Балкански војни: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Правописна исправка, replaced: Егејско море|Егејското Море → Егејско Море|Егејското Море using AWB
с Правописна исправка, replaced: Османлиската Империја → Османлиското Царство (3) using AWB
Ред 18:
{{Настани што довеле до Првата светска војна}}
 
Терминот '''Балкански војни''' се однесува на две војни, што се случиле во [[Југоисточна Европа]] во [[1912]] и [[1913]] година. [[Прва балканска војна|Првата балканска војна]] започнала на [[8 октомври]] [[1912]] година кога [[Бугарија]], [[Грција]], [[Црна Гора]] и [[Србија]] формирале балкански сојуз против [[Османлиска Империја|ОсманлискатаОсманлиското ИмперијаЦарство]]. Војната завршила со потпишување на [[Лондонски договор, 1913|мировен договор]] во [[Лондон]].
 
[[Втора балканска војна|Втората балканска војна]] избила на [[16 јуни]] [[1913]] година кога Бугарија, незадоволна од своите придобивки, ги нападнала своите поранешни сојузници, [[Србија]] и [[Грција]]. Војната завршила со потпишување на [[Букурешки договор, 1913|мировен договор во]] [[Букурешт]].
Ред 32:
''Види уште [[Балкански сојуз]]''
 
Со залагање и со помош на [[Русија]], е создаден [[Балкански сојуз|Балканскиот сојуз]], во чиишто рамки [[балкан]]ските земји дефинитивно го ослободуваат Балканот од многувековното [[Османлиска империја|турско владеење]] и практично ја протеруваат ОсманлискатаОсманлиското ИмперијаЦарство од [[Европа|европскиот континент]], со исклучок на мал дел од [[Одринско|Источна Тракија]] и [[Истанбул]] на [[Босфор]]от. Во [[1912]] година [[Албанија]], со меѓународно неутврдени граници и од никого непризната, прогласува своја независност.
 
== Српско-бугарската спогодба ==
Ред 85:
Српските и грчките претставници охрабрени со дотогашните победи барале преговорите да се водат во Ниш и на Бугарија да ѝ ги диктираат условите за мир. [[Романија]], која ја имала улогата на посредник меѓу големите сили и балканските земји, на Србија и го пренела решителниот став на [[Австро-Унгарија]] дека нема да дозволи Србија и Грција да се пробиваат кон Софија, како ни српска офанзива кон [[Видин]] и [[Белоградчик]], бидејќи Видин не може да биде српски, а ако не биде бугарски, тогаш ќе биде романски. Романија ја предупредила Грција дека доколку не се согласи на потпишување на прелиминарниот мир и на мировниот договор во Букурешт, тогаш таа (Романија) ќе стапи во сепаратен договор со Бугарија. Под силен притисок на Романија и на големите сили, Србија и Грција прифатиле да учествуваат на преговорите во Букурешт.
 
На [[25 јули]] [[1913]] година, српската врховна команда наредила да се прекинат сите офанзивни дејства против Бугарите и на достигнатите линии да се утврдат за одбрана. Турција упатила молба да учествува на преговорите во Букурешт. Нејзината молба била одбиена со изговор дека на конференцијата ќе се разгледуваат прашања поврзани исклучиво со поделба на територија меѓу балканските христијански држави, односно за поделбата и асимилацијата на христијанска Македонија, која со векови опстојувала како цела и засебна од соседите, во рамките на [[Османлиска Империја|ОсманлискатаОсманлиското ИмперијаЦарство]].
 
На [[30 јули]] [[1913]] година почнала мировната конференција во Букурешт во присуство на претставници на шест големи сили. Делегациите на балканските земји ги предводеле претседателите на владите, освен бугарската. Со конференцијата претседавал претседателот на Романија [[Титу Мајореску]]. Конференцијата работела на пленарни седници и во посебни седници на воените делегации. Покрај тоа, за одредени прашања биле формирани посебни комисии и биле одржани одделни седници. Конференцијата се одржувала во мошне заострена состојба, секој час постоела можност да биде прекината поради посебните интереси на големите сили или на балканските земји.