Лујџи Ноно: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-философ +филозоф) |
с Правописна исправка, replaced: прв пат → првпат (3) using AWB |
||
Ред 4:
== Живот и дело ==
Од [[1943]] до [[1945]] учи композиција со [[Малипјеро]] на [[Конзерваториумот во Венеција]], во време кога музиката на [[Втората Виенска Школа]], [[Игор Стравински]] и [[Бела Барток]] се изучува во полн ек. Тоа врз Ноно ќе остави траги во музичката мисла, особено во првите години. Два фактори се многу важни во развојот на музичкиот јазик на Ноно: искуствата од [[Втората Светска Војна]] и познанството со [[Бруно Мадерна]]. Во [[1948]] тој и Ноно посетуваат курс по диригирање кај [[Херман Шеркен]] во [[Венеција]], кај кој подоцна ќе продолжат да ги изучуваат композиторските техники на [[Бах]], [[Бетовен]], [[Арнолд Шенберг]] и [[Антон Веберн]]. Токму Шеркен ќе биде оној кој ќе претстави едно од првите дела на Ноно ''[[Канонски Варијации на Серијата од оп. 41 на Шенберг]]'' (''Variazioni canoniche sulla serie dell’op.41 di Schönberg'') во [[Дармштад]]. Подоцна посетува предавања по композиција кај [[Едгар Варез]]. [[Дармштад]] го посетува сè до крајот на [[1950-ти]]те години каде многу негови дела биле за
Музиката на Лујџи Ноно може хронолошки да се подели на два дела: <br />1. период од [[1950]] до касните [[1970-ти]] каде што музичката мисла е длабоко поврзана со неговите социо-политички идеологии со најчеста примена на [[додекафонијата]] и [[сериализмот]] и <br />2. период од касните [[1970-ти]] до неговата смрт во [[1990]], кога се концентрира на музичкиот материјал и вниманието на звукот, начините на слушање и изведување, каде Ноно истите етички идеологии ги пренесува на еден поинтимен начин. <br />Во овој втор период Ноно воведува новини и на планот на формата користејќи неконтинуирани фрагментации и електроника во живо. Тие години носат огромни идеолошки размени со филозофот [[Масимо Качари]], како и тесни пријателства со извонредни музичари како флејтистот [[Роберто Фабричани]], пијанистот [[Маурицио Полини]], звучниот техничар [[Алвизе Видолин]] и резиденцијата во ''[[Experimentalstudio der Heinrich-Strobel-Stiftung]]'' во [[Фрајбург]], кои ќе му донесат неисцрпна техничка помош во реализација на делата за [[електроника во живо]] (''live electronics''). [[Фрајбург]] е местото каде Ноно за
== Извори ==
Ред 13 ⟶ 12:
{{Нормативна контрола}}
{{DEFAULTSORT:Ноно, Лујџи}}
[[Категорија:Италијански композитори]]
[[Категорија:Композитори на класична музика од 20 век]]
|