Политички науки: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-философ +филозоф) |
с Јазична Исправка, replaced: Римската Империја → Римското Царство, Римската империја → Римското Царство (4) using AWB |
||
Ред 1:
'''Политичка наука''' претставува збир на академски и истражувачки дисциплини што се занимаваат со [[политика (општо)|политичката]] [[теорија]] и [[практика]], како и описот и [[анализа
Полињата и подполињата на политичката наука ги вклучуваат: политичката теорија и [[политичка филозофија|политичката филозофија]], цивилната и [[компаративна политика|компаративната политика]], националните системи, меѓународната политичка анализа, политичкиот развој, [[меѓународни односи|меѓународните односи]], [[надворешна политика|надворешната политика]], [[меѓународно право|меѓународното право]] и политика, [[јавна администрација|јавната администрација]], административното однесување, јавното право, судското однесување и политика и јавната политика.
Ред 9:
== Преглед ==
Политиколозите ги проучуваат работите во врска со распределбата и преносот на моќ во донесувањето на одлуки, улогите и системот на владеење, вклучувајќи ги [[Влада|владите]] и меѓународните организации, политичкото однесување и јавните политики. Тие го мерат успехот на владеење и одредени политики со испитување на многу фактори, меѓу кои и стабилноста, правдата, материјалната благосостојба и [[
Политиколозите ги создаваат рамките од кои новинарите, посебните групи на интерес, политичари и електорати ги анализираат проблемите. Според Шатурвејди: ,,политиколозите можат да служат како специфични политичари, па дури и да се кандидираат и самите за политичари. Можат да се најдат политиколози кои работат во владите, во политичките партии или како државни службеници. Тие можат да бидат вклучени во Невладините организации (НВО) или политичките движења. Во различни случаи, луѓето кои учат и се обучуваат за политички науки можат да додадат некоја вредност или експертско мислење за корпорации.Приватните претпријатија тинк тенкс (think tanks, политички иниститут) институтите за истражување, анкетните фирми и фирмите за односи со јавноста често вработуваат политиколози. Во САД, политиколозите познати како ,,Американисти`` честопати ги прегледуваат различните податоци, меѓу кои и избори, јавно мислење и јавна политика како што е реформата за социјална сигурност, ...надворешна политика, и Врховниот суд на САД-колку за да се именуваат неколку прашања.
Повеќето американски колеџи и универзитети имаат програми за додипломски општествени студии за политички науки. Програмите за магистарски општествени студии или магистарски општествени студии за предавање, и докоторски студии и докторски студии за образование се чести за поголемите универзитети. Поимот политички науки е попознат во Северна Америка отколку на кое било друго место. Други институции ги сметаат политичките науки како дел од пошироката дисциплина на политичките студии, [[
Одделни универзитетски програми за грантови во меѓународните врски и јавна политика не се нечести и на ниво на додипломски студии и на ниво на постидломски студии. Мастер програмите за политички науки се чести, додека пак политиколозите се ангажираат во јавната администрација.
Државната институција за почести за студенти од колеџ и универзитетски студенти од владата и политиката во САД се вика Пи Сигма Алфа (Pi Sigma Alpha).
== Историски развој ==
Ред 23:
[[Податотека:Santi di Tito - Niccolo Machiavelli's portrait headcrop.jpg|thumb|right|Николо Макијавели, еден од многуте влијателни политички теоретичари]]
Во однос на опшетствените науки, политичките науки пристигнуваат доцна. Сепак, дисциплината има јасен збир на претходници, како што се морална филозофија, политичка филозофија, политичка економија, политичка теологија, историја и други полиња поврзани со нормативните одредби за што треба да биде и дедукција на каракатеристиките и функциите на идеална држава. Во секој историски период и речиси во секоја географска област може да најдеме некој кој ја проучува политиката и го зголемува политичкото разбирање.
Претходниците на западната политика можат да следат своите корени до [[Платон]] (427-347 п.н.е.), а особено во делата на [[Хомер]], Хесиод, [[Тукидид]], [[Ксенофонт]] и [[Еврипид]]. Подоцна, Платон ги анализира политичките системи, ги издвои нивните анализи од политературно и поисториски ориентираните науки и примени пристап кој ние би го разбрале како поблизок до филозофијата. Слично, [[Аристотел]] засновајќи се на анализите на Платон се обиде да вклучи историско-емпиристички докази во неговата анализа. Платон напиша републиката, а Аристотел пак напиша политиката.
=== Подем и пад на
За време на подемот на [[
=== Среден век ===
Со падот на [[Западно римско царство|Западното римско царство]], се појави простор за поопширно поле за политичките студии. Издигањето на монтеизмот, особено во западната традиција, христијанството, донесе нов простор за политиката и политичките акции. Делото Градот на бог од Августин Хипо ги синтетизира сегашните филозофии и политички традиции со оние на христијанството, предефинирајќи ги границите помеѓу религиозното и политичкото. За време на Средниот век, учењето за политиката беше широкораспространето во црквите и судовите. Повеќето политички прашања кои се однесуваат на врската помеѓу државата и црквата се разјаснети и оспорени во овој период. Арапите престанаа да се занимаваат со политичките науки на Аристотел, но продолжија да ја проучуваат платоновата „[[Држава (Платон)|Држава]]“, која стана основниот текст на јудео-исламската политичка филозофија. На пример во делата на Алфараби и Аверос. Ова не се случуваше во христијанскиот свет каде Аристотеловата „[[Политика (Аристотел)|Политика]]“ е преведена во 13 век и стана основен текст во делата на [[Тома Аквински]].
=== Индиски Потконтинент ===
Во стара Индија, претходниците на политиката може да се бараат во [[Ригведа]]та, самити, брамани, [[Махабхарата]] и [[палиски канон|палискиот канон]]. [[Чанакја]] (350-275 п.н.е.) е политички мислител од Такшашила. Чанакја ја напиша Артасастра, трактат за политичката мисла, економскиот и социјален поредок, која може да се смета за предвесник на „[[Владетелот]]“` од [[Макијавели]]. Помеѓу другите теми дискутира и за монетарни и фискални политики, благосостојба, меѓународни врски и детални воени стратегија. Манусмрити претставува исто така важен политички трактат од стара Индија која датира од два века по времето на Чанакја.
=== Источна Азија ===
Ред 51:
За време на италијанската [[ренесанса]], [[Николо Макијавели]] ја заснова современата политичка наука со нагласување на директно емпириско набљудување на политичките институции и актери. За Макијавели, изгледа не е ништо предобро ниту прелошо доколку помога да се задржи и зачува политичката моќ. Макијавели ги наруши политичките илузии, откривајќи ја грубата реалност на политиката, и може да се смета за татко на политичкиот модел. Подоцна, за време на просветителството ширењето на научната парадигма дополнително ја помести студијата за политика преку нормативните одредби.
Како и Макијавели, така и [[Томас Хобс]], добро позат по неговата теорија за општествен договор, верувал дека силна центрлна власт, како [[
=== Просветителство ===
Ред 57:
Религијата нема веќе да ја игра главната улога во политиката. Ќе има поделба на државата и црквата, Принципи слични на оние кои доминираа со материјалнити науки може да се примени врз општеството како целина, создавајќи ги општествените науки. Политиката може да се проучува во лабораторија, која е и општествената средина. Во 1787, Александар Хамилтон напиша: ,, науката за политика како и сите други науки постигна големо подобрување.`` (федералниот листови, The Federalist Papers, броеви 9 и 51). И маркизот од Аргенсон и опатот од Сан Пјер ја опишаа политиката како наука. Д’Аргенсон беше филозоф, а Де Сан Пјер реформер-сојузник на просветителството.
Други значајни личности кои учествуваа во просветителството беа [[Бенџамин Френклин]] и [[Томас Џеферсон]].
=== Современа политичка наука ===
Ред 67:
Во педесетите и шеесетите години на минатиот век, бихевиористичка револуција која ја нагласува систематското и деталното научно проучување за индивидуалците и групното однесување ја поништи дисциплината. Доцните шеесетти и раните седумдесетти беа сведоци на започнувањето со користење на дедуктивен, теоретски формални техники на моделирање кои целат кон создавање на поаналитички опус на знаење во дисциплината. Оваа тенденција продолжи па дури и забраза, иако бихевиористичката револуција стивна. Истовремено, поради заемната зависност на целиот општествен живот, политичката наука почна да поблизу соработува со другите дисциплини, особено социологијата, економијата, историјата, антропологијата, психологијата, јавната администрација, правото и статистиката, но без да го загуби својот идентитет. Политиколозите се повеќе и повеќе го користеа научниот метод за да создадат интелектуална дисциплина врз основа на периодот на формални модели кои се користат за да извлечат хипотези кои можат да се тестираат проследени со емпиристичко потврдување. За време на минатите генерации, дисциплината постави зголемен акцент на веродостојноста и користењето на нови пристапи за да се зголеми научното познавање на полето и да обезбедат објаснувања за емпристички исходи.
Кенет Р. Младенка, полтиколог на Универзитетот А и М од Тексас (Texas A&M University) е еден од академците кој продолжи да се залага за прифаќање на поновите и урбани компоненти на проучување од дисциплината. Во седумдесетите и осумдесетите години на 20 век, се стигна до сознанието дека урбаните научници не се доволно истакнатаи во редакциите на главните весници за политички науки, и дека традиционалните научници, наречени емпиричари гледаат на повеќето урбани истражувања, во зависност од случајот на проучување, парагигмите, квалитетните анализи и теоретстките перспеткиви, како помалку веродостојни отколку традиционалното нагласување на дисциплината. Урбаните научници како штое е Младенка ги нагласуваат ,, локалните средини каде исходите од глобалното, националното однесување и односувањето при гласањето се случуваат на улично ниво каде што е засегнат секојдневниот живот.``
Во совремието, политичката наука е во вид на истражување на другите форми на единствена влада како што се тие прикажани на интернет или теоретските сценарија.
Ред 77:
{{Нормативна контрола}}
[[Категорија:Политички науки| ]]
[[Категорија:Општествени науки]]
[[Категорија:Меѓународни односи]]
|