Хипи-движење: Разлика помеѓу преработките

Едно патувачко доживување во кое се впуштија стотици и илјадници хипици помеѓу 1969 и 1971 година, беше патот за Индија наречен Хипитреил. Со малку или без никаков багаж и со мала готовина пари, речиси сите ја следеле истата маршрута автостопирајќи низ Европа до Атина и понатаму, до Истанбул, потоа со воз низ централна Турција, преку Ерзурум, продолжувајќи со автобус низ Иран, преку ТабризТебриз и Техеран до Машхад, преку афганистанската граница во Херат, низ јужен Афганистан, преку Кандахар до Кабул, па до Кибер Пас, во Пакистан, преку Равалпинди и [[Лахор]], до индиската граница. Откако ќе пристигнеа во Индија, хипиците одеа на различни места, но во голем број се собираа на плажите Гоја, или ја преоѓаа границата влегувајќи во Непал, за да поминат неколку месеци во Катманду. Во Катманду повеќето хипици се движеле во едан мирна околина, место наречено Фрик Стрит (Непалска Васа: Џоо Кен), кое сè уште постои близу Катманду Дурбар Сквер.