Client-server: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Јазична исправка, replaced: серверите → опслужувачите (10) using AWB
с Јазична исправка, replaced: сервер → опслужувач (15) using AWB
Ред 1:
{{викифицирање}}
Клиент серверопслужувач моделот кај компјутерите е апликациска структура која ги дели одговорностите или работните задачи помеѓу провајдерите на ресурси или услуги, наречени сервериопслужувачи, и барателите на услуги наречени клиенти. Често, клиентите и опслужувачите комуницираат преку компјутерска мрежа на различен хардвер, но, и двата, и клиентот и опслужувачот можат да живеат на истиот систем. Серверскатаопслужувачската машина е домаќинот кој работи на еден или повеќе серверскиопслужувачски програми, кои ги споделуваат своите ресурси со клиентите.
Клиентот не споделува ниту еден од своите ресурси, но ги бара серверскитеопслужувачските содржини или сервисни функции. Клиентите според тоа иницираат комуникациски сесии со опслужувачите кои чекаат дојдовни барања.
 
== Опис ==
Карактеристиките на клиент-серверопслужувач моделот ја опишуваат поврзаноста помеѓу програмите во апликацијата. опслужувачот овозможува функции или сервиси од еден или повеќе клиенти, кои пратиле барања за истите.
Функциите, како што се размената на електронска пошта, пристапот до интернет и пристапот до базите со податоци, се изградени врз основа на клиент-серверопслужувач моделот.
Корисниците пристапуваат до банкарските сервиси од своите компјутери, користејќи веб пребарувач за да испратат барање до веб опслужувачот на банката. Таа програма може да го препрати барањето од неговата програма - клиент, која ги чува податоците, која пак испраќа барање до опслужувачот со бази на податоци на друга банка, за да ја врати информацијата на корисникот. Состојбата се враќа до базата на податоци на банката, која за возврат ја испраќа назад до веб пребарувачот-клиент, прикажувајќи му го резултатот на корисникот.
Клиент серверопслужувач моделот стана една од главните идеи на поврзувањето на компјутерите. Многу бизнис апликации кои постојат денес го користат клиент-серверопслужувач моделот. Истото го прават и главните интернет апликацицки протоколи, како што се HTTP, SMTP, Telnet и DNS.
Интеракцијата помеѓу клиентот и опслужувачот често се опишува со помош на секвенцни дијаграми. Секвенцните дијаграми се стандардизирани во UML.
Специфични типови на клиенти се: веб пребарувачите, електронската пошта, и клиентите за online конверзација.
Специфични типови на сервериопслужувачи се: веб опслужувачите, ftp, апликациските, опслужувачите на бази на податоци, mail опслужувачите, file опслужувачите,print опслужувачите и terminal опслужувачите.
 
==Споредба со архитектурата за рамноправен пристап==
 
Во архитектурата за рамноправен пристап, секој домаќин или програма може истовремено да биде и клиент и серверопслужувач, тогаш и двата имаат ист статус и исти одговорности. И двата, и клиент-серверопслужувач и архитектурата за рамноправен пристап се во широка употреба денес.
Деталите можат да се најдат во [ftp://ftp.tik.ee.ethz.ch/pub/students/2002-2003-Wi/SA-2003-16.pdf Comparison of Centralized (Client-Server) and Decentralized (Peer-to-Peer) Networking]
==Предности==
* Во повеќето случаи, клиент-серверопслужувач архитектурата овозможува улогите и одговорностите на компјутерскиот систем да бидат дистрибуирани низ повеќе независни компјутери кои се препознаваат меѓусебно само преку мрежа. Ова ја создава дополнителната предност на оваа архитектура, олеснато одржување. На пример, возможно е да се премести, поправи, надогради, дури и да се релоцира опслужувачот додека неговите клиенти остануваат свесни, и немаат влијание од таа промена.
* Сите податоци се чуваат на опслужувачите, кои обично имаат поголеми безбедносни контроли од повеќето клиенти. опслужувачите можат подобро да ги контролираат ресурсите и пристапот и да гарантираат дека само оние клиенти кои ги имаат соодветните привилегии можат да пристапат до податоците и да вршат нивна измена
* Бидејќи чувањето на податоците е централизирано, обновувањето на тие податоци е многу полесно во споредба со P2P мрежите. Во нив обновувањето на податоците може да треба да биде распределено на секој пер во мрежата, што одзема повеќе време и е склоно кон грешки, бидејќи може да има илјадници па дури и милиони перови.
* Многу клиент-серверопслужувач технологии се веќе достапни што се направени да овозможат сигурност, кои имаат добар интерфејс за корисниците и се едноставни за употреба.
* Функционира со повеќе различни клиенти со различни можности.
 
Ред 26:
 
* Како што бројот на истовремени барања од страна на клиентите расте, опслужувачот може да стане преоптоварен. За разлика од P2P мрежата, кај која, како што се зголемува бројот на јазли, така пропусниот опсег на мрежата се зголемува, бидејќи целокупниот пропусен опсег на P2P мрежата може да биде грубо пресметан како сум од пропусните опсези на секој јазол во мрежата.
*Клиент-серверопслужувач моделот има помала робустност за разлика од добра P2P мрежа. Кај P2P мрежите ресурсите, обично се распределуваат низ повеќе јазли. Дури и ако еден или повеќе јазли се оттргнат и го напуштат директориумот што се симнува, на пример, останатите јазли би требало сè уште да ги имаат податоците потребни за да се заврши симнувањето.
 
==Наводи==
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Client-server