Хенрик Шенкевич: Разлика помеѓу преработките

| birthdate = {{birth date|1846|5|5|mfdf=y}}

| deathdate = {{death date and age|1916|11|15|1846|5|5|mfdf=y}}

| period = [[19XIX век|19XIX]] - [[20XX век]]

'''Хенрик Адам Александар Пиус Шенќевич''' ({{lang-pl|Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz}}) ({{роден на|5|мај|1846}} – {{починал на|15|ноември|1916}}) бил [[Полска|полски]] [[новинар]] и романописец, добитник на [[Нобелова награда за литература|Нобеловата награда за литература]] во [[1905]] година. Бил еден од најпопуларните полски писатели на преминот од [[19XIX век|19XIX]] кон [[20XX век]]. Негово најпознато дело е романот „[[Кво вадис (роман)|Кво вадис]]“ (Quo Vadis) од [[1895]] година, во кој се опишува ширењето на [[христијанство]]то во [[Рим]], како и палењето на Рим од страна на [[Нерон]], за што ги обвинил христијаните.

Првите повести и [[расказ]]и на Шенќевич ги одразувале идеите на позитивизмот опишуваат со песимизам горчина на неправедноста на светот и мизеријата, и тоа најмногу во „Хуморески“ (1872), „Скици со јаглен“ (1880), „Јанко музичарот“ (1880), „За леб“ ([[1880]]). Големиот белетристички талент Шенќевич го покажал во неговите историски романи. Во трилогијата „Со оган и меч“ ([[1884]]) - „Потоп“ (1886) - „Пан Володјовски“ (1887-88) ја воскреснал историјата на [[Полска]] од 17XVII век и победоносните битки против Козаците, Швеѓаните и Турците. Романот „Крстоносци“ ([[1900]]) ја третира борбата на полскиот народ против германските завојуваачи и победата на [[Словените]] над Тевтонскиот ред кај Кринвалд и Таненберг (1410). Исполнети со [[патриотизам|патриот]], историските романи му се најдобро постигнување во полската литература. Вештината на раскажувач, што создава драматиски дејства, блескави сцени, богато опишување на ликовите и совршенството на јазикот и стилот, му донесле светска популарност.<ref>Превод на литературни дела на автори добитници на Нобелова награда, НИД„Микена“, Битола, ,2009</ref>