Маричка битка: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Јазична исправка, replaced: Отоманска империја → Отоманско Царство using AWB
Ред 17:
}}
{{Османлиско-македонски војни и востанија}}
{{Шаблон:Средновековни османлиско-српски војни}}
[[File:Vukasin ugljesa 1371 mk.png|thumb|280px|Област на крал Волкашин Мрњавчевиќ и деспот Јован Углеша (во 1371 година).]]
'''Маричката битка''' позната и како Втора Маричка битка, се одиграла на реката [[Марица (река)|Марица]] близу до селото Черномен (денес Орменио во Грција) на 26 октомври 1371 помеѓу [[ОтоманскаОтоманско империјаЦарство|Отоманската]] војска предводена од Лала Шахин-паша и македонската војска на [[Волкашин Мрњавчевиќ]] и неговиот брат, деспотот [[Јован Углеша]].
 
== Позадина ==
 
Според еден од најстарите српски извори, како причина за почетокот на овој конфликт бил намерата на [[Углеша]] заедно со својот брат [[Волкашин]] да ги протера [[Османлии]]те од [[Македонија]]. Според германскиот историчар Цинкајзен оваа битка започнала поради заземањето на градот [[Пловдив]] кој денеска се наоѓа во [[Бугарија]]. Според турските извори пак, војната започнала поради обидот за заземање на Едрене и обидот за протерување на турските сили од Балканот односно од [[Румелија]]. Сепак, современите историчари сметаат дека не постои конкретен повод за избувнувањето на оваа војна. Според нив, деспотот Углеша чија земја се наоѓала во правецот на османлиската инвазија на Балканот сватил дека Османлиите се голема опасност за него. Углеша со својата мудрост го избрал најидеалниот момент за напад. Султанот Мурат заедно со својата војска се наоѓал во Мала Азија а [[Лала Шахин Паша|Лала Шахин-паша]] се наоѓал во [[Едрене]].
 
== Учесници ==
Ред 39:
Илбеги ги разделил своите сили на четири делови и ги испратил да нападнат во четири различни насоки. Нападот од сите четири страни создал паника и впечаток кај христијаните дека се опкружени од голема муслиманска војска. Изворите раскажуваат дека во паниката тие почнале да се убиваат меѓусебно. Благодарение на добрата и организирана муслиманска тактика, реката наместо заштитен ѕид се претворила во сериозна пречка за прегрупирање на христијанските сили. Христијанската војска била целосно разбиена:
 
{{quote|Тие не само што не ги истераа Турците, туку и самите тие настрадаа бидејќи беа убиени и коските таму си ги оставија непогребени; Други пак загинаа од сечилото на мечот или пак беа одведени во ропство; Трети пак, малкумина, добија можност да се спасат и да побегнат}}
 
[[Мавро Орбини]] пак битката ја опишал малку поразлично за разлика од Лаоник Халкондил. Според него првично Турците се сокриле во планините, а христијанската армија ги опустошила новите турски земји. Сепак, кога христијанската армија се враќала назад, тие ги нападнале силите на Углеша<ref>Мавро Орбини, „Краљлевство Словена”, Београд, 1986, стр.118</ref>.