Милка Ефтимова: Разлика помеѓу преработките

'''Проф. Милка Ефтимова''' ([[26 февруари]] [[1936]]<ref name="Милка на нашата младост">[http://www.globusmagazin.com.mk/?ItemID=DA8D8FA48371DF40BB852DBF9091C82A Милка на нашата младост]</ref>, [[Радовиш]]) е истакната [[Република Македонија|македонска]] [[Опера|оперска]] [[пејач]]ка, првенка на Македонскиот народен театар, редовен професор на Факултетот за музичка уметност во Скопје и концертен уметник со извонредно широк дијапазон на репертоарот.

Македонскиот револуционер, комита и радовишки околиски војвода на [[ВМОРО|Македонската Револуционерна Организација]] [[Петруш Поплазаров]] е дедо на Милка Ефтимова, нејзината мајка Катерина е ќерка на војводата.<ref>[http://www.globusmagazin.com.mk/?ItemID name=DA8D8FA48371DF40BB852DBF9091C82A "Милка на нашата младост]<"/ref>.

Во мај 1961 година, како член и солист на Хорот на Словенечката филхармонија настапила во Виена под диригентската палка на големиот Ловро фон Матачиќ, изведувајќи повеќе солистички делници. Матачиќ самоиницијативно работел со Милка врз партитурата на Кармен, толкувајќи низа музички и психолошки детали за овој лик. Непосредно по концертот во Виена тој и понудил ангажман со операта „Кармен“ во Франкфурт, со убедување дека во кусо време и претстои блескава кариера. Бидејќи Милка била стипендист на скопската опера, во налет на чуства на одговорност и на инсистирање на Скалоски и на Кочко, есента во 1961 година станала солист на Операта при Македонскиот народен театар во Скопје.

На 15 декември 1961 година за прв патпрвпат застанала на сцената на оперскиот театар. Првата улога и била Ацучена во Вердиевиот „Трубадур“ заедно со Данка Фирфова како Леонора, Марио Ѓуранац како Манрико и Енцо Серини како Луна, диригент бил Александар Лековски. Салата била преполна, многу аплаузи и добила букет од [[Лазар Колишевски]] тогашен претседател на Република Македонија.

За отворањето на новата монтажна зграда на МНТ во 1965 година (после земјотресот) Милка реализирала една нова улога, која со текот на годините станала и нејзин симбол - Кармен во истоимената опера на Жорж Бизе.

Во 1966 година заминала на специјализација како стипендист на владата на Република Македонија во Италија во Санта Чичилија во Рим. Италијанска влада и доделила двомесечна стипендија за престој во Сиена, на Академијата Киџијана каде што продолжила да работи концертно пеење. Во септември 1966 година познатиот „Месаџеро“ напишал - „Милка Ефтимова пејачка со убава боја на гласот што навистина одговара на мецосопранот, глас што толку многу се бара од нашите оперски куќи“.

Од сите кандидати меѓу најдобрите биле Милка Ефтимова и една Американка. Добила награда за сценски настап. Таму биле три месеци како најдобри изведувачи. Милка Ефтимова била избрана да учествува во серија настапи кои ја претставуваат академијата Санта Чичилија солистички, но и со оркестар. Римските рецензенти ја истакнале нејзината сензибилност, музикалноста, стилската диференцираност или силата на мецо вокалите. За кратко време имала 21 настап.

Била ангажирана во тогашните Македонска дирекција и „Југоконцерт“. Имала настапи во Русија, три пати во Кина и многу пати во Германија, Австрија и во Италија. За време на шестте години додека се правела операта, отишла во Љубљана. Одлучила да ја прифати многупати упатуваната покана од страна на Љубљанската опера и веќе од септември 1967 година била првенка на оваа куќа. Таму била постојано на настапи. Во Љубљана направила многу улоги, дури од таму отидишла во Сараево. „Кармен“ и „Трубадур“ многу пати ги пеела. Најмногу во улога настапувала во Кармен и во Колашчина тука со Орфеј, а надвор во светот со „Кармен“ и со „Трубадур“.

Милка Ефтимова е редовен професор на Факултетот за музичка уметност во Скопје, наставник на Музичко-балетскиот училишен центар во Скопје и Средното музичко училиште во Штип.