дека ќе го именува својот елемент ''нептун'' , поради неодамнешното откривање на планетата [[Нептун]] во 1846 година на сличен начин му претходеле математички предвидувања за неговото постоење. {{refn|Just as the existence of the new element had been predicted, the existence of the planet [[Neptune]] had been predicted in about 1843 by the two mathematicians [[John Couch Adams]] and [[Urbain Le Verrier]], using the calculation methods of [[celestial mechanics]]. They did this in attempts to explain the fact that the planet [[Uranus]], upon very close observation, appeared to be being pulled slightly out of position in the sky.<ref>{{cite journal|first=J. C.|last=Adams|bibcode=1846MNRAS...7..149A|title=Explanation of the observed irregularities in the motion of Uranus, on the hypothesis of disturbance by a more distant planet|journal=[[Monthly Notices of the Royal Astronomical Society]]|volume=7|issue=9|pages=149–152|date=November 13, 1846|doi=10.1093/mnras/7.9.149 }}</ref> [[James Challis]] started searching for it in July 1846, and he sighted this planet on September 23, 1846.<ref>{{cite journal|first=Rev. J.|last=Challis|bibcode=1846MNRAS...7..145C|title=Account of observations at the Cambridge observatory for detecting the planet exterior to Uranus|journal=Monthly Notices of the Royal Astronomical Society|volume=7|issue=9|pages=145–149|date=November 13, 1846|doi=10.1093/mnras/7.9.145 }}</ref>|group=n}} Сепак, името "нептуниум" веќе било дадено на друг предложен хемиски елемент (иако не елементот што денес го носи името [[нептуниум]] , откриен е во 1940 година). {{refn|R. Hermann published claims in 1877 of his discovery of a new element beneath [[tantalum]] in the periodic table, which he named ''neptunium'', after the Greek god of the oceans and seas.<ref>{{Cite book| title=Scientific Miscellany| journal= The Galaxy |volume= 24| issue= 1|date=July 1877|page= 131| isbn=978-0-665-50166-1| first =Robert|last = Sears| oclc=16890343}}</ref><ref>{{cite journal|title=Editor's Scientific Record| journal=Harper's New Monthly Magazine| volume= 55|issue=325|date=June 1877 |pages= 152–153 |url = http://cdl.library.cornell.edu/cgi-bin/moa/moa-cgi?notisid=ABK4014-0055-21}}</ref> However this [[metal]] was later recognized to be an [[alloy]] of the elements [[niobium]] and tantalum.<ref>{{cite web| title = Elementymology & Elements Multidict: Niobium| first = Peter|last =van der Krogt|url = http://elements.vanderkrogt.net/element.php?sym=Nb| accessdate = 2008-08-20}}</ref> The name "[[neptunium]]" was much later given to the synthetic element one step past [[uranium]] in the Periodic Table, which was discovered by [[nuclear physics]] researchers in 1940.<ref>{{cite book |title=Nobel Lectures, Chemistry 1942–1962 |publisher=Elsevier |date=1964 |department=The Nobel Prize in Chemistry 1951: presentation speech| first =A.|last =Westgren|url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1951/press.html}}</ref>|group=n}} Наместо тоа, Винклер го нарекол новиот елемент ''германиум'' (од [[Латински јазик|латинскиот]] збор, ''Германија'' , за Германија) во чест на неговата татковина.<ref name="isolation" /> Аргиродит емпириски докажал дека е Ag ₈ GeS ₆ .

Бидејќи овој нов елемент покажа некои сличности со елементите [[арсен]] и антимон, се разгледуваше неговото соодветно место во периодниот систем, но нејзините сличности со предвидениот елемент на "Екасиликон" на Дмитриј Менделеев го потврдија тоа место на периодниот систем.<ref name="isolation">{{Наведено списание|last=Winkler|first=Clemens|author-link=Clemens Winkler|date=1887|title=Germanium, Ge, a New Nonmetal Element|url=http://gallica.bnf.fr/ark%3A/12148/bpt6k90705g/f212.chemindefer|dead-url-status=yesdead|journal=Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft|language=de|volume=19|issue=1|pages=210–211|doi=10.1002/cber.18860190156|archive-url=https://web.archive.org/web/20081207033757/http://dbhs.wvusd.k12.ca.us/webdocs/Chem-History/Disc-of-Germanium.html|archive-date=December 7, 2008}}</ref><ref>{{Наведено списание|date=1887|title=Germanium, a New Non-Metallic Element|url=http://cdl.library.cornell.edu/cgi-bin/moa/pageviewer?frames=1&coll=moa&view=50&root=%2Fmoa%2Fmanu%2Fmanu0018%2F&tif=00187.TIF|journal=The Manufacturer and Builder|page=181|access-date=2008-08-20}}</ref> Со дополнителен материјал од 500 &nbsp; kg руда од рудниците во Саксонија, Винклер ги потврди хемиските својства на новиот елемент во 1887 година.<ref name="Winkle2">{{Наведено списание|last=Winkler|first=Clemens|author-link=Clemens Winkler|date=1887|title=Mittheilungen über des Germanium. Zweite Abhandlung|url=http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k90799n/f183.table|journal=J. Prak. Chemie|language=de|volume=36|issue=1|pages=177–209|doi=10.1002/prac.18870360119|access-date=2008-08-20}}</ref><ref name="isolation" /><ref>{{Наведено списание|last=Brunck|first=O.|date=1886|title=Obituary: Clemens Winkler|journal=Berichte der Deutschen Chemischen Gesellschaft|language=de|volume=39|issue=4|pages=4491–4548|doi=10.1002/cber.190603904164}}</ref> Тој, исто така, утврдил атомска тежина од 72,32 со анализа на чист [[германиум тетрахлорид]] ( {{Chem|GeCl|4}}), додека [[Лекок де Буабодран]] издвои 72.3 со споредба на линиите во [[спектар]]от на искрата на елементот.<ref>{{Наведено списание|last=de Boisbaudran|first=M. Lecoq|date=1886|title=Sur le poids atomique du germanium|url=http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k3059r/f454.table|journal=Comptes Rendus|language=fr|volume=103|page=452|access-date=2008-08-20}}</ref>

</div> До крајот на 1930-тите години, германиумот се сметал за слабо спроводен [[метал]] .<ref name="DOE">{{Наведена мрежна страница|url=http://www.osti.gov/bridge/servlets/purl/922705-bthJo6/922705.PDF|title=Germanium: From Its Discovery to SiGe Devices|last=Haller, E. E|date=2006-06-14|work=Department of Materials Science and Engineering, University of California, Berkeley, and Materials Sciences Division, Lawrence Berkeley National Laboratory, Berkeley|format=PDF|accessdate=2008-08-22}}</ref> Германиум не станал економски значаен до 1945 година кога биле препознаени неговите својства како [[Електроника|електронски]] полупроводник. За време на [[Втора светска војна|Втората светска војна]] , во некои специјални [[Електроника|електронски уреди]] , главно [[Диода|диоди,]] се користеле мали количества германиум.<ref>{{Наведени вести|url=http://select.nytimes.com/gst/abstract.html?res=F30715FE3F5B157A93C2A8178ED85F478585F9|title=Germanium for Electronic Devices|last=W. K.|date=1953-05-10|access-date=2008-08-22|publisher=NY Times}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.computerhistory.org/semiconductor/timeline/1941-semiconductor.html|title=1941 – Semiconductor diode rectifiers serve in WW II|publisher=Computer History Museum|accessdate=2008-08-22}}</ref> Првата голема употреба биле [[Шоткиева диода|Шотки-диоди]] со точка-контакт за откривање на радарски пулс за време на војната.<ref name="DOE" /> Првите [[силициум-германиумски]] легури се добиени во 1955 година.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.sp.phy.cam.ac.uk/~SiGe/Silicon%20Germanium%20(SiGe)%20History.html|title=SiGe History|publisher=[[University of Cambridge]]|archive-url=https://web.archive.org/web/20080805204801/http://www.sp.phy.cam.ac.uk/~SiGe/Silicon%20Germanium%20%28SiGe%29%20History.html|archive-date=2008-08-05|dead-url-status=yesdead|accessdate=2008-08-22}}</ref> Пред 1945 година, само неколку стотици килограми германиум се произведувале во топилници секоја година, но до крајот на 1950-тите, годишното светско производство достигнало 40 [[Тона|метрички тони]] .<ref name="acs">{{Наведени вести|url=http://pubs.acs.org/cen/80th/print/germanium.html|title=Germanium|last=Halford|first=Bethany|date=2003|work=Chemical & Engineering News|access-date=2008-08-22|publisher=American Chemical Society}}</ref>

[[Полупроводнички детектори]] од монокристалска германија со висока чистота можат точно да ги идентификуваат изворите на зрачење - на пример во безбедноста на аеродромот.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.ortec-online.com/papers/inmm_2003_keyser.pdf|title=Performance of Light-Weight, Battery-Operated, High Purity Germanium Detectors for Field Use|last=Keyser|first=Ronald|last2=Twomey|first2=Timothy|publisher=Oak Ridge Technical Enterprise Corporation (ORTEC)|format=PDF|archive-url=https://web.archive.org/web/20071026162911/http://www.ortec-online.com/papers/inmm_2003_keyser.pdf|archive-date=October 26, 2007|dead-url-status=yesdead|accessdate=2008-09-06|last3=Upp|first3=Daniel}}</ref> Германиум е корисен за [[монохроматори]] за [[бимлинес]] кои се користат во еднократното кристално неутронско расејување и синхротроната дифракција на Х-зраците . Рефлексивноста има предности над силикон во неутронски и високо-енергетски рендгенски апликации.<ref>{{Наведено списание|last=Ahmed|first=F. U.|last2=Yunus|first2=S. M.|last3=Kamal|first3=I.|last4=Begum|first4=S.|last5=Khan|first5=Aysha A.|last6=Ahsan|first6=M. H.|last7=Ahmad|first7=A. A. Z.|date=1996|title=Optimization of Germanium for Neutron Diffractometers|journal=International Journal of Modern Physics E|volume=5|issue=1|pages=131–151|bibcode=1996IJMPE...5..131A|doi=10.1142/S0218301396000062}}</ref> Кристалите со германиум со висока чистота се користат во детектори за гама спектроскопија и за пребарување на [[темна материја]] .<ref>{{Наведено списание|last=Diehl|first=R.|last2=Prantzos|first2=N.|last3=Vonballmoos|first3=P.|date=2006|title=Astrophysical constraints from gamma-ray spectroscopy|journal=Nuclear Physics A|volume=777|issue=2006|pages=70–97|arxiv=astro-ph/0502324|bibcode=2006NuPhA.777...70D|citeseerx=10.1.1.256.9318|doi=10.1016/j.nuclphysa.2005.02.155}}</ref> Германиум кристалите се користат и во спектрометрите на Х-зраците за одредување на фосфор, хлор и сулфур.<ref><div> Евгениј П. Бертин, Принципи и практики на рендгенски спектрометриски анализи, кристали од Глава 5.4-Анализатор, Табела 5.1, стр. 123; Пленум Прес, 1970 </div></ref>