Јордан Пиперката: Разлика помеѓу преработките

| роден-место={{роден во|Козица|Битолски вилает|ОсманлискаОсманлиско империјаЦарство}}

| починал-место= [[Цер (село)|Цер]], {{починал во|Битолски вилает|ОсманлискаОсманлиско империјаЦарство}}

Потекнува од сиромашно земјоделско-сточарско семејство. Семејното име му е Пиперкоски.

Меѓутоа, тој е познат по кратенката од неговото презиме - Пиперката. Кај народот преовладува мислењето дека оваа кратенка ја добива поради физичкиот изглед (бил црвен, но и лут).

Многумина го поврзуваат со лутината и црвенилото на [[Пиперка|пиперките]]. Јордан уште од раните детски денови ја почувствувал сета горчина на тешкиот селски живот.

Детството го минал во времето на немири и превирања во [[Македонија]]. Буен и пргав по природа, тој многу се разликувал од своите браќа. Односот на [[Отоманска империја|турските власти]] тешко го поднесувал, а омразата кон нив растела. Познавајќи ја бујноста на својот син Јордан, татко му Силјан, иако притиснат од сиромаштијата и неможноста да го школува, го однел во [[Битола]] да учи фурнаџиски занает. Во Битола, Јордан не останал долго.

Опфатен од мислите за тешкиот живот на своето семејство, се вратил во своето родно село. Млад и неискусен, но подготвен да му се спротивстави на непријателот, кај Јордана се јавила желба за самостојност и ајдукување. Причини за ова имало повеќе, но непосреден повод била една неочекувана пресметка со група врсници од муслиманското село [[Другово]].

До неа дошло во еден пазарен ден кога Јордан сам се враќал од [[Кичево]]. Иако сам, тој се спротивставил, но од групата бил претепан.

Во [[Софија]], Јордан започнал нов живот. Го научил фурнаџискиот занает и финансиски зајакнал. Од заштедата ги помагал и своите во [[Козица]], но никако не можел да ги заборави тортурите над селаните. За Јордан било можност да стане ајдук. Влегол во Пиринската чета на [[Дончо Златков]].

Запознавајќи го подробно ајдучкиот живот и целта на изведените акции, иако неук, доволно ја презрел заблудата од бугарската владина и дворска ослободителна дејност.

Затоа одлучил да се врати во [[Македонија]]. Неколку години престојувал во [[Македонија]], а во [[1895]] година Јордан повторно се вратил во [[Бугарија]], каде што со [[Стојко Војвода]] и [[Кочо Љутата]] зел учество во таканареченото [[Мелничко востание]]. По повеќегодишното ајдукување низ Бугарија во [[1897]] година, Јордан Пиперката со својот соборец [[Марко Лерински]] пристигнал во [[Кичевско]]. Дознавајќи за нивното пристигнување, [[ТМОРО|Организацијата]] во Кичевско набргу воспоставила контакт со нив. Така во [[1897]] година била формирана и првата организациона чета на војводата [[Дуко Тасев]] во Кичевско.

Убиството на [[Муарем-бег]], во кое учествувал и Јордан Пиперката, го принудило тој да ја напушти [[Македонија]] и повторно да замине во [[Бугарија]].

Бил одличен стратег, надарен од природата и вооружен со умствени дарби, иако неук, Јордан станал страв и трепет за турските власти. Во [[1901]] година бил комита во четата на [[Никола Русински]], а истата година бил наименуван за војвода на [[Демир Хисар|Демирхисарскиот реон]].

Со својата брза чета преку ноќта се движел од едно во друго место, минувајќи пат и по 60 километри, само да стаса каде што имало потреба.

Неколку успешни битки го карактеризираат почетокот на [[Илинденско востание|Илинденското востание]] во [[Демирхисарско|Демирхисарскиот крај]] и во [[Кичево|Кичевско]]. Но, неповолните вести за положбата на Крушево продолжиле да пристигнуваат. Републиката вивнала во пламен. Војводата Јордан и другите тргнале кон село [[Белица]].

Преку месноста ''Скакало'' и каменестите врвови на село [[Големо Царско]], реонската чета дошла до месноста ''Грнчарец'', над патот Кичево - [[Битола]].

Оттука имале добар поглед на голем дел од реонот, а особено на патот за [[Крушево]] преку [[Цер (село)|Цер]], [[С'лп]], [[Големо Церско|Големо]] и [[Мало Церско]]. Со востаниците било избегано целото население од [[Цер (село)|Цер]]. Во селото останале само болни и немоќни старци кои биле ѕверски измачувани од турците, а селото било запалено.

Јордан Пиперката застанал на чело на една група и се упатил кон Цер, но биле забележан и биле нападнати. Меѓу селата [[С'лп]], [[Големо Церско|Големо]] и [[Мало Церско]] започнала борба, а асекрот започнал да стрела и со топови.