Преку езерото: Разлика помеѓу преработките

Дејствието на филмот, кое опфаќа период од неколку децении, во главно, е сместено во [[Албанија]], но почетокот и крајот на филмот се одвиваат во [[Охрид]]. Вистинитата приказна се плете околу ликот на младиот Константин Бочваров ([[Никола Ристановски]]), кој во [[1948]] година, ја сретнува Елена Златарева ([[Агњешка Вагнер]]), [[Македонка]] која живее во [[Корча]], [[Албанија]]. Двајцата се вљубуваат, но истата година, границата меѓу [[Македонија]] и [[Албанија]] е затворена. Константин, не можејќи да живее без Елена, се решава да тргне со кајче преку езерото - одлука која ќе резултира со четири децении егзил во [[Албанија]] во времето кога таа е „''голем бункер, затвор во кој никој не можеше да влезе, ниту да избега, години на лудило кога секој секому му беше непријател''“ <ref name="MIFC"/>. Тука, Константин на два пати завршува во логор. По излегувањето од него првиот пат, тој ја пронаоѓа Елена, но, покрај тоа што Константин добива работа во [[Тирана]], а во меѓувреме им се раѓа и ќерка, „''животот под постојан стрес и беда се рефлектира и во односите меѓу сопружниците''“ <ref name="MIFC"/>. Многу години подоцна, кога и по втор патвторпат е пуштен од логор, Константин конечно се враќа во [[Корча]] да се види со Елена и веќе нивната израсната ќерка Донка. По безмалку половина век страдање, на крајот, Константин, Елена и Донка се враќаат во [[Македонија]], во [[Охрид]], родниот град на Константин.