Монархија: Разлика помеѓу преработките

Во [[апсолутна монархија]], монархот има апсолутна власт над секој аспект на државата, ако не и на општествениот живот воопшто, и има моќ да дава и повлекува [[устав]]; уставниот монарх е потчинет на уставот како и сите други граѓани, иако во некои случаи има извесни уставни привилегии како [[неприкосновеност]]. Современите монархии опстојуваат само во општества со технологија доволна за организација на централната власт, но не доволна за [[образование]] и брза [[комуникација]]. Стопанската структура на ваквите монархии често е концентрирано богатство, каде најголем дел од населението се [[земјоделство|земјоделски]] [[кмет]]ови; или, како кај [[Арапшски држави во Персискиот Залив|Заливските монархии]], каде социо-економската структира се темели на матерналистички модел, опсипувајќи ги граѓаните со благодети (кои се политички потчинети), а увезувајќи евтин труд од странство.

 

 

Во [[антика]]та, постоеле разни традиции на избирање на монарси со разни титули, обично со значење на крал, особено во ненаполно заседнати општества како германските родови (пред да имаат постојано кралство на територијата на некогашното Римско Царство). Често имало мешаница од спротивставени принципи и интереси, со тоа што владеачката фамилија се стремела да го задржи наследувањето за себе, а нејзин соперник било благородништвото. Фактричкото наследување често зависело од одобрението на народот и/или поддршката на вооружените сили, кои можеле да го менуваат монархот. Кралевите на [[Македон]]ија и [[Епир]] биле избирани од војската (избирачко тело слично на она кај демократијата бидејќи граѓаните морале да служат војска) од машките членови на [[кралска династија|кралската династија]]. Во Македонија оваа традиција продолжила се до распадот на царството и потпаѓањето под римска власт по [[Трета Македонска војна|Третата Македонска војна]].