Гепард: Разлика помеѓу преработките

Прилагодувања кои му помагаат на гепаргот да трча со голема брзина вклучуваат големи ноздри кои му овозможуваат зголемено примање [[кислород]], и зголемено [[срце]] и [[бели дробови]] кои работат заедно на зголемувањето на циркулацијата на кислородот. За време на обичната потера, респираторната стапка се накачува од 60 до 150 вдишувања во минута. Додека трча, покрај тоа што има добра тракција како резилтат на неговите полу- вовлечливи канџи, гепардот ја користи неговата опашка како кормило – како на пример управувач при наглите завртувања, неопходни за да го надитри својот плен кој често прави такви завртувања за да избега.

 

[[File:Cheetahs on the Edge (Director's Cut).ogv|thumb|right|Документарно видео на кое се гледа движењето на гепардот.]]

Гепардот е чувствителна раса. Од сите големи мачки, тој има најмала способност на приспособување на нови средини. Отсекогаш било тешко да се одгледува во затворени простори, иако неодамна неколку зоолошки успеаја во ова. Една техника била да му се претстави [[куче]] како придружник и куче-чувар за да му се овозможи на гепардот да се чувствува помалку загрозено.

 

Порано, научниците сметале дека гепардот е особено примитивен помеѓу мачките и дека се развил пред приближно 18 милиони години. Меѓутоа, новите истражувања покажуваат дека последниот заеднички предок на сите 40 постоечки видови големи мачки живеел пред помалку од 11 милиони години. Истите истражувања укажуваат на тоа дека гепардот, додека е морфолошки високо изведен, не е од особено стара лоза, имајќи се раздвоено од своите најблиски живи роднини пред околу 5 милиони години.

 

{{Нормативна контрола}}

[[Категорија:Мачки]]