DDoS: Разлика помеѓу преработките

Како што е веќе добро познато постојат најразлични типови на [[компјутерски напади]] кои во повеќето случаи завршуваат фатално за вашиот [[сметач|компјутер]], уште пофатално би било доколку се работи за некој голем [[серверопслужувач]].

Овој тип на напад е најнепредвидлив и затоа е многу тешко да се сопре, бидејќи [[хакери]]те користат некулку стотици или многу повеке предходно [[инфектирани компјутери]] кои ги имаат под своја контрола и ја користат нивната моќ односно ја користат нивната [[интернет конекција]] напаѓајќи некој голем веб опслужувач или само обичен компјутер.Тие го прават тоа така што ја [[пинг]]ираат (ping) жртвата од сите компјутери кои ги имаат под своја контрола во исто време.Тоа го прават со посебен [[програмска опрема|софтвер]] којшто генерира огромни побарувања на податоци од компјутерот/[[серверопслужувач]]от.Пингирањето на некоја жртва со толку голема интернет конекција ќе доведе до преоптоварување на капацитетот на мрежата (buffer overflow) на конкретниот опслужувач или компјутер што е жртва на овој [[напад]], по што се разбира ќе следи и пад на целиот систем.

Злосторниците кои ги изведуваат DDOS нападите најчесто ги напаѓаат сајтовите или сервисите кои што се базирани на високи профили како веб сервериопслужувачи - што се банките, плаќања поврзани со кредитни картички и многу други. Оваа техника исто така се прошири и во неколку игри, користени од сопствениците на опслужувачите, или од незадоволните играчи на таквите игри. Растејќи, DDOS нападите исто така се користат и како една форма на создаден отпор.Richart Stallman кажува дека е DDOS е форма на Интернет Улично Протесирање. Генерално терминот е поврзан со компјутерските мрежи ,но не е ограничено само на ова поле; на пример,исто така се користи и за CPU изворниот менаџмент.

Напаѓачите пронајдоа начин да ги искористат многубројните штетници во peer-to-peer опслужувачите за да ги предизвикаат DDoS нападите. Најагресивниот од овие peer-to-peer DDoS напади е DC++. peer-to-peer нападите поразлични од обичните botnet базирани напади. Со peer-to-peer нема botnet и напаѓачот нема потреба да комуницира со клиентите. Наместо тоа, напаѓачот делува како "puppet master," , давајќи им инструкции на клиентите од големо peer-to-peer споделување на документи за да ги исклучи од нивната peer-to-peer мрежа и да ги поврзе со сајтот на жртвата.Како резултат , неколку илјадници компјутери може агресивно да пробаат да се вклучат на некој целен веб сајт. Додека типичен веб серверопслужувач може да поднесе повеќе илјадници конекции за една секунда пред перфомансите да почнат да се деградираат, повеќето веб сервериопслужувачи паѓаат инстантно под пет или шест илјади конекции за една секунда. Со модернизираното peer-to-peer напаѓање , еден сајт потенцијално може да се вклучи на 750000 конекции во краток рок. Целните веб сервериопслужувачи ќе бидат вклучени на дојдовните конекции. Овој метод на напад може да се спречи со тоа што ќе се влезе во peer-to-peer протоколот чии порти се дозволени или не. Ако порта 80 не е дозволена , веројатноста за напад на веб сајтовите може многу да се намали.