Сава Петровиќ Његош: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Правописна исправка, replaced: Османлиската империја → Османлиското Царство (3) using AWB
с Јазична исправка, replaced: Османлиска империја → Османлиско Царство (2) using AWB
Ред 35:
'''Сава Петровиќ Његош''' ([[18 јануари (родени)|18 јануари]] [[1702]] — [[9 март (починале)|9 март]] [[1782]]) бил црногорски владика и митрополит, втор владетел од динстијата [[Династија Петровиќ-Његош|Петровиќ-Његош]]. Го наследил владиката [[Данило I Петровиќ Његош|Данило I]] кој умрел на [[11 јануари (починале)|11 јануари]] 1735 година.
 
Во 1736 година, го помагал [[Руското царство]] и [[Хабзбуршка монархија|Хабзбуршката монархија]] во нивната војна против [[ОсманлискаОсманлиско империјаЦарство|Османлиското Царство]]. Патувал во Русија. Царицата [[Елисавета (Русија)|Елисавета]] му издала грамота, во која биле пофалени Црногорците и било признато нивното јунаштво и заслуги за руската борба за ослободување на христијаните на истокот. По враќањето од Русија, во [[Пеќ]] го испратил својот внук митрополитот [[Василије Петровиќ Његош|Василије]], кој бил завладичен од патријархот Атанасиј.
 
Владиката Сава во текот на својот живот намал големо политичко значање и најчесто играл второстепена улога во историските случувања во [[Црна Гора]], секогаш бил потиснуван од влијателни лица.
Ред 41:
По смрта на [[Данило I Петровиќ Његош|Данило I]], владичкото место било преземено од неговиот внук Сава кој бил избран за наследник од самиот Данило. Сава Ивановиќ Петровиќ Његош за владика бил хиротонисан од патријархот [[Мојсије Рајовиќ]] при неговата посета на [[Црна Гора]]. Задржувањето на владичкото достоинство во една куќа било спротивно од дотогашната пракса, а подоцна им овозможило на цетинските владици да го истакнат своето право на првенство.
[[Податотека:Vasilije petrovic.jpg|мини|лево|200п|Владиката Василије]]
Владиката Сава соработувал со Венецијанците и го подржувал нивното влијание во [[Црна Гора]]. Меѓутоа, по потпишувањето на [[Пожаревачки мир|Пожаревачкиот мир]], [[Венецијанска Република|Венецијанската Република]] започнала нова политика, таа се откажала од војните против [[ОсманлискаОсманлиско империјаЦарство|Османлиското Царство]] и се стремела да има добри односи со [[Висока Порта|Високата порта]]. Оваа политика била во спротивност со интересите на [[Црногорци]]те и нивната борба против [[Османлии]]те и Венецијанците честопати биле негативно настроени кон ослободителната борба на Црна Гора и нејзиниот народ. [[Руско-турска војна (1735-1739)|Руско-турската војна]] од 1736 година, Црногорците под влијание на владиката Сава и Венецијанците, за разлика од бртските племиња, не зеле активно учество.
 
Во 1742 година, владиката Сава заминал за [[Руската империја]]. Таму побарал продолжување на финансиската помош за Црна Гора која не се испалаќала навреме. Царицата [[Елисавета (Русија)|Елисавета]] го примила владиката Сава и наредила задоцнетата помош да се исплати, а доделила и нова помош. Додека владиката Сава се наоѓал во Русија, неговиот внук, архимандритот [[Василије Петровиќ Његош|Василије]] во 1744 година заминал за [[Венеција]] со фалификуван печати на црногорските старешни со цел да го заврсти својот углед . Поради овој чекор, Сава дошол во судир со Василије, меѓутоа двајцата Петровичи набргу се смириле, а Василиј станал помошник на владиката.