Стара Грција: Разлика помеѓу преработките

Причините за колонизација биле од економско и социјално потекло. Во Грција немало доволно обработлива земја, што предизвикало голема пренаселеност во градовите и појава на глад. Во периодот од [[VII век п.н.е.|VII]]-[[VI век п.н.е.]] била извршена колонизација во три правци: на запад кон [[јужна Италија]] и [[Сицилија]], на север кон [[Тракија]] и Јадранско море и на исток кон [[Мраморно море|Мраморно]] и [[Црно море]]. Поради големиот број грчки колонии во Јужна Италија, Римјаните оваа област ја нарекле „[[Голема Грција]]“. Грчките колонии се развиле во независни држави - полиси, но не ги прекинале врските со својот роден крај. Тие станале посредници за снабдување на својот роден крај со суровини и храна. Развојот на трговијата овозможил многу полиси да израснат во трговски и политички центри. Во тој поглед, особено се истакнал градот [[Милет]], кој се наоѓал на [[Мала Азија|Малоазискиот брег]], и кој и самиот имал свои колонии на Црното и Средоземното мореМоре. Така Хелените со колонизацијата станале господари на Црното, Средоземното, Јадранското и Јонското море.