Карло IV (Свето Римско Царство): Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с clean up, replaced: ==Биографија== → ==Животопис== using AWB |
с Правописна исправка, replaced: Хабзбу → Хабсбу (3), хабзбу → хабсбу using AWB |
||
Ред 34:
==Oбразување на Швајцарскиот сојуз==
==Специфичности на економскиот живот на Германија во XIV век==
За Германија од ХlV – XV век е карактеристичен подемот на градскиот живот, со натамошен развој на занаетите и трговијата. Кон XIV в.развојот на производните сили и поделбата на трудот во разните делови на Европа и Азија доведувале до уште поголемо проширување на мегународната трговија. Северниот реон на европската трговија, што ги зафака земјите расположени по бреговите на Балтичко и Северно Море, и најкрупните трговски центри на Средоземно Море – Венеција и Генова, што водат жива транзитна трговија мегу Западна Европа и земјите на Истокот, се сврзуваат мегу себе по трговски пат, кој поминува низ алпските премини и по Рајна низ Германија. Притоа расположените градови по големиот рајнски пат, како што се Келн,Мајнц,Стразбург,Улм,Шпејер,Вормс, не се само центри на крупна, претежно посредничка трговија туку и познати центри за производство на волнени и ленени ткаенини.
Ред 63:
==Германското Царство во втората половина на XV век==
Настаните од внатрешниот живот во XV век означуваат влегување на Германија во периодот на револуционерен подем, кој се завршува во XVI век со прва голема борба во Европа против феудалниот поредок – реформација и Голема селанска војна . Кнезовите, феудалците и владеачките патрициски врвови во градовите немилосрдно го потиснуваат пројавувањето на секакво народно незадоволство. Опасниот за германските феудалци кнежевства клика карактер кој го добива народното движење во XV век , при околност на појава на централизирани држави ви Европа, предизвикува загриженост кај книжевската олигархија, која се плаши од совпагањето на селанското движење во земјата, со ослободителни движења на народите кои се пострадани од насилствата на германските феудалци. Се повеке и повеке се определува самостојното, независно од царството развивање на Швајцарскиот Сојуз и Чешка, по хуситските војни. Агресивната политика на Тевтонскиот ред, против Полска и Литванија, којашто претрпува неуспех, продолжува во XIV и во првите години на XV век.Заземајки ја во почетокот на XV век територијата на литванското племе Жмуд, и на таков начин обединувајки ги своите ливонски пруски владеења, редот ја истиснува од морето, исто така,Литванија, а потоа почнува настапување на полските земји на десниот брег на Висла. Но веке во 1410 година во борбите при Гринвалд обединетите сили на Полјаците, Литванците, Русите и Чесите, на витезите од Тевтонскиот ред им нанесуваат решавачки пораз. Германскиот цар од
==Заклучок==
Постои надеж дека општоцарствените установи ке можат во сложените услови да спроведуваат реакционерна внатрешна и надворешна политика потребна на кнезовите и феудалците. Но сепак, од страв да не се загрози суверенитетот на нивните територии, кнезовизе не сакаат царските установи да поседуваа реална воена и финансиска сила и извршни органи. При спроведувањето на таа реакционерна политика кнезовите сметаат на Шавпскиот сојуз и на други слични сојузи што претпоставуваат дека ке се создадат во земјата. На таков начин „царската реформа“ претставува не ликвидирање на државната и политичката разединетост, туку, напротив, нивно зајакнување. Но, дури и таа „реформа“ не може да се реализира поради расцепот мегу кнежевските клики. Обидот на Швапскиот сојуз и на царот Максимилијан I
== Поврзано ==
|