Демократија: Разлика помеѓу преработките

Во своет дело „[[Политика (Аристотел)|Политика]]“, [[Аристотел]] се обидува да открие која форма на државно уредување е најдобра. Тој ги дели политичките режими според две начела - колкумина учествуваат во власта и како таа постапува, со добрина или со лоши цели и дејства, со насилство или со разбирање со населението.

Според Аристотел има шест вида власт. Добрите се: [[монархија]] - кога владее еден (наследствено) и добро; [[аристократија]] - кога со добро владее група на најдобри во државата (аристо=најдобар); и [[демократија]] - кога власта што владее со добро се добива според гласовите на мнозинството.

Лошите форми на власта се: [[тиранија]] - кога владее еден (кој со сила ја земал власта) и насилнички; [[олигархија]] - кога владее група најбогати кои водат грижа само за себе; и [[охлократија]] - кога владее џганот, односно мнозинството од лоши луѓе (или нивни избрани) кои прават само зло<ref> ''Филозофија за IV година'', д-р Стефан Сидовски и д-р Кирил Темков, Просветно Дело Скопје, 2005</ref>.

Некои [[анархизам|анархисти]] се противат на постоењето на демократијата, но некои го поддржуваат. [[Пјер-Жозеф Прудон]] се именува себеси како најголем непријател на демократијата и социјализмот<ref> Роберт Греам [http://dwardmac.pitzer.edu/ANARCHIST_ARCHIVES/proudhon/grahamproudhon.html ''Основната идеја на Прудоновата Револуција '']</ref>. [[Мјуреј Букчин]] пак, ги критикува анархистите кои се противат на демократијата, велејќи дека ''владеењето на мнозинството'' е доследно на анархизмот<ref> Мареј Букчин [http://dwardmac.pitzer.edu/anarchist_archives/bookchin/soclife.html ''Социјален Анархизам или Животен Анархизам: непремостив јаз'']</ref>.

Владеењето од страна на луѓето играло многу важна улога во општествата од пред–христијанската ера. Демократиите развиени во грчките [[полиси]] (градови – држави) и во [[Рим]], за време на раната фаза на [[Република]]та воопшто не личеле на денешните демократии. Тие биле директни демократии во кои сите граѓани имале право да зборуваат и гласаат на посебни седници. Репрезентативна влада, избрана од народот била непозната за античките Грци и непотребна, поради големината на полисите (речиси никогаш повеќе од 30 000 граѓани)<ref name = "Аристотел"/>. Античките демократии, во своите составни делови, не предвидувале еднаквост на сите поединци; мнозинството, составено од робови и жени немале никакви права. [[Атина]], најголемата меѓу сите градови–држави го ограничувала правото на гласање само на луѓе родени во рамките на полисот<ref>[http://www.bbc.co.uk/history/ancient/greeks/greekdemocracy_01.shtml Грчката демократија на BBC]</ref>.

Римската република завршила со [[деспот]]измот на РимскатаРимското ИмперијаЦарство. Слободните градови во [[Италија]], [[Германија]] и [[Фландрија]] успеале да задржат одреден дел од демократските принципи за време на [[Среден век|Средниот Век]]. Робовите престанале да бидат мнозинство. Како што привршува епохата на [[феудализам|феудализмот]], се појавува богата средна класа, која ги поседувала и парите и времето потребно за да се учествува во владеачките кругови. Една последица од ваквата состојба е преродбата на духот на слободата врз основа на античките грчки и римски принципи. Концептот за еднакви политички и социјални права продолжува да се дефинира за време на [[Ренесанса]]та, кога се раѓа и хуманистичката идеологија, и подоцна за време на [[Реформација]]та, за време на борбата за религиска слобода.

Почнувајќи од првиот бунт против монархијата во [[Англија]] ([[1642]] година), кој кулминира во мигот на егзекутирањето на кралот [[Чарлс I]], политичките и револуционерните движења против автократските европски влади, ќе резултираат со основање на демократски влади<ref> Ричард М. Пијус "Демократија" Microsoft® Encarta® 2006 [DVD]. Redmond, WA: Microsoft Corporation, 2005.