Технециум: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с clean up, replaced: |chapter = → |department= (2) using AWB |
с clean up, replaced: |chapter-url= → |url= (3) using AWB |
||
Ред 58:
Откривањето на елемент 43 конечно беше потврдено со експеримент во 1937 година на Универзитетот во Палермо во Сицилија од [[Карло Периеро]] и [[Емилио Сегре]] .<ref name="Heiserman1992p164">{{harvnb|Heiserman|1992|p=164}}</ref> Во средината на 1936 година, Сегре ја посетил САД, прво Колумбискиот Универзитет во Њујорк, а потоа и Националната лабораторија на Лоренс Беркли во Калифорнија. Тој го убедил [[циклотрон]]скиот изумител [[Ернест Лоренс]] да му дозволи да ги врати некои отфрлени циклотронски делови што станале [[Радиоактивност|радиоактивни]]. Лоренс му испратил [[молибден]]ска фолија која била дел од дефлекторот во циклотронот.<ref>{{Наведена книга|title=A Mind Always in Motion: The Autobiography of Emilio Segrè|last=Segrè|first=Emilio|date=1993|publisher=University of California Press|isbn=978-0520076273|location=Berkeley, California|pages=115–118}}</ref>
Сегре го пријавил својот колега Периеро да се обиде да докаже, преку компаративна хемија, дека активноста на молибденот навистина е од елемент со атомски број 43. Во 1937 година тие успеале со изолирање на [[изотоп]]ите технециум-95m и технециум-97 .<ref name="segre" /><ref name="blocks">{{Наведена книга|url=https://books.google.com/?id=Yhi5X7OwuGkC&pg=PA423|title=Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements|last=Emsley|first=J.|date=2001|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-850340-8|location=New York|pages=422–425}}</ref> Официјалните претставници на Универзитетот во Палермо сакале да го именуваат своето откритие " ''panormium'' ", по [[Латински јазик|латинското]] име за [[Палермо]] , ''Panormus''. Во 1947 година <ref name="segre">{{Наведено списание|last=Perrier|first=C.|last2=Segrè|first2=E.|date=1947|title=Technetium: The Element of Atomic Number 43|journal=Nature|volume=159|issue=4027|pages=24|bibcode=1947Natur.159...24P|doi=10.1038/159024a0|pmid=20279068}}</ref> елемент 43 бил именуван по [[Грчки јазик|грчкиот]] збор ''τεχνητός'' , што значи "вештачки", бидејќи тоа бил првиот елемент што е вештачки произведен.<ref name="history-origin">{{Наведени вести|url=http://www.nndc.bnl.gov/content/elements.html|title=History of the Origin of the Chemical Elements and Their Discoverers|last=Holden|first=N. E.|access-date=2009-05-05|publisher=Brookhaven National Laboratory}}</ref><ref name="multidict">{{Наведени вести|url=http://elements.vanderkrogt.net/element.php?sym=Tc|title=Elentymolgy and Elements Multidict, "Technetium"|last=van der Krogt|first=P.|access-date=2009-05-05}}</ref> Сегре се вратил кај Беркли и се запознал со Глен Т. Сеоборг. Тие го изолирале метастабилниот изотоп технециум-99м, кој сега се користи во околу десет милиони медицински дијагностички процедури годишно.<ref>{{Наведена книга|title=The transuranium people: The inside story|date=2000|publisher=University of California, Berkeley & Lawrence Berkeley National Laboratory|isbn=978-1-86094-087-3|page=15|department=Chapter 1.2: Early Days at the Berkeley Radiation Laboratory|access-date=2007-03-31|
Во 1952 година, астрономот Пол В. Мерил во Калифорнија го открил оддавниот спектар на технециум (конкретно [[Бранова должина|бранови должини]] од 403,1 [[Нанометар|nm]] , 423,8 nm, 426.2 nm и 429,7 nm) на светлина од [[Црвен џин|црвени гиганти]] од [[Ѕвездена класификација|S-тип]] .<ref>{{Наведено списание|last=Merrill|first=P. W.|date=1952|title=Technetium in the stars|journal=Science|volume=115|issue=2992|pages=479–89 [484]|bibcode=1952Sci...115..479.|doi=10.1126/science.115.2992.479|pmid=17792758}}</ref> Ѕвездите биле близу до крајот на нивниот живот, но биле богати со овој краткотраен елемент, што укажува на тоа дека се создавале во ѕвездите со [[Јадрена реакција|нуклеарни реакции]]. Овој доказ ја зајакнал хипотезата дека потешките елементи се производ на нуклеосинтезата кај ѕвездите.<ref name="blocks">{{Наведена книга|url=https://books.google.com/?id=Yhi5X7OwuGkC&pg=PA423|title=Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements|last=Emsley|first=J.|date=2001|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-850340-8|location=New York|pages=422–425}}</ref> Во поново време, ваквите набљудувања доведоа до докази дека елементите се формираат со заробување на неутроните во s-процесот .<ref name="s8">{{harvnb|Schwochau|2000|pp=7–9}}</ref>
Ред 67:
=== Физички својства ===
'''Технециум''' е сребрено-сив радиоактивен [[метал]] со изглед сличен на [[платина]] , најчесто добиен како сив прав.<ref name="CRC">{{Наведена книга|title=Handbook of Chemistry and Physics|last=Hammond|first=C. R.|date=2004|publisher=CRC press|isbn=978-0-8493-0485-9|edition=81st|department=The Elements}}</ref> Кристалната структура на чистиот метал е шестаголна блиску-спакувана. Атомскиот технециум има карактеристични оддавни линии на овие светлински [[Бранова должина|бранови должини]]: 363,3 [[Нанометар|nm]] , 403,1 nm, 426.2 nm, 429.7 nm и 485.3 nm.<ref>{{Наведена книга|title=The CRC Handbook|last=Lide|first=David R.|date=2004–2005|publisher=CRC press|isbn=978-0-8493-0595-5|pages=10–70 (1672)|department=Line Spectra of the Elements|
Металната форма е малку парамагнетна, што значи дека нејзините магнетни диполи се усогласуваат со надворешните [[Магнетно поле|магнетни полиња]] , но ќе претпостават случајни ориентации откако полето ќе биде отстрането.<ref name="enc">{{Наведена книга|title=The Encyclopedia of the Chemical Elements|last=Rimshaw|first=S. J.|date=1968|publisher=Reinhold Book Corporation|editor-last=Hampel, C. A.|location=New York|pages=689–693}}</ref> Чистиот, метален монокристален технециум станува тип-II суперпроводник на температура под 7.46 [[Келвин|К.]] <ref group="note">Irregular crystals and trace impurities raise this transition temperature to 11.2 K for 99.9% pure technetium powder.{{Харвардски навод|Schwochau|2000}}</ref><ref name=":0">Schwochau, K. Technetium '': хемија и радиофармацевтски апликации'' ; Вајли-ВХ: Вајнхајм, Германија, 2000.</ref> Под оваа температура, технециумот има многу висока длабочина на магнетна пенетрација, поголема од било кој друг елемент освен [[ниобиум]] .<ref>{{Наведени вести|url=http://www.bnl.gov/magnets/Staff/Gupta/Summer1968/0049.pdf|title=Technetium as a Material for AC Superconductivity Applications|last=Autler|first=S. H.|date=1968|access-date=2009-05-05|publisher=Proceedings of the 1968 Summer Study on Superconducting Devices and Accelerators}}</ref>
Ред 188:
Како [[рениум]] и [[паладиум]], технецијтот може да служи како [[катализа]]тор . Во процесите како што е дехидрогенацијата на изопропил алкохол , тоа е многу поефикасен катализатор од било кој рениум или паладиум. Сепак, неговата радиоактивност е главен проблем во безбедните каталитички апликации.<ref>{{harvnb|Schwochau|2000|pp=87–90}}</ref>
Кога челик се потопува во вода, додавајќи мала концентрација (55 ppm ) на калиум пертехнетат (VII) во водата го заштитува [[челик]]от од корозија, дури и ако температурата се зголеми на {{Convert|250|C|K}} .<ref name="corr">{{harvnb|Emsley|2001|p=425}}</ref> Поради оваа причина, пертехнетат се користи како анодна корозија инхибитор за челик, иако радиоактивноста на технециумот претставува проблем што ја ограничува оваа апликација на автономни системи.<ref>{{Наведена книга|title=EPA: 402-b-04-001b-14-final|date=July 2004|publisher=US Environmental Protection Agency|department=Ch. 14 Separation Techniques|access-date=2008-08-04|
Како што е наведено, радиоактивната природа на технециум (3 M Bq / L во потребните концентрации) ја прави оваа заштита од корозија непрактична во скоро сите ситуации. Сепак, заштитата од корозија од пертехнетат јони беше предложена (но никогаш не е прифатена) за употреба во реакторите со вриење .<ref name="s91">{{harvnb|Schwochau|2000|p=91}}</ref>
| |||