Википедија

Руско-турска војна (1877-1878): Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
с →‎Причини за војната: Јазична исправка, replaced: Отоманската империја → Отоманското Царство (2) using AWB
с Правописна исправка, replaced: Отоманската Империја → Отоманското Царство (4) using AWB
Ред 18:
{{Османлиско-руски војни}}
{{Руско-турска војна (1877–1878)}}
'''Руско-турската војна (1877-1878)''' е десетта по ред војна меѓу [[Руска Империја|Русија]] и [[Отоманска Империја|ОтоманскатаОтоманското ИмперијаЦарство]]. На страната на [[Русија]] делумно учествуваат [[Финска]], [[Романија]], како и доброволци од [[Македонија]]<ref>''A short Bulgarian History by Hr. Gandev, (edited by the Bureau of Popular Culture, Sofia 1947, p 113''</ref><ref>''Periodicesko Spisanie, XVIII 1885''</ref><ref>''Јован Раич “Историја на разни словенски народи”,Санкт Петербург, 1795''</ref><ref>''Известија на Санктпетерсбуршкото словенско благотворно друштво 1887 г. No 11-12 и 1888 г.''</ref><ref>''Меѓу кои и [[Ѓорѓија Пулески]] со своја чета''</ref>, [[Бугарија]]<ref>С. Кисьов. „Българското опълчение в Освободителната руско-турска война 1877–1878 г.“</ref>, [[Грузија]] и [[Ерменија]]. Кон крајот на војната се вклучува и [[Србија]].
 
== Причини за војната ==
 
Во летото [[1875]] во [[Босна и Херцеговина]] започнува востание против ОтоманскатаОтоманското ИмперијаЦарство предизвикано од преголемите даноци наложени од корумпираната администрација. Заради некои даночни оптоварувања, востанието продолжува до крајот на годината, а малку подоцна започнува и Априлското востание во Бугарија. Напредувањето на Босна и поттикот на [[Русија]] ги тера [[Србија]] и [[Црна Гора]] да и објават војна на [[Отоманска Империја|ОтоманскатаОтоманското ИмперијаЦарство]].
 
Во август Отоманската армија им нанесува пораз на српските сили, што е најлошо сценаријо за русите и австроунгарците, кои не ќе можат да претеднираат за никакви отомански територии. Од друга пак страна крвавото задушување на [[Априлско востание|Априлското востание]] предизвикува широк одзвук во цела [[Европа]]. Како резултат на тоа организирана е [[Цариградска конференција]] на која Големите сили и наложуваат на [[Отоманското Царство]] две автономни бугарски провинцији во нејзините рамки.
 
Конференцијата е прекината од отоманскиот министер за внатрешни работи, кој ги известува делегатите дека Отоманското Царство примила нов устав, кој им ги гарантира правата и слободите на сите етнички малцинства исти како и на сите други отомански граѓани. И покрај тоа Русија е непријателски настроена кон ОтоманскатаОтоманското ИмперијаЦарство, објавувајќи дека уставот е решение само за краток рок.
 
За време на дипломатските преговори, во јануари 1877 Русите ја убедуваат Австро-Унгарија да учествува во идните воени дејствија во замена за австро-унгарска окупација на Босна и Херцеговина по војната. Останатите Големи сили се блокирани од силната општествена поткрепа во цела Европа за независност на Бугарија, поради сомненијата во способностите на руската армија, како и од внатрешните проблеми. Во април е постигнат договор со [[Романија]] за преминување на руските војски низ нејзина територија. Во договорот е вклучено и присоединувањето на Јужна Бесарабија кон Русија (која беше во руска власт од 1812 до 1856) во замена за присоединување на Јужна Добруџа кон Романија по војната.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Руско-турска_војна_(1877-1878)“