Експериментална физика: Разлика помеѓу преработките

'''Експериментална физика''' е категорија на дисциплини и суб-дисциплини во областа на [[Физика|физикатафизика]]та која се занимава со набљудување на физичките феномени и [[Опит|експерименти]]. Методите варираат од дисциплина до дисциплина, од едноставни експерименти и забелешки, како што е Cavendish експериментот, или покомплицирани како што e Големиот[[Голем хадронски судирач| Hadron Collider]].

Експерименталната физика се има издигнато со објавување на збирката книги ''Philosophiae Naturalis Principia Mathematica'' во 1687 од страна на Сер Исак Њутн (1643-1727). Во 1687, Њутн ја објавил ''Principia'', каде зборувал за две успешни физички теории: [[Њутнови закони|Њутновите закони за движење]], од кои се јавува [[Класична механика|класичната механика]]; и [[Њутнов закон за гравитацијата|Њутновиот закон за универзална гравитацијата]], која ја опишува основната сила на [[Гравитација|гравитацијатагравитација]]та. И двете теории се согласуваат со експеримент. Во ''Principia'', исто така, се вклучени неколку теории од [[Основни својства на флуидите|флуидната динамика]].

Од доцниот 17-ти век па наваму, [[Термодинамика|термодинамикататермодинамика]]та беше развиена од страна физичарот и хемичарот [[Роберт Бојл]], Томас Јанг и многу други. Во 1733, [[Даниел Бернули|Бернули]] користи статистички аргументи со класични механики за да изведе термодинамички резултати, со што го иницира полето на статистичката механика. Во 1798 година, Бенџамин Томпсон ја покажал конверзијата на механичка работа во топлина, и во 1847 [[Џејмс Џул]] го издава законот за зачувување на [[енергија]] во вид на топлина, како и механичка енергија. [[Лудвиг Болцман]], во деветнаесеттиот век, е одговорен за модерна форма на статистичката механика.

[[Ханс Кристијан Ерстед]] беше првиот кој предложи врска помеѓу електрична енергија и магнетизам по набљудување на девијации на компас игла од страна на електрична струја. До раните 1830-тите [[Мајкл Фарадеј]] имаше покажано дека магнетни полиња и електрична енергија може да се генерираат едни со други. Во 1864 [[Џејмс Кларк Максвел]] презентираше на [[Кралско друштво|Кралското Општество]] равенки кои го опишуваат односот помеѓу електрична енергија и магнетизам. [[Максвелови равенки|Максвеловите равенки]] , исто така, предвидоа правилно дека [[Светлина|светлинатасветлина]]та е [[Електромагнетно зрачење|електромагнетен бран]]. Почнувајќи со астрономијата, принципите на природната филозофија се кристализираа во основните [[закони на физиката]] кои беа подобрувани во следните векови. До 19-тиот век, науките се имаа сегментирано во повеќе полиња со специјализирани истражувачи и тие од полето на физиката, веќе не можеа да тврдат единствена сопственост врз областа на научно истражување.

* Relativistic Heavy Ion Collider кои судира тешки јони како што се јоните на [[злато]] и [[Протон|протонипротон]]и. Се наоѓа Во [[Брукхејвенска национална лабораторија|Националната Лабораторијa во Brookhaven]], во Лонг Ајленд, САД.<br />

* HERА, која судира [[Електрон|електрониелектрон]]и или [[Позитрон|позитронипозитрон]]и и протони, и е дел од DESY, кој се наоѓа во [[Хамбург]], Германија.

Експериментална физика користи два главни методи на експериментални испитувања, контролирани експерименти, и природни експерименти. Контролирани експерименти често се користат во лабораториите бидејќи лабораториите нудат контролирани средини. Природни експерименти се користат, на пример, во [[Астрофизика|астрофизикатаастрофизика]]та за набљудување [[Астрономски објект|небесни објекти]], чија контрола е невозможна.