Жак Ширак: Разлика помеѓу преработките

Жак Ширак е роден на {{роден на|29 |ноември|1932}} во [[Париз]], [[Франција]]. Семеен човек со две деца. Завршил Политички науки на институтот за Политички науки во Париз, и докторат на [[Харвард]]. Жак Ширак бил банкар кој подоцна станал директор на авио команија. Во почетокот на 60тите Жак Ширак ја лансираше својата кариера како супервизор во канцаларијата на Француската влада. Вo [[1962]] тој му се приклучува на кабинетот на тогашкиот премиер, [[Жорж Помпиду]]. Под водството на Помпиду тој станува државен под секретар во министерството за социјала. Во [[1967]] Ширак бил избран во државниот парламент. Таму одигрува голема улога во преговорите помеѓу студентите и работниците кои стапуваат во генерален штрајк, со цел да се симне владата. Во моментот кога тогашниот француски претседател [[Шарл де Гол]], дава оставка на својата функција, а Премиерот Помпиду станува Претседател, Ширак е назначен за државен секретар за финансии. Подоцна станува и министер за земјоделие и Градоначалник на Париз.

По долгиот период од 18 години кој ги служел како градоначалник на Париз, конечно доаѓа на Претседателската позиција во мај [[1995]] година. Краткиот период на затишје по неговиот избор е нарушен со масивните протести на антиглобалистите и зелените, кои инстистираа на целосно стопирање на нуклеарните проби во [[Француска Полинезија]]. Реагирајќи на критицизмот Ширак во една прилика ќе рече: “Доволно е да погледнете во 1935, постоеа луѓе кои беа против Франција да се вооружува себеси, и погледнете денес што се случува”. Меѓутоа кратко потоа на 1ви февруари 1996 Ширак изјавува дека нуклеарните проби завршуваат за секогаш, и со тоа става крај на Нуклеарната програма на Франција. Неговата платформа на кратење на даноците и отварање на нови работни места, не направи многу да се намалат работничките протести со кои тој се соочи повтоно на почетокот на неговиот мандат. На домашен фронт, неолибералната економска ориентација, се судира со идеологијата на Премиерот кој го назначува Ширак – [[Ален Жипе]]. Ова ќе резултира во големи кратења на буџетот кои во јавноста ќе создадат големи проблеми. Ширак е често мета на јавни потсмевања и анализи. На пример во една прилика Францускиот дневен весник – Ла Монде ќе го нарече Ширак – Камелеон Бонапара, алудирајќи на големите политички смени и пазарења кои му се препишуваат со цел тој да остане на власт.

Едно од овие пазарења, ќе го доведе во позиција во [[1997]] година да го распушти Парламентот и да распише предвремени избори. Но неговата стратегија се оценува како целосно неуспешна. Имено распуштањето на Парламентот предизвикува спојување на Социјалистите и на Либералите на вонредните избори, што ќе му донесе главоболки околу именувањето на нов премиер – Лионел Јоспин, кој не припаѓа на неговата партија. Според Францускиот устав, позицијата на Претседателот е сведена на контрола на воената и надворешната политика. Во недостаток на Премиер и разрешен Парламент, Пирак е во недостаток на кадри кои ќе се справат со големите проблеми во деловниот, социјалниот и воениот сектор во Франција. Ова повторно ќе резултира во немири, протести и незадоволство кај Француските граѓани.

На 69 годишна возрас, Ширак се соочува со повторна кампања за Претседател на Републиката во [[2002]] година. Статистиката од првиот круг на изборите вели дека помалку од еден гласач на пет гласачи, гласале за него. Се очекуваше дека во вториот круг, тогашниот Премиер [[Лионел Жоспен]] ќе му се спротивстави во вториот круг на избори. Но аналитичарите погрешија. Против кандидатот на Ширак во вториот круг на изборите беше десничарот со сомителни тези – [[Жан Мари ле Пен]]. Човек кој отворено се спротивстави на политиката за имигранти, јавно нарекувајќи ги доселениците паразити. До денес се вели дека Францускиот народ бил ставен пред “свршен чин”морајќи да одбере помало од двете зла. Ширак на овие избори едвај го доби Претседателскиот мандат со само 2% разлика од неговиот противник.

Претседателот ширак е оценет како еден од најактивните француски претседатели кога станува збор за меѓународната политика. Тој беше еден од главните противници и предводник на коалицијата против Соединетите Американски Држави, кои во тој момент се подготвуваа да го нападнат [[Ирак]]. И покрај постојаниот притисок од страна на [[САД]], Ширак се закани со вето на секоја резолуција која ќе биде донесена во советот за безбедност на Обединетите Нации, која би дозволила било каква акција против суверенитето на Ирак. За време на неговата посета на Кина, на [[21 Април]] [[2005]], Ширак го потврдува цврстиот француски став против признавање на [[Тајван]], и почитување на островот како составен дел од Кина. Улогата која тој ја одигра заедно со неговиот кабинет во однос на припојувањето на Еврото како национална валута е огромна. Него му се препишува речиси самоубиствена политичка одлука да го воведе [[евро]]то без референдум, нешто на што многу француски граѓани се спротивставија. Но истотака и му се препишува благодарност за реорганизацијата и стимулот кој го доби Францускиот економски систем со воведувањето на еврото, како национална валута.