Манџово: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Правописна исправка, replaced: Османлиско царство → Османлиско Царство using AWB |
|||
Ред 71:
Според расказите на старите лица, жителите на Манџово потекнуваат од месноста Суракево. Причината за напуштање на областа е чумата што во тоа време владеела во селото. За да се спасат од чумата, луѓето го запалиле селото и се населиле на различни места - Ѕивгелија (сега Зорница), Манчов Чифлик (подоцна Манџово и сега Виногради) и Дере Мислим. За време на нивната економска активност во областа Суракево, која сега се наоѓа на територијата на селото Харсово, мештаните пронашле гробови<ref>Дремсизова-Нелчинова, Ц. Археологически паметници в Благоевградски окръг. С., 1987</ref>. Нема податоци за изградба на погребните места, но остатоци од плочи расфрлани низ теренот укажуваат дека тие се гробови направени од плочи. Со нив се поврзани и надгробните плочи со бисти кои се наоѓаат во музејот во Свети Врач.
===Османлиско
Во текот на 19 век, селото е чисто македонско, и припаѓало на Мелничката каза. Во „[[Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника]]“ , издадена во [[Цариград]] во [[1878]] година и статистиката на машкото население од [[1873]], Аканџали се состоело од 75 куќи од кои 36 жители муслимани и 272 [[Македонци]]<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 190-191.</ref> Црквата „Свети Димитар“ била изградена кон крајот на 18 век и почетокот на 19 век.<ref name="ЕПК2 406">{{cite book |title= Енциклопедия „Пирински край“, том II |last= |first= |authorlink= |coauthors= |year=1999 |publisher= Редакция „Енциклопедия“ |location=Благоевград |isbn=954-90006-2-1 |pages= 406 |url= |accessdate=}}</ref> Во „[[Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника]]“ , издадена во [[Цариград]] во [[1878]] година и статистиката на машкото население од [[1873]], ''Манов (Manof)'' се состоело од 6 семејства и 25 [[Македонци]]<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 138-139.</ref>
Во 1891 година [[Георги Стрезов]] за селото напишал:
Ред 79:
{{цитат|Манџово, чифлик кој се наоѓа на другиот брег на реката спроти Чифлици. Надолу помеѓу двете села тече река. Црквата е грчка. Бројот на куќите е исто со онаа во Чифлици: тие се 40, бугарски<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>[https://www.strumski.com/books/Georgi_Strezov_za_Iztochna_Makedonia.pdf Стрезов, Георги. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 25.]</ref>}}
Според статистиката на [[Васил К’нчов]] („[[Македонија. Етнографија и статистика]]“) во [[1900]] година селото имало 300 жители, сите [[Македонци]]<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref>[http://www.promacedonia.org/vk/vk_2_10.htm Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 190.]</ref>. Селото било под влијание на [[Бугарска егзархија|Бугарската егзархија]]. Според податоците на секретарот на егзархијата [[Димитар Мишев (публицист)|
===Бугарија===
Ред 88:
Познати фамилии во селото се: Карадакови, Галинови, Чипови, Ноцкови, Митушеви, Балајанкови, Цирови.
==Население<ref name="БИМ">{{БИМ}}</ref><ref name="nsi">{{cite web|url=https://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=756&ezik=bul=Справка за населението на с. Виногради, общ. Сандански, обл. Благоевград|lang=bg|accessdate=2018-02-04|archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul|archivedate=2016-03-04|deadlink=yes
{| class="wikitable"
|+Население на Манџово по попис<ref name="nsi"/>
| |||