Википедија

Анџело Ди Ливио: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
сНема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 37:
Откако не направил ниту еден официјален настап за Рома во сезоната, во следната тој бил позајмен на [[ФК Реџана 1919|Реџана]] во [[Серија Ц1]], каде ги одиграл својте први минути како професионалец завршувајќи го престојот таму со 13 настапи. Потоа, тој бил позајмен една сезона и во [[Ночерина Калчо|Ночерина]] во истата лига, каде го постигнал првиот гол во својата кариера. Во клубот тој заедно со [[Алдо Фирикано]], кој подоцна му бил соиграч и во {{Fb team (N) Fiorentina}}.<ref>{{cite web|url=https://www.tuttomercatoweb.com/serie-b/nocerina-l-ex-firicano-sono-rimasto-legato-ai-colori-rossoneri-340043|title=Nocerina, l'ex Firicano: "Sono rimasto legato ai colori rossoneri"|publisher=tuttomercatoweb.com|date=22 март 2012|accessdate=14 јуни 2020}}</ref>
 
[[Податотека:Angelo Di Livio, Perugia '88-89.jpg|thumb|150px|left|Ди Ливио во дресот на {{Fb team (N) Perugia}} во сезоната 1988-1989.]]
Во летото 1987 година, Ди Ливио бил испратен на трета позајмица по ред, приклучувајќи и се на {{Fb team (N) Perugia}} со која се натпреварувал во [[Серија Ц2]]. Веќе во првата сезона тој заедно со уште еден голем талент во тоа време [[Фабрицио Раванели]] (со кој подоцна ќе играат заедно и во Јувентус) помогнале да биде освоено првенството и Перуџа да избори промоција во Ц1.<ref>{{cite web|url=https://www.ilposticipo.it/interviste/di-livio-tifavo-roma-da-bambino-ma-mi-merito-la-stella-allo-stadium-i-calciatori-di-oggi-salvo-solo-de-rossi-e-chiellini-e-su-totti/|title=Di Livio: “Tifavo Roma da bambino, ma mi merito la stella allo Stadium. I calciatori di oggi? Salvo solo De Rossi e Chiellini. E su Totti…”|publisher=ilposticipo.it|language=it|date=21 декември 2018|accessdate=15 јуни 2020}}</ref> По завршувањето на сезоната, клубот од [[Умбрија]] го откупил Ди Ливио од Рома и тој останал во црвено-белите уште една цела сезона, пред да ја напушти Перуџа во октомври 1989 година кога во есенската трансфер-сесија се преселил во {{Fb team (N) Padova}}, во [[Серија Б]].<ref name="tuttojuve1" />
 
===Падова===
Дебитирал во втората италијанската лига на 22 октомври 1989, во натпреварот Падова-[[УС Анконитана АСД|Анкона]] 1-2. Својот прв гол за Падова го постигнал на 10 декември 1989, во победата со 1-0 на гостувањето кај [[УС Катанцаро 1929|Катанцаро]].
По двеипол сезони поминати во дресот на Перуџа, Ди Ливио прави чекор напред во својата кариера со трансферот во екипата на [[Падова Калчо|Падова]] која се натпреварува во [[Серија Б]]. Трансферот е реализиран во јануарскиот преоден рок 1990 година. Тој одигра триипол сезони во Падова во кој запишал 138 натпревари и постигнал 13 голови кој го прават еден од клучните играчи на клубот.
 
Тој одиграл 4 сезони во Падова, останувајќи во клубот од [[Венето]] до завршувањето на сезоната 1992-1993. Вкупно за клубот одиграл 138 првенствени натпревари и постигнал 13 голови.
 
===Јувентус===
По долги години играње во помали клубови, во летото 1993 година Ди Ливио заедно со соиграчот од Падова, [[Алесандро Дел Пјеро]], потпишале за еден од најсилните италијански клубови {{Fb team (N) Juventus}} воден од тренерот [[Џовани Трапатони]].<ref name="tuttojuve1"/> Трансферот на Ди Ливио изнесувал 4 милијарди италијански лири.<ref>{{cite book|title=Calciatori ‒ La raccolta completa Panini 1961-2012|publisher=Panini|language=it|year=2012|pages=10|volume=Vol. 10 (1993-1994)}}</ref>
Во летото 1993 година Ди Ливио заедно со соиграчот од [[Падова Калчо|Падова]], [[Алесандро Дел Пиеро]] му се приклучија на гигантот [[ФК Јувентус|Јувентус]]. Тоа беше прва можност за Ди Ливио да ги покаќе своите квалитети на [[Серија А|највисокото фудбалско ниво во Италија]]. Своето деби за Јувентус, а воедно и во [[Серија А]] Ди Ливио го направил на 5 септември 1993, на 27 години, во поразот на неговиот тим на гостувањето кај [[ФК Рома|Рома]] со 2-1. На 27 октомври тој го постигнува својот прв погодок за ''бјанконерите'' во поразот со 4-3 од [[ФК Венеција|Венеција]] во натпревар од [[Coppa Italia]]. Неговиот прв лигашки погодок, пак доаѓа на стартот на втората негова сезона во клубот кога тој го постигна единствениот погодок во победата над [[ФК Сампдорија|Сампдорија]] од 1-0 на 25 септември 1994. Играјќи за Јувентус тој уживаше во освојувањето на три титули во [[Серија А]], еден трофеј во [[Coppa Italia]], два [[Суперкуп на Италија|Суперкупа на Италија]], еден трофеј во [[УЕФА Лига на шампиони|Лигата на Шампионите]], еден [[УЕФА Суперкуп|Суперкуп на Европа]] и еден Интерконтинентален куп.
 
Своето деби во [[Серија А]] го имал возраст од 27 години, на 5 септември 1993 година во гостинскиот натпревар против клубот во кој поникнал, {{Fb team (N) Roma}}, што завршил 2-1 за домаќините. Својот прв гол за ''бјанконерите'' го постигнал на 27 октомври, во поразот со 4-3 од [[ФК Венеција|Венеција]] во [[Фудбалски куп на Италија|Купот на Италија]], додека својот прв гол во лигата го постигнал на почетокот на неговата втора сезона во Јувентус, на 25 септември 1994 година, во победата со 1-0 на домашен терен над {{Fb team (N) Sampdoria}}. Втората сезона во [[Торино]] под водството на новиот тренер [[Марчело Липи]] ја завршил со 27 настапи (1 гол) во [[Серија А 1994-1995|Серија А]] и 9 настапи во [[Фудбалски куп на Италија 1994-1995|Купот на Италија]], помагајќи му на Јувентус да ја освои [[Двојна круна (фудбал)|двојната круна]]: првенството и купот, што биле и првите два освоени трофеи во кариерата на Ди Ливио. Клубот исто така стигнал до финалето на [[Куп на УЕФА 1994-1995|Купот на УЕФА]], каде биле поразени од друг италијански клуб {{Fb team (N) Parma}} со вкупен резултат 2-1 за ''млекарите''. Ди Ливио играл и во двата финални натпревари.
 
Во сезоната 1995-1996, Ди Ливио го постигнал својот прв гол во европските натпревраувања, откако ја погодил мрежата на [[Романија|романската]] екипа [[ФК Стеауа Букурешт|Стеауа Букурешт]] во победата со 3-0 на [[Деле Алпи]] во групната фаза од [[УЕФА Лига на шампиони 1995/96|Лигата на шампионите]]. Својот трет трофеј со Јувентус го освоил во [[Суперкуп на Италија 1995|Суперкупот на Италија]] по победата со 1-0 над Парма во Торино; тој се појавил во игра од клупата за резерви на местото на стрелецот на единствениот гол во овој натпревар [[Џанлука Вијали]] во 78-мата минута. И во текот на оваа сезона тој бил стандарен првотимец забележувајќи 44 настапи во сите натпреарувања. Јувентус не успеал да ги одбрани титулите во Серија А и Купот на Италија, но затоа ја освоиле својата втора титула во [[УЕФА Лига на шампиони 1995/96|Лигата на шампионите]], победувајќи го холандскиот {{Fb team (N) Ajax}} во [[Финале на УЕФА Лигата на шампионите во 1996 година|финалето]] одиграно во [[Рим]] по изведување на пенали со 4-2 откако
 
===Фјорентина===
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Анџело_Ди_Ливио“