Вселенски лифт: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Качувачи: Исправка на единица, replaced: км/час → км/ч using AWB |
с →Дваесетиот Век: Јазична исправка, replaced: уствари → впрочем using AWB |
||
Ред 62:
Во 1977ма, Ханс Моравец, публицирал статија наречена “Не-синхронизирана Орбитална Небесна Кука“ во која тој предложил алтернативен концепт за вселенски лифт, користејќи ротационен кабел, во кој ротациската брзина би била иста како и орбиталната брзина со што, инстантнато забрзување во точката кај што кабелот е најблизу до Земјата е нула. Овој цонцепт е рана верзија на транспортен систем користејќи вселенски кабел.
Во 1979та, вселенските лифтови биле претставени кон пошироката јавност преку симултаните публикации на Артур Ц. Кларковата новела “Рајските Фонтани“, каде што, инженерите конструираат вселенски лифт на врвот од планина во замислена островска земја Тапробејн(налик на Шри Ланка, иако, преместена по накај Екваторот) и на Чарлс Шефилдовата прва новела “Пајажината меѓу световите“ исто така опишувајќи за градењето на вселенски лифт. Три години подоцна, во новелата на Роберт А. Хеинлеин “Петок“ 1982ра, главниот лик го искористува “Најробскиот столб на грав“ во одисејата на нејзините патувања. Во новелата на Ким Станли Робинсон “Црвениот Марс“ 1993та, колонисти градат вселенски лифт на Марс кој им овозможува и да населуваат повеќе колонисти, а и за транспорт на ресурсите накај Земјата. Во новелата од 2000та на Давид Геролд “Скокање од планетата“, фамилијарна екскурзија по Еквадоскиот столб на грав е
===21ви Век===
| |||