Peer-to-peer: Разлика помеѓу преработките

 

Неструктурираните peer-to-peer мрежи не даваат никаков алгоритам за организација или оптимизација на мрежните конекции.Поточно, три модели на неструктурирани архитектура се дефинирани. Во едноставните peer-to-peer системи целата мрежа се состои само од еквивалентни врсници. Постои само еден ротирачки слој, како што не постојат склоп јазли со некои посебни инфраструктурни функции. Хибридните peer-to-peer системи дозволуваат да постои таква инфраструктура на јазли, најчесто нарекувајки ги суперјазли.<ref>Beverly Yang and Hector Garcia-Molina, ''Designing a super-peer network'', Proceedings of the 19th International Conference on Data Engineering (2003).</ref> Во централизираните peer-to-peer системи, централен сервер се користи за означување на функциите и за подигање на целиот систем. . Иако ова има сличности со структурирана архитектура, поврзаноста помеѓу врсниците не е утврдена со кој било алгоритам. Првиот познат и популарен peer-to-peer споделувач на системски датотеки, napster, беше пример на централизиран модел. Gnutella и Freenet, од друга страна, се примери на децентрализираниот модел. Каза е пример на хибриден модел.

 

Чиста P2P мрежата нема претстава за клиенти или сервери, но само за еднакви пер јазли кои истовремено функционираат и како "клиенти" и "серверот " до другите јазли во мрежата. Овој модел на мрежниот аранжман се разликува од клиент-сервер моделот, каде комуникацијата е најчесто до и од централен сервер. Типичен пример за пренос на датотеки кои не ги користат P2P модел е Протокол за пренос на датотеки (FTP) услугата во која клиентот и серверот се одвоени програми: клиентот го иницира преносот, а серверите ги задоволаат овие барања.

 

===Структурирани системи===

 

====Дистрибуирани хаш табели====