Испарување: Разлика помеѓу преработките

За да можат да испарат, [[молекула|молекулите]] во течноста мора да бидат близу до површината, да се движат во соодветна насока и да имаат доволна [[кинетичка енергија]] за да ги совладаат меѓумолекуларните сили во течноста.<ref name="Silberberg">{{цитирананаведена книга |first=Martin A. |last=Silberberg |title=Chemistry |edition=IV |pages=431–434 |publisher=McGraw-Hill |location=New York |year=2006 |isbn=0-07-296439-1}}</ref> При мало испарување, само мал дел од молекулите ги задоволуваат овие услови. Бидејќи кинетичката енергија на молекулата е правопропорционална на нејзината температура, испарувањето е поинтензивно при повисока температура. Со излегувањето на побрзите молекули, оние што преостануваат имаат помала просечна кинетичка енергија, и затоа температурата на течноста се намалува. Оваа појава се нарекува „испарително разладување“.

* {{цитирананаведена книга |title=Semiconductor Devices: Physics and Technology |first=Simon Min |last=Sze |isbn=0-471-33372-7}}