Виленичка крв: Разлика помеѓу преработките

{{Инфокутија Книга|name=Вилењачка крв|series=''[[Вештерот (сага)|Вештерот]]''|preceded_by=[[Меч на судбината]]|oclc=|ISBN=978-0-575-08484-1|pages=320|media_type=Печатено издание|genre=фантастика|language=полски|title_orig=Krew elfów|country=Полска|cover_artist=|illustrator=|author=[[Анджеј Сапковски]]|caption= |image= |translator=|followed_by=[[Време на презир]]}} '''Вилењачка крв''' ({{Lang-pl|Krew elfów}}) е првиот роман од ''[[Вештерот (сага)|Сагата Вештерот]]'' напишан од полскиот писател за фантастика [[Анджеј Сапковски]], прв пат објавен во Полска во 1994 година.<ref>{{Наведени вести|url=https://www.barnesandnoble.com/blog/sci-fi-fantasy/where-to-start-reading-the-books-that-inspired-netflixs-the-witcher/|title=Introducing the Witcher: Explore the Books That Inspired Netflix’s New Fantasy Epic|last=|first=|date=|work=|access-date=11 април 2020|archive-url=|archive-date=|dead-url=}}</ref> Тој е продолжение на расказите во „''Вештерот''“, собрани во книгите ''[[Последната желба (книга)|„Последната желба“]]'' ({{Јаз|pl|Ostatnie życzenie}}) и ''[[Меч на судбината|„Меч на судбината“]]'' ({{Јаз|pl|Miecz przeznaczenia}}) и е проследено со ''„[[Време на презир]]“'' ({{Јаз|pl|Czas pogardy}}). Книгата ја доби Наградата Јануш А. Зајдел во 1994 година<ref>{{Наведени вести|url=https://zajdel.art.pl/laureaci.html|title=Laureaci Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla|last=|first=|date=|work=|access-date=12 април 2020|archive-url=|archive-date=|dead-url=}}</ref> и Легендарната награда Дејвид Гемел во 2009 година.<ref>{{Наведени вести|url=https://www.goodreads.com/award/show/550-david-gemmell-legend-award|title=David Gemmell Legend Award Winners|last=|first=|date=|work=|access-date=12 април 2020|archive-url=|archive-date=|dead-url=}}</ref> Превод на англиски јазик бил објавен во Обединетото Кралство во 2008 година (Голанц)<ref>{{Наведени вести|url=https://www.worldcat.org/search?q=isbn%3A0575083182|title=Blood of Elves (Book, 2008)|last=|first=|date=|work=|access-date=12 април 2020|archive-url=|archive-date=|dead-url=}}</ref> и во Соединетите Држави во 2009 година (Орбит).<ref>{{Наведени вести|url=https://www.orbitbooks.net/read-the-witcher-books-by-andrzej-sapkowski/|title=How to Read The Witcher by Andrzej Sapkowski – What to Read After You’ve Watched The Witcher on Netflix|last=|first=|date=|work=|access-date=12 април 2020|archive-url=|archive-date=|dead-url=}}</ref>

Околу една година пред почетокот на приказната, Империјата Нилфгард го напаѓа Кралството Цинтра. Кралицата Каланте, смртно ранета, се самоубива, а нејзината внука Сирила, наречена Сири и со прекарот „Лавчето од Цинтра“ успева да избега од запалениот главен град. Емир вар Емреис, Императорот на Нилфгард ги испраќа своите шпиони да ја најдат. Тој знае дека ова девојче има големо значење, не само поради нејзината кралска крв, туку и поради нејзиниот магичен потенцијал и вилењачка крв во вените.

Речиси две години по војната (добиена од Северните Кралства), владетелите на Северот се состануваат тајно, за да разговараат за политичката состојба. Мирот со Нилфгард не е како што требал да биде. Нилфгардската финансиска моќ ја уништува северната економија, Нилфгардските емисари агитираат аристократи и трговци против нивните монарси, вилењаци и џуџиња формираат партизански групи наречени Скоја'тел (Верверички) и спроведуваат дејства на терор против луѓето - и во секој голем град, култистите пророкуваат дека светот ќе заврши, освен ако Спасителот не дојде од Југот. Кралевите одлучуваат да започнат војна, пред Империјата и понатаму да ги ослаби нивните земји и да ја повратат Цинтра. Тие се свесни дека Императорот ја бара Сири за да се ожени со неа (морганатски) и со тоа да ги добие правата на Цинтра, која сега е под нилфгардска окупација. За да се спречи ова, монарсите одлучуваат да ја пронајдат и убијат Сири.

Девојчето е заштитено од [[Гералт од Ривија]], вештер: магично и генетски мутиран убиец на чудовишта за наем, кој ја носи во замокот на вештерите, Кер Морен. Таму Сири е учена од други вештери, вклучувајќи ги стариот Весимир, Коен, Ескел и Ламберт. Таа учи за чудовишта и како да се бори против нив. Таа е научена да се бори со меч на вештерски начин. За време на нејзиното "образование", волшебничката Трис Мериголд доаѓа во Кер Морен. Таа била повикана од Весимир да му помогне при повременото чудно и абнормално однесување што го видел кај Сири. Трис сфаќа дека Сири е Извор. Таа признава дека нема моќ да го контролира талентот на Сири и го советува Гералт да ја проголта гордоста и да побара помош од Јенефер, поискусната волшебничка и неговата поранешна љубовница.

Во исто време, еден мистериозен волшебник наречен Рианс го бара девојчето. Тој е слуга на помоќен маѓепсник, чиј идентитет останува непознат. Тој го фаќа пријателот на Гералт, поетот Јаскер и го мачи за информации за Сири. Јаскер е спасен со навременото пристигнување на Јенефер, која се впушта во краток волшебнички дуел со Рианс. Рианс успева да избега преку портал што го отворил неговиот господар, но му е направена истакната лузна на лицето од магијата на Јенефер.

На пролет, Гералт го напушта Кер Морен со Трис и Сири, со намера да ја однесе Сири во Храмовното училиште во Еландер, каде што ќе добие "нормално" образование од Ненеке. На патот, Трис се разболува, и тие се придружуваат на џуџестото друштво на Јарпен Зигрин, кој води караван на кралот Хенселт од Кeдвeн. Гералт и раскажува на Сири за розите на Елирен, вилењачка која починала водејќи вилењачки младинци да се борат против луѓето во безнадежен напад. Караванот е нападнат од Скоја'тел и се открива дека придружnата мисија била стапица поставена од кралевите кои се сомневале во верноста на Јарпен.

Престојот на Сири во Еландер сеуштесè уште минува во прогонувачки и вознемирувачки соништа се до доаѓањето на Јенефер, која започнува да ја образува за начините на магија. Од првичен антагонизам, нивниот однос се развива во силна и длабока врска, како онаа на мајка и ќерка.

Во меѓувреме, Гералт дава се од себе за да им влезе во трага Рианс и неговиот мистериозен работодавец. Со помош на Јаскер, Шани и волшебничката Филипа Ејлхарт, тој присилува конфронтација со Рианс (овој последниот потпомогнат од микелетската четворка на - познати убијци под наем), за време на која и двајцата се повредени. Господарот на Риенс интервенира повторно, отворајќи портал за него, а Гералт е спречен да го гони маѓепсникот од страна на Филипа Ејлхарт, која исто така го убива и последниот преживеан брат Микелет за да не му се обезбеди на Гералт каков било извор на информации што на крајот може да го открие мистериозниот маѓепсник. Гералт е оставен смртно ранет.

Јенефер станала ментор и учител на Сири. Додека тие го напуштаат Храмот училиште во Еландер, Јенефер ја прашува Сири дали на почетокот не ја сакала, што доведува до низа присеќавања што даваат детали за учењата на Цири со Јенефер од денот кога тие биле запознати и се до сегашноста како што го напуштаат Храмот. Сири реагира признавајќи дека не и се допаѓала, и тие си заминуваат.

* Филипа Ејлхарт. Висока волшебничка од Волшебничкото поглавје и доверлив советник на кралот на Реданија, заедно со кралскиот надшпиун Сигисмунд Дијкстра. Таа е една од ретките маѓепсници што ја совладале ретката уметност на магична полиморфија, овозможувајќи и да се претвори во був. Таа му помага на Гералт во пронаоѓањето на бунтовниот маѓепсник Риенс, кој ја бара Сири во име на Нилфгард и уште еден помоќен маѓепсник, за кого таа не сака Гералт да знае.

** Соединетите Држави (Орбит, 28 април 2009 година), преведено од: Данусија Сток. [[International Standard Book Number|ISBN]] [[Special:BookSources/978-031-6-02919-3|978-031-6-02919-3]]

* Шпански (Bibliópolis, 2003)

Во 2014 година, била објавена полска аудио книга. Имала 79 глумци, музика и посебни ефекти.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://www.witchersite.pl/sluchowisko-qkrew-elfowq--recenzja.html|title=Słuchowisko "Krew elfów" – recenzja &#124; Warownia - Wiedźmin|work=www.witchersite.pl}}</ref><ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://audioteka.com/pl/audiobook/krew-elfow-tom-1|title=Krew elfów. Tom 1 - Andrzej Sapkowski (audiobook)|work=Audioteka.pl}}</ref>