Бајазит I: Разлика помеѓу преработките

|issue=Ертугрул<br />[[Муса Челебија|Муса]]<br />[[Сулејман Челебија|Сулејман ]]<br />[[Иса Челебија|Иса]]<br />[[Мустафа Челебија|Мустафа]]<br />[[Мехмед I|Мехмед]]<br />Ќазим<br />Јусув<br />Ерхонду<br />Хунди<br />Фатма

Бајазит во голема мера ја искористил династичката војна во Византија и направил сè за да се вмеша во нејзината внатрешна политика. Византија во негово време била сведена на престолнината Константинопол и крајбрежјето на Црно Море како и Мореја на Пелопонез. Во Константинопол управувал Јован V Палеолог (1341—1391), додека неговиот внук Јован VII Палеолог владеел со областите од Месемврија до Цариград. Со подршкаподдршка на Џенова и Османлиите, Јован VII успеал да зазеде неколку градови и да се појави пред ѕидините на Константинопол. На стариот император Јован како на помош му дошол [[Мануил II Палеолог]], но и покрај тоа на 14 април 1390 година во градот влегол Јован VII. Јован V со своите приврзаници бил затворен во [[Златна порта (Константинопол)|Златната порта]], додека неговиот син Мануил успеал да побегне од градот. На Венецијанската република и била позната бајазитовата подршкаподдршка на Јован VII. Мануил II успеал да собере помош од егејските острови и во август се нашол пред Константинополските ѕидини. Со помош на Џенова, на 17 септември 1390 година Јован V повторно ја зазел власта а Јован VII побегнал кај Бајазит како османлиски вазал.