Јаничар: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Создавање: Јазична исправка, replaced: Османлиска империја → Османлиско Царство using AWB |
с →Создавање: Замена со тековен назив на предлошка, replaced: цитирана книга → наведена книга using AWB |
||
Ред 49:
Во времето на [[Бајазит I]] започнало да се собира можеби најтешкиот данок, [[данок во крв]] или [[девширме]]. Овој данок се карактеризирал со периодичното собирање на машки деца од потчинените [[христијанство|христијански]] градови и села, главно од [[Румелија]]. Децата биле на возраст од 5 до 10 години. Тие се испраќале во [[Анадолија]], во [[ислам|муслимански]] семејства, каде доколку се покажат се испраќале во касарните во [[Цариград]], [[Бурса]] или [[Едрене]]. Еден поранешен јаничар напишал дека:
{{quote|Штом ќе упаднат во некоја земја и ќе го покорат народот, веднаш по нив доаѓа султанскиот писар и ги зема сите момчиња за јаничари. За секое момче дава пет златници (дукати) и ги праќа преку море во Анадолија, каде што ги чуваат. Такви момчиња има околу две илјади. А ако не успее да земе доволно момчиња од непријателите, тогаш од селата во неговатаз емја ги зема сите христијански момчиња за да се добие потребниот број. Момчињата земени од неговата земја ги нарекуваатn чилик. По смртта, тие можат да го остават својот имот кому сакаат. А оние, пак, земени од непријателот ги нарекуваат пенџик. По смртта не можат ништо да остават некому во наследство и сиот нивен имот оди кај султанот, освен ако поради доброто поведение не си ја заслужиле слободата, а тогаш слободно можат по смртта својот имот да го остават кому сакаат<ref>{{
{{Војска на Отоманското Царство}}
| |||