Пјер Лоти: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Јазична исправка, replaced: Internet Archive → Семрежен архив (8) using AWB |
|||
Ред 25:
Пјер Лоти е роден на [[14 јануари]] [[1850]] година во [[Рошфор]], [[Франција]], во семејство на протестанти. Своето образование го започнал во своето родно место. На 17 години се запишал во поморскот училиште во Брест и студирал на Le Borda. Тој постепено го зголемил во својот ранг во професијата, постигнувајќи ранг на капетан на флота во [[1906]] година. Често тврдел дека никогаш не чита книги, но сведоштвата на неговите пријатели го докажале спротивното, исто како и неговата библиотека, од која голем дел е зачуван во својата куќа во Рошфор. Лоти често патувал до Блискиот и Далечниот Исток, од каде добил инспирација за многу од неговите дела. Во [[1876]] година, колегите го убедиле да ги состави во еден роман пасусите од својот дневник. Така во 1879 година анонимно ја објавил „''Aziyadé''“ („''Константинопол''“) според неговите искуства и доживувања во градот.
Лоти во следниот период бил до [[Полинезија]], како дел од својата поморска обука, каде во Тахити поминал два месеци во 1872 година. Неколку години подоцна тој го објавил романот од неговите доживувања во Полинезија, насловен како „''Rarahu''“ (1880), и која била преведена како „''Le Mariage de Loti''“. Ова било првото дело кое било познато од Лоти за пошироката јавност. Неговиот нараторот објаснува дека името Лоти било дададено од страна на домородците, за неговиот неточен изговор за зборот „''Roti''“ (црвен цвет).
Во [[1881]] година било објавено делото „''Le Roman d'un spahi''“ за авантурите на еден војник во [[Сенегал]]. Во [[1882]] година, Лоти издал збирка на четири пократки дела и три приказни, во рамките на општиот назив на „''Fleurs d'ennui''“. Во [[1883]] година Лоти го постигнал центарот на вниманието за пошироката јавност. Најпрвин, тој ја објавил критиката „''Mon Frère Yves''“, роман кој го опишува животот на еден француски поморски офицер. Додека бил во Тонкин (северниот дел на [[Виетнам]]), како поморски офицер на бродот на „''Atalante''“, Лоти објавил три статии во весникот ''Le Figaro'' во септември и октомври [[1883]] година во врска со злосторствата што се случиле за време на битката на Тунан Ан (20 август 1883), по нападот од страна на француските сили врз виетнамските. По неговата објава тој добил закана за суспензија. Во [[1886]] година Лоти го објавил романот „''Pêcheur d'Islande''“ кој Едмунд Гос го карактеризира како „''најпопуларно и најдобро од сите негови дела''“<ref name=eb1911/>.
Во [[1890]] година Лоти го објавил „''Au Maroc''“ додека следната 1891 година го објавил делото „''Le Livre de la pitié et de la mort''“. Лоти бил во бродот на пристаништето во [[Алжир]] кога на [[21 мај]] [[1891]] година пристигнала вест дека бил избран за член на Француската Академија. Во [[1892]] година тој го објавил романот „''Fantôme d'orient''“, краток роман кој претставувал еден вид продолжение на ''Aziyadé''. Тој во неговите дела ја има опишано посетата на [[Светата земја]] во три тома, ''Пустина'', ''Ерусалим'' и ''Галилеја'', (1895-1896),а во 1897 година го напишал романот „''Ramuntcho''“. Во [[1898]] година, тој ги собрал неговите есеи во „''Figures et Choses qui passaient''“.
Ред 49:
* [[1886]] – ''Pêcheur d'Islande''
* [[1887]] – ''Madame Chrysanthème''
* [[1890]] – ''Au Maroc'' и ''Le Roman d'un enfant'',<ref>
* [[1892]] – ''Fantôme d’Orient''
* [[1897]] – ''Ramuntcho'' –
* [[1906]] – ''Les Désenchantées''
* [[1918]] – ''L'Horreur allemande'', ''Les Massacres d'Arménie''
* [[1919]] – ''Prime jeunesse'' <ref>
* [[1920]] – ''La Mort de notre chère France en Orient''
Ред 66:
'''Sources'''
* {{Gutenberg author |id=Loti,+Pierre | name=Pierre Loti}}
* {{
* {{
* {{Librivox author |id=2228}}
'''Commentary'''
*[[René Doumic]]. [https://archive.org/details/contemporaryfren00doumiala ''Contemporary French Novelists'']. New York, Boston : T. Y. Crowell & company. 1899. Biography and critical summary of Loti. From [[
*[[Edmund Gosse]]. [https://archive.org/details/frenchprofiles00gossiala ''French Profiles'']. New York : Dodd, Mead and company. 1905. Collected reviews of Loti's works, by literary critic Edmund Gosse. From [[
*[[Albert Leon Guerard]]. [https://archive.org/details/fivemastersoffre00guuoft ''Five Masters of French Romance: Anatole France, Pierre Loti, Paul Bourget, Maurice Barrès, Romain Rolland'']. London T. Fisher Unwin. 1916. Biography and literary survey of major works. From [[
*[[Frank Harris]]. [https://archive.org/details/contemporaryport00harriala ''Contemporary portraits. Second series'']. New York. 1919. Personal recollections of Loti. From [[
*[[Henry James]], ed. [https://archive.org/details/impressions00lotiiala ''Impressions'']. Westminster : A. Constable and Co. 1898. Introduction by Henry James about Loti's life and works. From [[
*Winifred (Stephens) Whale. [https://archive.org/details/frenchnovelistso00whaliala ''French Novelists of To-day'']. London : John Lane; New York, John Lane company. 1908; see chapter "Pierre Loti", biography and literary survey. From [[
*[http://www.islandheritage.org/eifpubs.html Easter Island Foundation] sells an English translation of Loti's account of his visit to Easter Island, along with those of [[Eugène Eyraud]], [[Hippolyte Roussel]] and [[Alphonse Pinart]], under the title ''Early Visitors to Easter Island 1864–1877.''
* [http://georggerrytremmel.npage.de/publikationen_vorschau_16750070.html Pierre Lotis' Madame Chrysanthème]
| |||