Симо Матавуљ: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
с Правописна исправка, replaced: прв пат → првпат using AWB
Ред 6:
== Биографија ==
 
Симо Маталуљ е роден во Шибеник на 12 септември (31 август по јулијанскиот календар) во 1852 година. Тој бил еден од петте деца на трговецот Стеван Матавул и Симеон Маталуљ (роден Трива). Во Шибеник завршил основно училиште на италијански и српски јазик, како и пониска гимназија. Потоа тој отишол во манастирот Крупа кај неговиот чичко, игуменот Серафим, но, губејќи ја волјата за монашки живот, тој одтишоч во Задарската Наставна школа, која завршил во 1871 година.
 
До преминот во Црна Гора во 1881 година, тој бил учител во разни далматински села и учител на српската поморска школа за училишта во Србина, во близина на Херцег Нови. Во Црна Гора, бил учител по гимназија, училишен надзорник, уредник на официјални весници и учител на децата на кнезот. Патувал во Милано и Париз како лидер на група црногорски момчиња кои отишле на училиште. Во таа прилика тој престојувал во Париз неколку месеци. Тој отишол во Србија во 1887 година (прво во Зајечар, а потоа во Белград), каде што работел како учител на гимназија и претставник на пресвитерот. Уште едно време отишол во Црна Гора за да ги поучува кнезовите Данило и Мирко, но наскоро се вратил во Србија. Тој починал во Белград на 20-ти февруари (8-ми февруари во јулијанскиот календар) во 1908 година. Тој бил редовен член на српската кралска академија од 30 јануари 1904 година.
Ред 12:
== Книжевна работа ==
 
Матавуљ во литературата прв патпрвпат се појавил во Цетиње, Црна Гора во службен весник со историска приказна, напишана по повод на веридбата на кнезот Петар Караѓорѓевиќ со кнезицата Зорка, и со охрабрување и во зборовите на кнезот Никола. Потоа се преселил во оригиналната креација и доживеал многу живот за приказната и романот до неговата смрт. Тој напишал околу седумдесет раскази и романи, главно објавувал во одделни збирки, како што се : "Од Црна Гора и Приморје", "Од приморскиот живот", "Од Белградскиот живот", "Од различни места", "Од морето и од планината", "Од Јадранското Море", "Приморски форми", "Белградски приказни", "Животот и немирни души", покрај неколку други приказни објавени во посебни изданија.Напишал две романи: "Ускок" и "Бакоња од Брна". Покрај тоа, Матавуљ остави неколку тома на патување пишување, сеќавања и литературни содржината на разни содржини( "Бока и Бокељи", "Десет години во Мавританија", итн). Најзначајно дело од таа област е "Белешки на еден писател", еден вид на автобиографија напишана во жив, пластичен стил и остроумен подарок за набљудување. Маталуљ исто така напиша две драми: "3авет" и "На слава", - првиот со субјект од Дубровник, а другиот од Белград.Преведува и од странски јазици, од кои повеќето се француски: "На Вода" на Мопазан, "Сан" од Зола, "Пупин како монах" и "Мизантроп" од Молиер, "Зимски приказни" од Фоги.
 
По природа трезен и претпазлив дух, Матавуљ почнал да пишува само во зрели години. Постепено, но енергично, го изградил својот талент, обидувајќи се да ги компензирал недостатоците на своето тесно образование со лична обука. Ги читал не само француските и италијанските писатели, туку и научниците и мислителите. Освен неговото големо книжевно образование, кое ги надминало сите претходни наратори, тој стекбал широко познавање на историјата и филозофијата. Ако аспектот на неговото знаење и неговото животно искуство биле пошироко распространети, тој бил толку моќен во неговиот талент. Во своето време, Матавуљ бил еден од најобразованите и "најевропските" српски писатели.