Голема источна криза: Разлика помеѓу преработките

'''Големата источна криза''' започнала на [[Османско царство|османските]] територии на [[Балканскиот полуостров|Балканскиот Полуостров]] [[1875]], со избивање на бунтови и војни кои резултирале со мешање на меѓународните сили, и завршила со [[Берлински договор (1878)|Берлинскиот договор]] во [[јули]] [[1878]] година.

На ден [[24 август]] [[1854]],за време на [[Кримска војна|Кримската војна]], Османското Царство ги зело своите први странски заеми. Царството влегло во кредити, делумно за финансирање и градење на железниците и телеграфонските линии, а делот за финансирање на дефицитот помеѓу приходите и големите расходи во царскиот двор, како што е градење на нова палата на [[Босфор|Босфор]] во [[Истанбул]]. [[Османска морнарица]] во 1875 година, имала 21 [[Боен брод|бојни бродови]] и 173 [[Воен брод|воени бродови]] и други видови, који ја формирале третата најголема поморска флота на светот, по флототе на [[Кралевската воена морнарица|британската]] и [[Француска морнарица|француската морнарица]]. Сите овие расходи создале голем притисок на османската благајна. Во меѓувреме, тешката суша во [[Анадолија]] 1873 и поплавата во 1874 предизвикале глад и предизвикале незадоволство во царството. Поради што дошло д недостаток на земјоделските производи, што је натерало владата под притисок да го отплати кредитот во октомври 1875, и предизвикало зголемување на даноците во сите нејзини покраини, вклучувајќи го и Балканот.

* [[Берлински договор ]] (1878)

Востанијата и војните биле катастрофални за османската економија. Во време кога [[Третата француска република]] била окупирана од [[Тунис]] во [[1881]] година, со образложение дека туниските војници ја преминале границата во колонијата [[Алжир]], која исто така припаѓала на Отоманската Империја сè до [[1830]] година. Година дена подоцна, [[1882]], [[Британска империја|Британска Империја]] го окупирала османскиот [[Египет]], со изговор за раскинувањето на воената помош на Османлиите и за запирање на востанието на Ураби . Османската влада порано ги дала под закуп [[Кипар]] на Велика Британији во [[1878]], во замена за британската подршка на [[Берлинскиот конгрес|Берлинскиот конгрес]] истата година. Со добивањето на Кипар и Египед, Британија добила важно упориште на исток на Медитеранот и контрола врз [[Суецки канал|Суецкиот канал]]; додека Франција ги зголемила своите поседи на западниот медитерански брег во [[Северна Африка|Северна Африка]] со додавањето на Тунис во својата империја, како француска протектората.

[[Категорија:Историја на Балканскиот полуостровПолуостров]]