Лудовико Сфорца: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Јазична исправка, replaced: светиот римски император → светиот римски цар using AWB
Ред 18:
|}}
 
'''Лудовико Сфорца''' (роден на {{роден на|27|јули|1452}} - починал на {{починал на|27|мај|1508}}) бил седмиот војвода од Милано. Тој бил член на династија Сфорца како син на [[Франческо I Сфорца]] и [[Бјанка Марија Висконти]]. Лудовико е најпознат по своите дарувања на [[Леонардо да Винчи]] и други уметници од тоа време.
 
Лудовико Сфорца можеби е најпознат по тоа што ја порачал изработката на [[Тајната вечера (слика)|Тајната вечера]] од Леонардо да Винчи.
Ред 24:
== Регент==
 
Кога неговиот татко Франческо починал во [[1466]] година, тој бил наследен од страна на Галеацо Марија Сфорца, а по неговиот атентат во 1476 година него го наследил [[Џан Галеацо Сфорца]] кога имал само седум години. Лудвико Сфорца дејствувал како регент во тоа време во период од 13 години.
 
== Семејство==
 
Во јануари 1491 година, тој се оженил со Беатриса Есте (1475-1497). [[Леонардо да Винчи]] ја организирал свадбената прослава. Младата петнаесетгодишна принцеза успеала многу бргу да го шармира миланскиот двор. Таа помогнала во довршувањето на замокот на Сфорца доведувајќи видни филозофи, поети, дипломати и војници. таа го потикнала на својот сопруг во дворецот да ги донесе Леонардо да Винчи и [[Донато Браманте]].
 
Таа станала мајка на Максимилијан Сфорца и Франческо II Сфорца, кои подоцна станала војводи на Милано. И покрај својот брак, Лудовико имал најмалку две љубовници. [[Сесилија Галерани]] го родила својот син Чезаре на 3 мај 1491 година. Друга љубовница му била [[Лукреција Кривели]] со која имала уште еден вонбраќен син, [[Џовани Паоло I Сфорца]].
Ред 34:
== Управување==
 
Во 1494 година новиот крал на Неапол Алфонсо, се сојузил со [[Папа Александар VI]], кој сојуз претставувал голема закана за Лудовико. Лудовико одлучил да се понуди на Франција, каде владеел [[Шарл VIII]]. Тој му понудил да помине со своите војски преку Милано за да може да го нападне Неапол. Сепак неговите амбиции се намалиле, па го нападнал и самиот град Милано. По ова Лудовико направил сојуз со Максимилијан I. Така неговата внука [[Бјанка Марија Сфорца]] била омажена за светиот римски императорцар а војводството се приклучило кон сојузот против Франција.
 
Џан Галеацо, неговиот внук починал во 1495 година под сомнителни околности, а на престолот застанал Лудовико. Но од тој момент неговата кариера започнала во долна линија. На 3 јануари 1497 како резултат на тешко породување, Беатриса, неговата сопруга, починала. Лудовико, исто така, се надевал дека преку вклучување на Франција, и на светиот римски цар Максимилијан I во италијанската политика ќе може да манипулира со двете страни, поради кое бил одговорен за започнувањето на [[Италијански војни|Италијанските војни]]. Лудовико бил поразен од Франција во битката кај Форново во 1495 година. Сепак, со смртта на Шарл, францускиот престол бил наследен од страна на неговиот братучед, Луј од Орлеан, кој стана [[Луј XII]]. Новиот крал тврдел дека треба Милано да му се потчини бидејќи неговата баба била [[Валентина Висконти]], ќерка на [[Џан Галеацо Висконти]], првиот војвода од Милано. Оттука во 1498 година, тој го нападнал Милано. Лудовико успеал да избега од француската армија, а во 1499 побарал помош од Максимилијан.
Ред 47:
{{S-end}}
 
{{Нормативна контрола}}
 
{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Сфорца}}
{{Нормативна контрола}}
[[Категорија:Династија Сфорца|Лудовико]]
[[Категорија:Војводи на Милано]]