Битка кај Наварино: Разлика помеѓу преработките

'''Поморската битка кај Наварино''' се одвила на [[20 октомври]] [[1827]], за време на [[Грчка војна за независност|Грчката војна за независност]] ([[1821]]-[[1832]]) во [[Наварино]] (денешен [[Пилос]]), на западниот брег од полуостровот [[Пелопонез]], во [[Јонско Море|Јонското Море]]. Од една страна биле комбинираната [[Османлиска империја|османлиска]] и [[Египет|египетскаегипет]]ска армија и силите на [[Велика Британија]], [[Франција]] и [[Русија]]. Битката е позната по тоа што таа била една од последните поморски големи битки од историјата. Поголемата спремност и посовремените бродови придонеле за голема победа на европските сојузници.

Главен фактор кој предизвикал интервенција односно вклучување во војната на трите европски сили биле амбициите на [[Руска империја|Руската империја]] своите територии да ги прошири кон регионот на [[Црно Море]] на сметка на ОсманлискатаОсманлиското империјаЦарство. Од друга страна пак, овие амбиции на Русија, геостратешки, претставувале закана за другите европски сили. [[Велика Британија]] била насочена главно кон спречување на руската интервенција и проширување на нејзиното влијание во регионот. Во [[1825]] година, на рускиот престол застанал [[Николај I]], кој поради меѓународната положба на европските сили решил да го засили влијанието на Русија на [[балкански полуостров|Балканите]]. [[Франција]] пак во војната се приклучила со цел да ја врати својата доминантна улога во [[Европа]], по поразот во т.н. [[Наполеонски војни]]. И трите влади, во секој случај, биле под голем притисок и од страна на локалното мислење на нивните жители, особено по инвазијата на [[Пелопонез]] во [[1825]] година од страна на османлискиот вазал [[Ибрахим Паша од Египет]] и неговите злосторства употребени кон локалното грчко или христијанско население.

Пред да започне војната, трите европски сили се согласиле да потпишат договор. Така истиот бил потпишан во [[Лондон]] ([[Лондонски договор (1827)|Лондонски договор]]) во [[1827]] година, според кој на [[Грција]] требало да и биде дадено автономија, на чие чело повторно би стоел османлискиот султан. Истото не било прифатено од страна на Османлиите, кое пак резултирало со започнувањето на битката кај Наварино. Војната резултирала со пораз на ОсманлискатаОсманлиското империјаЦарство. Во почетокот биле превземени две воени интервенции од страна на Русија, кои интервенции претставуваат дел од [[Руско-турска војна (1828-1829)|руско-турските војни]]. По поразот на османлиите пак, Французите ги принудиле и придружиле истите да се повлечат од централна и јужна Грција. По ова била објавена грчката независност. Во почетокот, Грција добила независност, но била задолжена да плаќа данок на султанот, но сепак тоа не се случило бидејќи од Грција целосно била протерена Османлиската војска.

{{Шаблон:Битки во Грчката војна за независност}}

[[Категорија:Поморски битки на ОсманлискатаОсманлиското империјаЦарство]]