Седми вселенски собор: Разлика помеѓу преработките

'''Седмиот вселенски собор''' ([[грчки]]: ''Η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος; Δεύτερη Σύνοδος της Νίκαιας'' - Седми вселенски собор, Втор никејски собор) бил одржан во [[Никеја]], [[Мала Азија]] од [[24 септември]] до [[23 октомври]] [[787]] година. Соборот бил свикан од страна на младиот император [[Константин VI]] и неговата мајка, [[Ирина (Византија)|Ирина]]. Причини за свикување на овој собор било [[иконоброство]]то, односно одбивањето и уништувањето на иконите од црквата<ref>{{цитирананаведена книга|last=Давитковски|first=Петар|title=Историја на христијанската црква II дел|publisher=Скопје|location=Скопје|date=1987}}</ref>.

Императорот [[Лав III Исавријанин]] во [[727]] година издал едикт со кој го забранил почитувањето на [[икона|иконите]] и секое сликовито претставување на божеството. Потоа, поставувил иконоборен патријарх, а од [[папа Григур III]], кој ги екскомуницирал иконоборците, ја одзел провинцијата [[Илирик]], и ја предал под Цариградска јурисдикција. Неговиот наследник, [[Константин V Копроним]] свикал (иконоборен) собор во [[754]] година во [[Константинопол]], кој го осудил а почитувањето на иконите и ги исклучил од црквата оние кои ги почитуваат иконите, вклучително и [[свети Јован Дамаскин]], еден од најголемите бранители на теологијата на иконите.