Биено сирење: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Правописна исправка, replaced: втор пат → вторпат using AWB
с →‎Подготовка<ref name=ER/>: Правописна исправка, replaced: кои што → коишто using AWB
Ред 32:
Млекото се цеди за да се спречи влегување на раски и слични надворешни предмети, се затоплува на температура од 30 до 40 оС и се врши потсирување. Истото се врши со додавање на маја – сирило и трае околу 40 минути. Масата коагулира и се издвојува сирната маса и сурутката. Сурутката се вади и понатаму служи за добивање на други млечни производи, а пак на сирната маса се врши парење со додавање на загреана вода на околу 95 – 98 оС со постојано мешање. По парењето, сиренината се бие – меси и се остава да мирува. Со додавањето на жешката вода, [[параказеин]]от се одделува на дното од кадата, а дел од водата заедно со сурутката се отстранува и се пристапува со рачно месење на сиренината, а по мирувањето извадената сиренина се меси повторно, а во исто време по вторпат се додава жешка вода сè со цел да се отстрани што поголемо количество на [[лактоза]]. По завршеното месење, сиренината се цеди во платнено цедило – газа, која се подврзува спротивно на краевите. Тоа се изведува рачно и треба колку што е можно поголемо стегање на газата и истиснување на течниот дел, по што се обесува за да се исцеди. Цедењето на ваквата крушовидна форма трае неколку часа (2 – 3 часа).
 
Во минатото при производството на биено сирење на традиционален начин погачите ги оставале да зреат на сонце на дрвени рафтови и во зависност од неговиот интензитет, процесот на зреење траел 4 – 7 дена. Благодарение на сончевите зраци сирењето добивало восочно жолта боја, а питите се сечеле и на долги ленти по цела должина со дебелина од 5 – 6 см и повторно се изложувале на сонце се со цел пресечените страни да ја добијат истата боја. Покрај овој начин, покасно питите се ставале и во автомобили кои биле изложени на сонце, бидејќи сончевите зраци кои штокоишто се одбиваат од стаклата ја зголемуваат температурата и со тоа се забрзувал процесот.
 
Меѓутоа, овие постапки со текот на времето и со развивањето на науките и технологијата веќе не се применуваат и процесот на зреење на биеното сирење се одвива во простории на дрвени рафтови и наместо сончеви зраци се користат тајфуни со кои се овозможува континуирано циркулирање на воздух во просторијата, со што се скратува процесот на зреење, а се добиваат истите резултати.