Петар I Караѓорѓевиќ: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
→Младост: На македонски градот се вика Виена а не Беч Ознаки: Мобилно уредување Мобилно семрежно уредување |
с clean up, replaced: ==Биографија== → ==Животопис== using AWB |
||
Ред 40:
'''Петар I Караѓорѓевиќ''' ([[Белград]], [[11 јули]] [[1844]] година - Белград, 16 август 1921 година) бил крал на [[Србија]], од [[1903]] до [[1918]] година и крал на Србите, Хрватите и Словените (т.е. Кралството СХС) од 1918 до 1921 година.
Петар Караѓорѓевиќ бил Караѓорѓевиот внук и трет син на Персида и кнезот Александар Караѓорѓевиќ, кој бил присилен да абдицира после Светоандрејското собрание. Петар со семејството живеел во странство. Се борел во француската војска во Француско-пруската војна. Се придружил како доброволец под псевдонимот Петар Мркоњиќ во босанско-херцеговачкото востание.
Се оженил во [[1883]] година со црногорската принцеза Зорка, ќерката на кнезот Никола. Со неа имал пет деца, вклучувајќи го и наследникот Александар. После смртта на татко му во 1885 година, Петар станал глава на династијата Караѓорѓевиќ. По [[Мајскиот преврат]] и убиството на кралот [[Александар Обреновиќ]] во [[1903]] година, избран е за крал на Србија. Како крал се залагал за уставното уредување на земјата и бил познат по својата либерална политика.
Ред 48:
Со основањето на Кралството на Срби, Хрвати и Словени (кралството СХС) на 1 декември 1918 година тој станал крал на кралството, и останал сè до својата смрт на 16 август 1921 година.
==Животопис==
===Младост===
Ред 60:
===Политички живот===
После убиството на кнезот Михаило во мај 1868 година, политичките кругови кои биле блиски на династијата Обреновиќ се приклучиле во новиот српски Устав и одредбата со која на семејството Караѓорѓевиќ му се одзема целиот имот.
Петар, во 1870 година, се придружил на Легијата на странци во француската војска и со неа учествувал во бројни борби, и затоа е награден со споменик за војна од 1870. Во 1875 година работел на организирањето и активното учество во босанско-херцеговачкото востание под псевдоним Петар Мркоњиќ. После неуспешната Тополска одбрана во 1877 година, водел жива политичка активност.
Ред 82:
==Првата светска војна==
„Црна рука“<ref>Crna ruka : ličnosti i događaji u Srbiji od prevrata 1903. do Solunskog procesa 1917. godine, Kazimirović, Vasa,Prometej, Novi Sad, 2013
Албанската голгота оставила голема трага врз здравјето на остарениот крал. Тој сепак доживеал да дочека победа и ослободување на Србија, и основањето на новата држава настаната со обединувањето на Србите, Хрватите и Словените.<ref
==Смрт и погреб==
|