Стандарден мандарински јазик: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
ве молам и за извор за да може да се проверат овие промени |
с Замена со тековен назив на предлошка, replaced: цитирана книга → наведена книга (2) using AWB |
||
Ред 13:
}}
[[Податотека:Map of sinitic languages-mk.svg|десно|мини|250п|Карта на источна [[Кина]] и [[Тајван]], историската распределеност на мандаринскиот со светлокафено. Стандардниот мандарински се темели на пекиншкиот дијалект на мандаринскиот јазик.]]
'''Стандардниот мандарински''' (локално познат под [[#Изворни називи|разни изворни називи]]) е [[службен јазик|службен]] [[кинески јазик]] во денешна [[НР Кина]] и [[Тајван]], и еден од четирите слуижбени јазици на [[Сингапур]].
[[Фонологија на мандаринскиот јазик|Фонологијата на стандардниот мандаринскиот јазик]] се заснова на [[Пекиншки дијалект|пекиншкиот дијалект]] на [[Мандарински јазик|мандаринскиот јазик]], голема и разнолика група од кинески [[дијалект]]и што се говорат ширум северна, средна и југозападна [[Кина]]. [[Лексикон]]от е составен главно од оваа група дијалекти. [[Граматика на кинескиот јазик|Граматиката е стандардизирана]] во согласност со современите книжевни дела напишани на [[книжевен кинески јазик]], кој во практика ги следи истите норми како мандаринските дијалекти, со извесни значајни исклучоци. Како резултат на ова, во секојдневната неакадемска употреба, самиот стандарден мандарински се нарекува само „мандарински“. Меѓутоа, [[лингвистика|лингвистите]] користат „мандарински“ за целата јазична група.
Ред 23:
* во [[Тајван]] се нарекува '''Гуоји''', а во [[Хонгконг]] неофицијално се нарекува '''гвок Ји''' ([[трад.]] 國語, [[упр.]] 国语, [[пинјин]]: Guóyǔ, [[јитпинг]]: gwok<sup>3</sup> jyu<sup>5</sup>) = „национален јазик“.
* во [[Малезија]] и [[Сингапур]] како '''хуаји''' (трад. 華語, упр. 华语, пинјин: Huáyǔ) = „кинески“ (во културна смисла).
Во останатите делови од светот трите називи се употребуваат наизменично во различен степен, со тоа што најчест е Путунгхуа. Понекогаш се нарекува и '''современ стандарден кинески''' 現代標準漢語 / 现代标准汉语.
== Фонологија ==
Ред 31:
== Стандардниот мандарински и пекиншкиот дијалект ==
Иако се заснова на [[пекиншки дијалект|пекиншкиот дијалект]], поради развојот во стандардизацијата, стандардниот мандарински повеќе не е истоветен со него. Делумна причина за ова е начинот на стандардизација - со време стандардниот говор е адаптиран да покрива поголема лексичка шема и поархаичен изговор и лексикон. Подрачјето околу Пекинг, особено градовите [[Ченгде]] и [[Шеџаџуанг]] во соседната покраина [[Хебеј]] говорат облик на мандарински кој е најблизок до наполно стандардизираниот вид. Ова е обликот што се говори на телевизија и на радио.
Според официјалното толкување во НР Кина, стандардниот мандарински ја употребува:
Ред 47:
Еве некои пекиншки изрази кои сè уште не се прифатени во стандардниот мандарински:
*倍儿: bèir = „многу“; 拌蒜: bàn suàn = „стаписа“; 不吝: bù lìn = „не бери гале“; 撮: cuō = „јаде“; 出溜: chū liū = „се лизнува“; (大)老爷儿们儿: dà lǎo yer menr = „маж“, „машко“;
Ова се изрази од пекиншкиот дијалект кои веќе се прифатени во стандардниот говор:
Ред 201:
==Наводи==
{{refbegin|2}}
*{{
* Chao, Y.R., ''A Grammar of Spoken Chinese'', University of California Press, (Berkeley), 1968.
*{{
|last=Chen
|first=Ping
| |||