Википедија

Шеријат: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Бришење на "Flag_of_OIC.svg", беше избришана од Заедничката ризница од страна на JuTa поради: No permission since 20 March 2020.
с clean up, removed: |ref=harv (12) using AWB
Ред 6:
Шеријатот се занимава со многу теми обратени од [[секуларност|секуларниот закон]], вклучувајќи ги и [[криминал]]от, [[политика]]та и [[економија]]та, како и лични работи, како што се сексуалноста, хигиената, исхраната, молитвата и постот. Таму каде што постои официјален статус, шеријатот се применува од страна на исламските судии, или [[кадија|кадии]]. [[Имам]]от има различни одговорности, во зависност од толкувањето на шеријатот, додека поимот најчесто се користи да се однесува на лидер на комуналните молитви. Имамот, исто така, може да биде научник, верски лидер, или политички лидер.
 
Повторното воведување на шеријатот е долгорочна цел за исламистичките движења во исламските земји. На некои муслимански малцинства во [[Азија]] (на пример во [[Индија]]) се одржува институционално признавање на шеријатот за да судат во нивните лични и општествени работи. Во западните земји, каде муслиманска имиграција е понова, муслиманските малцинства го имаат воведено шеријатот семејно право за употреба во своите спорови, со различни степени на успех (на пример, во [[Велика Британија]] муслиманскиот арбитражен суд). Обидите да се наметне шеријатот се придружени со контроверзност,<ref>[http://www1.voanews.com/english/news/religion/Acehs-Sharia-Law-Still-Controversial-in-Indonesia-80257482.html "Гласот на Америка: Шеријатското право сеуште е контроверзно во Индонезија"]</ref><ref>[http://www.reuters.com/article/idUSTRE60D07420100114 "Reuters: Исламската полицијата ја заостри контролата врз Ацех во [[Индонезија]]"]</ref><ref>[http://www.thejakartapost.com/news/2010/02/08/aceh-sharia-police-loved-and-hated.html "Jakarta Post: Aceh sharia police loved and hated"]</ref> насилство,
<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/2632939.stm "BBC: Илјадници луѓе се убиени во борбите меѓу христијаните и муслиманите по воведувањето на шеријатските казни во северниот дел на [[Нигерија]] во текот на изминатите три години."]</ref><ref>Јоханес Харнишфегер . ''Демократизација и исламскиот закон: конфликтот на шеријатот во Нигерија''. Campus Verlag: 2008. стр. 16 "Кога гувернерот на Кадуна најави воведување на шеријатот, иако не се муслимани речиси половина од населението, насилство еруптираше, оставајќи повеќе од 1.000 лица." стр. 189 "Кога насилните конфронтации настаоија во февруари 200, бидејќи христијанското малцинство во Кадуна не сакало да го прифати шеријатскиот закон, султанот и неговата делегација од 18 емири отишле да го видат гувернерот и инсистирале на донесување на законот.</ref><ref>[http://www.independent.co.uk/news/world/africa/fight-for-sharia-leaves-dozens-dead-in-nigeria-1763253.html "Independent: Борби за шеријатот остави десетици мртви во Нигерија"]</ref><ref>[http://www.pbs.org/newshour/bb/africa/nigeria/religous_violence.html "PBS: Нигерија во транзиција: Последни верски тензии и насилство"]</ref><ref>[http://english.aljazeera.net/news/africa/2010/01/201012314018187505.html ''Aljazeera English'': ''Timeline'': Тензии во Нигерија: "Илјадници луѓе се убиени во северниот дел на Нигерија, бидејќи немуслиманите се противат на воведувањето на шеријатот, односно исламски закон, муслиманите кои бараат негова имплементација во северната држава Кадуна.]</ref><ref>[http://english.aljazeera.net/news/africa/2009/07/2009727182749635965.html ''Aljazeera English'': Десетици убиени во насилството во северниот дел на Нигерија- "Групата Боко Харам, која сака да го наметне шеријатскиот (исламскиот закон) низ целата земја, ги нападна полициските станици и цркви."]</ref> па дури и војна (сп. Втората Суданска граѓанска војна).<ref>[http://countrystudies.us/sudan/63.htm [[Library of Congress Country Studies|Library of Congress Country Studies: Sudan:]] "Факторите што повторно го испровоцира воениот удар, пред се се тесно поврзани прашања на исламскиот закон и на граѓанската војна во јужниот дел, остана нерешено во [[1991]] година. Во [[септември]] 1983 спроведување на шеријатот во целата земја било контроверзно и предизвикало голема отпорност во претежно немуслиманскиот југ ... Противењето на шеријатот, особено на примената на ''hudud'' (пријател), или исламски казни, како што се јавната ампутација на раце за кражба, не беше ограничена на југ и беше главен фактор што доведе до народното востание на април 1985 година што го собори владата на Џафар"]</ref><ref>[http://www.pbs.org/frontlineworld/stories/sudan/facts.html ''PBS Frontline'': "Граѓанската војна беше предизвика во 1983 година кога воениот режим се обиде да го наметне шеријатскиот закон, како дел од целокупната политика на "''Islamicize''" во [[Судан]]."]</ref><ref>[http://media.washingtonpost.com/wp-srv/world/pdf/darfur_040707.pdf ''Washington Post'': "Војната избувна повторно во 1983 година откако тогашниот претседател [[Џафар Нимери]] го укинал мировен договор и најавил дека Судан ќе го претвори во муслиманска арапска држава, каде што исламскиот закон, или шеријатот, ќе преовладува, вклучително и во јужните провинции. Шеријатот може да вклучува и ампутација на екстремитетите за кражба, јавни камшикувања и каменувања. Војната, се водеше меѓу владата и неколку бунтовнички групи, и продолжи две децении."]</ref><ref>''Bassam Tibi''. ''Political Islam, World Politics and Europe''. Routledge:2008 p. 33. "The shari'a was imposed on non-Muslim Sudanese peoples in September 1983, and since that time Muslims in the north have been fighting a jihad against the non-Muslims in the south."</ref>
 
Ред 24:
* "Заедничко мислење на [исламската] заедница, врз основа на книжевност која е обемна, но не е задолжително кохерентна или овластена од страна на било кое единечно тело," Кнут-С. Викор.<ref>[http://www.hf.uib.no/smi/pao/vikor.html Шеријатот и нација-држава: кој може да го кодифицира Божјиот закон?], стр.2, 20 септември 2005</ref>
 
Од [[9 век]], моќта да се протолкува и да се насочува право во исламските традиционални општества беше во рацете на стручњаците (''улема''). Оваа поделба на власта служела да се ограничи опсегот на достапни дејства на владетелот, кој не можел лесно да наредува или независно да го реинтерпретира законот, и очекувал континуирана поддршка oд заедницата.<ref>Базим Мусалам, ''Кембриџска историја на исламскиот свет изменето од [[Франсис Робинсон]]''. [[Cambridge University Press]], 1996, стр. 176.</ref> Наследувајќи векови и империи, рамнотежата меѓу улема и владетели се менувала и се реформирала, но рамнотежата на моќта никогаш одлучно не се променила. <ref>[[Маршал Ходгсон]], ''[[Напорите на исламот]] Совеста и историјата во светската цивилизација Vol 3''. [[The University of Chicago]], 1958, стр. 105-108.</ref> На почетокот на [[19 век]], [[Индустриска револуција|Индустриската револуција]] и [[Француска револуција|Француската револуција]] вовеле една ера на Европската светска хегемонија во која биле вклучени доминацијата на повеќето исламски земји. <ref name="Vol 3 1958">''[[Напорите на исламот]] Совеста и историјата во светската цивилизација Vol 3''. [[The University of Chicago]], 1958, стр. 176-177.</ref><ref>Сара Ансари, ''The Cambridge Illustrated History of the Islamic World edited by Francis Robinson''. Cambridge University Press, 1996, pg. 90.</ref> На крајот од [[Втората светска војна]], европските сили се нашле премногу ослабени за да ги задржат своите империи.<ref>[[МАршал Ходгсон]], ''[[Напорите на исламот]] Совеста и историјата во светската цивилизација Vol 3''. [[The University of Chicago]], 1958, стр. 366-367.</ref> На широк спектар на форми на владеење, системи на правото, односот кон модерната и толкувања на шеријатот се резултат на приоден пат за независност и модерност во муслиманскиот свет<ref>''[[Напорите на исламот]] Совеста и историјата во светската цивилизација name="Vol 3''. [[The University of Chicago]], 1958, стр. 176-177.<"/ref><ref>Сара Ансари, ''The Cambridge Illustrated History of the Islamic World edited by Francis Robinson''. Cambridge University Press, 1996, pg. 384-386.</ref>.
 
=== Традиционални перспективи на шеријатот ===
Ред 34:
===== Перспективата на сунитите =====
 
Во прилог на "''Основен Код''" на Куранот и [[Сунет]]от, традиционалните сунити муслимани исто така, го додадаваат консензусот (''иџмa'') на придружниците на [[Мухамед]] (сахаби) и на исламските правници (''улема'') на одделни прашања. Во ситуации каде што не постои конкретно правило во изворите, законските научници користат (''кијас'') - различни форми на размислување, вклучувајќи аналогија, за да се добие закон од суштината на божествените принципи и претходните пресуди. Консензусот на заедницата, јавниот интерес, и другите извори се користат како додаток на Шеријатот каде што дозволуваат примарните и секундарните извори. <ref name="H. Patrick Glenn 2007, pg. 201">Х. Патрик Глен, ''Правните традиции на светот''. [[Oxford University Press]], 2007, стр. 201.</ref> Овој опис може да се примени на големиот број суниски правни, фикхски, школи, кои ги вклучуваат Ханефиската, Шафиската, Маликиската и Ханбелиската.
 
===== Перспективата на салефиите =====
Ред 87:
Паралелно со либерализацијата и модернизацијата на силите, се случуваат и трендови кон [[фундаментализам]] и исламски движења за политичка моќ. Исламот имало големо верско оживување во почетокот на [[18 век]] и продолжувајќи до денес. Ова движење се изразува себеси во различни облици, рангирајќи од војните до напорите за подобрување на образованието.<ref>Ира Лапидус, ''Кембриџска илустрирана историја на исламскиот свет едитирана од страна на Франсис Робинсон''. Cambridge University Press, 1996, стр. 292.</ref>
 
''Враќање кон традиционалните сфаќања на шеријатот'': Во тек е долготрајното светско движење од страна на муслиманите кон подобро разбирање и практикување на нивната религија. Охрабрени од нивните научници и имами, муслиманите се преселиле од локалните обичаи и култура, кон повеќето универзално прифатените ставови на исламот. Ова движење кон традиционалните религиозни вредности служи да им помогне на муслиманите да се справат со последиците од [[Европска колонизација|Европската колонизација]]. Тоа, исто така ги инспирираше модернистичките движења и формирањата на нови влади. <ref>Ира Лапидус, ''Кембриџска илустрирана историја на исламскиот свет едитирана од страна на Франсис Робинсон''. Cambridge University Press, 1996, стр. 292-293.</ref>
 
''Исламистичкото движење'': Од [[1970]] година, исламистичкото движење станаа значајно. Нивните цели се воспоставуање на Шеријатот и исламските држави во рамките на нивните сопствени граници, нивните средства по својата природа се политички. Исламистичката моќна база е милионот на сиромашни, особено урбаното сиромаштво движејќи во градовите на внатрешноста. Тие не се меѓународно распространети и поврзани (единствено исклучок е „[[Муслиманско братство|Муслиманското братство]]“). Нивната реторика се противи на западната култура и западната моќ.<ref name="Cambridge University Press 1996">Ира Лапидус, ''Кембриџска илустрирана историја на исламскиот свет едитирана од страна на Франсис Робинсон''. Cambridge University Press, 1996, стр. 296.</ref> Политичките групи кои сакаат да се вратат на традиционалните исламски вредности повеќе се извор на закана за секуларна влада на [[Турција]]<ref>Ира Лапидус, ''Кембриџска илустрирана историја на исламскиот свет едитирана од страна на Франсис Робинсон''. name="Cambridge University Press, 1996, стр. 296.<"/ref>.Овие движења може да се сметаат како нeo-шеријатизам.<ref>[[Маршал Хоџсон]], ''Вложување на исламската совест и историја во светската цивилизација Том 3''. The University of Chicago, 1958, стр. 386-392.</ref>
 
''Фундаменталистичките движења'': [[Фундаментализам|фундаменталисти]], кои сакаат да се вратат во основните религиозни вредности и закон, во некои случаи имаат изречено остри шеријатски казни за злосторства, намалувајќи ги граѓанските права, и прекршувајќи ги човековите права. Овие движења се најактивни во делови од светот каде што имаше контакт со западните колонијални сили. <ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен Вовед'', стр. 4. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 </ref>
 
''Екстремизмот'': Екстремистите го искористиле Куранот и својата посебна верзија на шеријатот <ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен Вовед'', стр. 100. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 </ref> за да ги оправдаат делата на [[војна]] и [[терор]] против [[Западен свет|западните влади]] и поединци, но исто така и против други муслимани кои мислат дека се симпатизери на Западот.<ref>Ира Лапидус, ''Кембриџска илустрирана историја на исламскиот свет едитирана од страна на Франсис Робинсон''. Cambridge University Press, 1996, стр. 297.</ref> Вжештеноста меѓу Западот и исламот, особено во однос на палестинското прашање, продолжува да го забрзува овој конфликт<ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен Вовед'', стр. 96-100. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 </ref>.
 
==== Непроменливоста на Божјата волја ====
Ред 101:
==== Конфузија помеѓу шеријатот и обичајно право ====
 
Според [[Жан Мишел Ото]], професор на факултетот за право и управување во земјите во развој во Лајден универзитетот, "Антрополошки истражувања покажуваат дека луѓето во локалните заедници честопати не истакнуваат јасно дали и до кој степен нивните норми и практики се базирани на локалната традиција, племенските обичаи, или религија. Оние кои се придржуваат на конфронтирачки поглед на шеријатот имаат имаат тенденција да припишат многу непожелни практики за шеријатот и религијата свртени кон обичаи и култура, дури иако високо пласираните религиозни власти го изјавиле спротивното.“ Анализата на професор Ото се појавува во весникот овластен од Министерство за надворешни работи на Холандија.<ref> Ото, Жан Мишел. ''Шеријатот и националното право во исламските земји: Тензиите и можностите за холандската и надворешната политика на ЕУ.''Amsterdam University Press, 2008, стр 30 </ref>
 
== Карактеристики ==
=== Потекло ===
Според муслиманите, шеријатскиот закон е основа на зборовите на [[Алах]], како што е објавено во [[Куранот]] и традицијата на животот на пратеникот [[Мухамед]]. Мухамед е роден околу [[570]] година во [[Мека]], еден трговски град во [[Арапска Пустина|Арапската Пустина]]. Покрај тоа што е центар на трговија во правецот на караванот, [[Мека]] претставувала место на [[аџилак]] за [[Арапи]]те од повеќе вероисповеди.<ref>[[Маршал Ходгсон]], ''Вложување на исламската совест и историја во светската цивилизација Том 1''. The University of Chicago, 1958, стр. 155-156.</ref> Фокусот на религијата во [[Мека]] бил светиот храм [[Ќaбa]], камена градба, за кој се верува дека бил изградена од страна на [[Адам и Ева|Адам]] во почетокот на времето, и бил обновен од страна на пророкот [[Авраам]] и неговиот син [[Исмаил]].<ref>Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 16. Virgin Books, 1991. ISBN 0-7535-0827-3</ref>
 
Мека била населена од страна на [[курејши]]те, паганско племе со некои [[Евреи]] и [[христијани]], меѓу нив. [[Мухамед]] бил сирак уште од раната возраст, па се нашол под заштита на чичко му. Тој израснал, станал трговец и се оженил со својот работодавец, богатата [[Хатиџа]].<ref name="Virgin Books 1991">Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 15. Virgin Books, 1991. ISBN 0-7535-0827-3</ref> Тоа било во средните години кога [[Мухамед]] започнал да зборува за откровенијата добиени од [[Алах]] преку [[Архангел Гаврил]]. Мухамед им кажал на другите за неговите откровенија и привлекол следбеници, кои ги запишувале истите на достапни материјали.<ref>Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 15. name="Virgin Books, 1991. ISBN 0-7535-0827-3<"/ref> После 23 години од неговото прво откровение сè до неговата смрт, исламот станал доминантна сила во [[Арапски полуостров|Арапскиот Полуостров]], и сериозен предизвик за [[Византија|византиските]] и [[Персија|персиските империи]]. <ref>[[МАршал Ходгсон]], ''[[Напорите на исламот]] Совеста и историјата во светската цивилизација Vol 3''. [[The University of Chicago]], 1958, стр. 105-108.</ref> По смртта на [[Мухамед]], откровенијата биле собрани и организирани во Куранот, а описот на неговиот живот на крајот ја формира основата на Сунетот.
 
Во [[предисламска Арабија]], заедничките предци биле основа за племенско здружување.<ref name="Кулсон, Ноел Џејмс 1964"> Кулсон, Ноел Џејмс. Историјата на исламскиот закон (исламски анкети). Оксфорд:. University Press, 1964 </ref> Доаѓањето на исламот ги донело племињата заедно под една религија. Исламот станал не само религија, туку исто така и начин на живот, нова заедничка основа на закон и лично однесување. Тогаш шеријатот започнал да се оформува.. <ref> Лебесни, Маџид и Херберт Џ. (уредници), Законот на Блискиот Исток: Том I: Потекло и развој на исламскиот закон. Washington D.C.: The Middle East Institute, 1955 </ref> Шеријатот бил подложен на коренити промени, почнувајќи со владеењето на халифите [[Абу Бакр]] (632-34) и [[Омер]] (634-44), во кое време многу прашања биле предочени пред најблиските другари на [[Мухамед]] за консултација.<ref name="Dien, Mawil Izzi 2004">Dien, Mawil Izzi. Islamic Law: From Historical Foundations To Contemporary Practice. Notre Dame: University of Notre Dame Press, 2004.</ref> Во текот на владеењето на [[Муавија ибн Абу Суфјан]] и [[Абу Суфјан ибн Харб]], [[662]] година, исламот презел урбана трансформација, за подигање на прашања кои не биле првично опфатени со исламските закони.<ref name="Dien, Mawil Izzi 2004"/> Од тоа време, промени во исламското општество играле улога во развојот на шеријатот, кои се прошириле посебно во фикхот и законите.
 
Меѓу муслиманите, племенските закони биле приспособени да се придржуваат кон шеријатот, бидејќи тие „не би можеле да формираат дел од племенскиот закон доколку и додека тие не беа општо прифатени како такви.<ref name="Coulson, Noel James 1964">Coulson, Noel James. A history of Islamic law (Islamic surveys). Oxford: University Press, 1964.</ref> Исто така, Ноел Џејмс Колсон, предавач по исламско право на Лондонскиот универзитет, наведува дека "на племето како целина, му припаѓало моќта да се утврдаат стандардите во којшто неговите членови треба да живеат. Но, тука племето е замислено не само како група на свои присутни претставници, туку како историски субјект прегрнувајќи ги минатото, сегашноста, и идните генерации.""<ref name="Coulson, Noel James 1964"/> Така, додека „секој закон мора да биде вкоренет или во Куранот или Суннетот,"<ref name="Berg, Herbert 2005">Берг Херберт. "Исламско право." Беркширска енциклопедија на светската историја 3 (2005): 1030.</ref> без контрадикција, племенскиот живот довел до чувството на учество. Таквото учество дополнително било засилено од [[Мухамед]], кој изјавил: "''Мојот народ никогаш нема да се согласи на грешка''". .<ref name="Berg, Herbert 2005"/>
Ред 117:
Формативниот период на фихот се протега уште од времето на раните муслимански заедници. Во овој период, правниците се повеќе се занимава со прагматични прашања на власт и учење отколку со теорија. [62] Напредок во теоријата се случило со доаѓањето на првиот муслимански правник Мухамед ибн Идрис еш Шафи "I (767-820), кој ги поставил основните принципи на исламската јуриспруденција во својата книга "[[Ел-Ризала]]„. Книгата ги опишува/раскажува четирите корења на правото (Куранот, Суннетот, иџмата и кијасот) при определувањето дека примарните исламски текстови (Кур`анот и хадисот)да бидаат разбрани според објективните правила на толкувања добиени од внимателно проучување на арапскиот јазик.
 
Голем број на важни правни концепти и институции беа развиени од страна на исламските правници за време на класичниот период на исламот, познат како Златен период на Исламот, кој датира од 7 до 13 век.
 
==== Категориите на човековото однесување ====
 
Фикхот ги класифицира однесувањата односно делата во следните типови или класи: ''Фарз'' (задолжително), ''мустехаб'' (препорачливо), ''мубах'' (неутрално), ''мекрух'' (покудено), и ''хараам'' (забрането). Секое човечко дело припаѓа во една од овие пет категории.<ref>Weiss (2002), стр.3,161</ref>
 
[[Фраз]]овите се оние дела што им се бараат на сите муслимани. Тие ги вклучуваат петте дневни молитви, постот, сведочењето на верата, задолжителното милосрдие и [[аџила]]кот во [[Мека]]. [[Мустехаб]]от го вклучува правилното однесување во случаи како што се бракот, погребните ритуали и семејниот живот. Како таков, тој опфаќа многу од истите области како што се граѓанското право на Западот. Шеријатските судови се обидуваат да ги помират страните во споровите на оваа област користејќи го препорачливото однесување како свој водич. За едно лице чие однесување не е мустехаб може да му се пресуди против од страна на судијата. Сите дела кои не се ниту препорачливи ниту покудени, ниту забранети, се [[мубах]], тоа значи дозволени. [[Mекрух]] е тоа што не е грешно за себе, се сметаат за непожелни меѓу муслиманите. Тоа, исто така може да направи еден муслиман да биде одговорен на кривични казни под одредени околности. [[Харам]]от е најстрого забранет. Тоа е и грешно и претставува криминал. Тоа ги вклучува сите активности изречно забрането и во [[Стариот Завет]] и во Куранот. Кршење на која било од Десетте Заповеди се смета [[харам]].
 
Мустехабот, мубахот и мекрухот во голема мера се извлечени од описот на животот на исламскиот пратеник Мухамед.Да се каже дека некое дело е сунет е како да се каже дека е препорачано како пример од животот и изреките на Мухамед. Овие категории се основа за правилно однесување во случаи како што се учтивост и манири, меѓучовечки односи, великодушност, лични навики и хигиена. [68]
Ред 153:
==== Прочистување ====
 
Во исламот, пречистувањето има духовна и физичка димензија. Муслиманите веруваат дека одредени човечки активности и контакти со нечисти животни и супстанции предизвикуваат нечистотија. Класичниот Исламски Закон објаснува како да се препознае нечистотија и како да се поправи. Муслиманите користат вода за прочистување во повеќето случаи, иако и земјата, исто така, може да се користи под одредени услови. Пред молитва или други религиозни ритуали, муслиманите мора да се чистат себеси на пропишан начин. Начинот на чистење, (или [[абдест]] или [[гусул]]), зависи од околностите. Муслиманското 'чистење на садовите, облеката и домовите' се врши во согласност со наведените закони.<ref name="Amana Publications 1994">[[Ахмад ибн Нагиб ал-Мисари]]. Потпирање на патникот, стр. 49-100. Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8</ref> <ref> name="ReferenceA">Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 36-37. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 </ref>
 
==== Молитва ====
 
Муслиманите се должни да се молат пет пати на ден, со одредени исклучоци. Овие задолжителни молитви, [[салах]] или [[намаз]], се изведуваат за време на пропишани периоди од денот и најмногу се вршат во групи или самостојно. Исто така, постојат изборни како и посебни молитви кои може да се вршат, за одредени сезони, денови и настани. Муслиманите при молитва мора да го свртат лицето кон [[Каба]] во [[Мека]], и мора да се претходно прочистени со цел нивните молитви да бидат прифатени. Лично, практикувано е неформална молитви да бидат прифатени. Класичниот исламски закон објаснува многу аспекти на чинот на молитвата, вклучувајќи и кој може да се моли, кога треба да се моли, како да се моли и каде да се моли.<ref>[[Ахмад ибн Нагиб ал-Мисари]]. Потпирање на патникот, стр. 49-100. name="Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8<"/ref> <ref> name="ReferenceB">Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен Вовед'', стр. 36-37. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 </ref>
 
==== Молитва при погреб ====
 
Муслиманите се поттикнати да ги посетат оние меѓу нив кои се болни и умираат. Болните муслимани, оние кои умираат, од оние кои ги посетуваат биваат потсетувани на Божјата милост и вредноста на молитвата. За возврат, посетителите се потсетуваат на својата смрт и минливата природа на животот. По смртта, муслиманите се капат и се обвиткуваат во чиста, бела одежда - чаршав. За починатиот се изведува посебна молитва - [[џеназе намаз]], по можност со поголем број од муслиманската заедница. Телото се води на местото кое е ставено на страна за погребите на муслиманите. Гробот е ископан кон правецот на Мека, и телото се спушта во гробот да се одмори на нејзина страна, со лицето свртено кон Мека. Класичниот исламски закон објаснува за посетување на болните, подготовката на мртвите за погреб, на молитвата на погреб и начинот на кој е погребан муслиманот<ref>[[Ахмад ибн Нагиб ал-Мисари]]. Потпирање на патникот, стр. 49-100. name="Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8<"/ref>.
 
==== Данок за сиромашните ====
 
Сите богати муслимани мора да плаќаат годишен данок за сиромашните, познат како [[зекат]]. Ова не е милостина, туку обврска што им ја должат богатите муслимани на сиромашните со помош на заедницата. Износот се пресметува врз основа на нивното богатство кое предува една година, а не на нивните приходи. Основната стапка на оданочување изнесува 2,5%, но тоа се разликува во зависност од видот на богатство кое се проценува. Богатството вклучува заштеди, накит, добиток и земјиште. Класичниот исламски закон го објаснува данокот, како се проценува, собирањето и неговата дистрибуција. <ref>http://www.khilafah.com/index.php/the-khilafah/economy/10546-oppressive-taxes-like-vat-and-gst-are-haram-in-islam</ref>
 
==== Пост ====
 
Во текот на исламскиот месец на [[Рамазан]], муслиманите се воздржуваат од [[храна]], [[пијалак]], [[секс]] и [[цигари]] помеѓу мугри и зајдисонце. Исклучоци на оваа обврска се направени за малите, болните и жените за време на нивниот период на [[менструација]]. Во текот на [[Рамазан]], летно време често ќе започне и ќе заврши со голем оброк. По ручекот, многу муслимани учествуваат во специјални заеднички молитви кои се одржуваат за време на Рамазан. Крајот на постот на Рамазан се прославува со посебни молитви, собири на семејства и пријатели, и специјално подготвени јадења. Муслиманите исто така, може да постат и на други посебни денови во годината, и да ги заменат тие непостени денови од постот. Класичниот Исламски Закон ја објаснува точната дефиниција на постот, времи на постот, тоа како може да се пости, кој мора да пости,и дозволените исклучоци за постот.<ref>[[Ахмад ибн Нагиб ал-Мисари]]. Потпирање на патникот, стр. 49-100. name="Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8<"/ref> <ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е Исламот? Сеопфатен Вовед'', стр. 36-37. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 <name="ReferenceB"/ref>
 
==== Аџилак ====
 
Барем еднаш во животот секој муслиман мора да си овозможи барем една посета на светите места на исламот кои се наоѓаат во [[Мека]], [[Саудиска Арабија]]. Во фокусот на ова патување е светиот храм [[Каба]], мала правоаголна зграда околу која е изградена огромна џамија. Овој аџилак, познат како [[Хаџ]], почнува секоја година два месеци по [[Рамазан]]. Облечени во едноставна симболична облека, муслиманските аџии ја обиколуваат Каба седум пати, често проследено со пијалак од посебниот извор [[Зем-Зем]]. Следно, симболично потрага по вода се врши со одење напред и назад меѓу блиските ридчиња коишто сега се дел од храмот. На осмиот ден од месецот, верниците патуваат во Мина во пустината и да ја поминат ноќта во шатори. Следниот ден, повеќе од два милиони муслимани се собираат во подножјето на планината [[Арафат]], каде што попладнето е поминато во молитва. На празникот на жртвувањето, кое се прославува од страна на муслиманите ширум светот, се изведува од страна на верниците во Мина следниот ден, и ги вклучува колењето на животните-курбаните. Конечно, верниците го извршуваат обредот „''каменување на ѓаволот''" со фрлање камчиња на три столба. Класичниот исламски закон објаснува за начинот на облекување на секој патник, однесувањето, пристигнувањето, заминувањето и настапувањето на секој од овие ритуали и обреди.<ref>[[Ахмад ибн Нагиб ал-Мисари]]. Потпирање на патникот, стр. 49-100. name="Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8<"/ref> <ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 36-37. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 <name="ReferenceA"/ref>
 
==== Трговија ====
 
Исламскиот закон признава приватна сопственост и заедничка, како и се преклопуваат форми на право за добротворни цели, познат како [[вакиф]] или [[фондација]]. Според шеријатскиот закон, сепак, на крајот сопственоста на имотот му припаѓа само на [[Бог]], додека индивидуалните права на сопственост се потврдени, има и соодветна обврска да се сподели, посебно со оние кои имаат потреба <ref name="Oxford University Press 2007">Х. Патрик Глен, ''Правните традиции на светот''. Oxford University Press, 2007, стр. 183.</ref> Законите на одредена работа и обврска, исто така, се формирани околу ова егалитарно барање на Куранот, забрана на нееднаква размена или нефер предност во трговијата. Врз основа на ова, наплатата на каматите на кредитите е забрането, како и други трансакции со кои ризици сноси несразмерно до потенцијално враќање меѓу страните во трансакцијата. Границите на лична одговорност дадена од страна на основање се смета за форма на [[камата]], во таа смисла, како што е [[осигурување]]. Сите овие нееднаквости во ризик и награда помеѓу страните во трансакцијата, познати како камата, се забранети.<ref>Х. Патрик Глен, ''Правните традиции на светот''. name="Oxford University Press, 2007, стр. 183.<"/ref> Заради оваа причина, [[исламско банкарство|исламското банкарство]] и финансиско се партнерства помеѓу корисниците и институциите, каде што ризикот и наградата се дистрибуира правично. Партнерствата, наместо корпорации, се клучен концепт во колективниот исламски бизнис. Финансирање и инвестиции се остваруваат на овој начин, како што е купување и распродажба, со менување [[акционерски капитал]] во текот на времето помеѓу една институција и клиентот каде што се вршило исплата или се признава враќањето. Спротивно на тоа, ниту еден поединец не е оклопено со последиците од лошата судбина или лош тајминг.<ref>Х. Патрик Глен, ''Правните традиции на светот''. Oxford University Press, 2007, стр. 185.</ref> Исламските финансиски и инвестициски модели презеле корени на Запад и почнале да се развиваат, иако финансиските потпори на големите западни корпорации колабира под товарот на нерамномерно распоредени ризици.<ref>Џејмс Крути, ''Структурни причини за глобалната финансиска криза: една критичка оценка на "новата финансиска архитектура'''во''Кембриџскиот весник на економија''. Oxford University Press, 2009, Том 33 Број 4, стр. 565. [http://cje.oxfordjournals.org/cgi/content/full/33/4/563 Oxfordjournals.org]</ref><ref>Х. Патрик Глен, ''Правните традиции на светот''. Oxford University Press, 2007, стр. 286.</ref> Класичниот исламски закон објаснува за начинот на склучување договори, типовите на трансакции, доделувањето на одговорност и награда, и одговорностите на партиите во исламската трговија.
 
==== Наследство ====
 
Правилата за наследство под шеријатскиот закон се сложени, а делот што и припаѓа на жената е обично половина од износот што може да добие машкото под исти околности<ref> name="ReferenceC">Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 52. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 </ref>. До една третина од имотот на едно лице може да биде дистрибуиран како наследство, или ''васијет'' односно [[тестамент]], по нивната смрт. По решените долгови, остатокот од имотот ќе биде поделен меѓу семејството на починатиот во согласност со правилата за наследство, или ''ирс''.<ref>[[Ахмад ибн Нагиб ал-Мисари]]. Потпирање на патникот, стр. 462-464. Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8</ref> Во исламските општества, наследеното богатство и имотот не се акумулира или останува лесно во одредени семејства. Големи концентрации на имотот ќе биде поделен на помали делови со текот на времето кај машките наследници. Сопственоста ќе се стреми во други семејства, каде женските наследници ги преземат своите акции во нивните бракови. <ref>[[Маршал Ходгсон]], ''[[Напорите на исламот]] Совеста и историјата во светската цивилизација Vol 3''. [[The University of Chicago]], 1958, стр. 343.</ref> Класичниот исламски закон раскажува на поделбата на имотот, акциите на членови на семејства кои имаат право на, усогласувања и Редистрибуција во акциите, наредби на првенство меѓу наследници , и замена помеѓу наследници.<ref>[[Ахмад ибн Нагиб ал-Мисари]]. Потпирање на патникот, стр. 460-505. Amana Publications, 1994. ISBN 0-915957-72-8</ref>
 
==== Брак ====
Ред 217:
 
Мажите имаат право на едностраен развод под класичниот шеријат.
Сунитски муслимански развод е ефективен кога човекот и раскажува на неговата жена дека тој се разведува од неа, сепак, шиитски равод бара исто така четири сведоци. <ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 52. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 <name="ReferenceC"/ref> По разводот, мажот треба да ѝ плати на сопругата и одложенo компонента на dower. А ако мажот ја пушти жената по трет пат, тогаш, на мажот не му е дозволено да ја врати се додека таа не се венча со друг маж. Ако овој ја пушти, тогаш, немаат грев да склучат брак ако мислат, секако, дека нема да ги преминат границите на Алах. Ете, такви се границите на Алах кои Он им ги објаснува на луѓето кои знаат!’’ Куран 2: 230
 
Во практика, едностраен развод е вообичаен само во неколку области на исламскиот свет. Многу почести се разводите што се оствараат со взаемна согласност.<ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 52. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 <name="ReferenceC"/ref>
 
Ако жената го прашува мажот за развод, и мажот одбива, жената има право под класичниот шеријат, да се разведе од ''khul'' ". Иако ова право не е признато секаде во исламот, сепак тоа станува се почеста. Во ова сценарио, судијата ќе се одрази на развод на жената, и таа може да бара да и се врати дел или се што и припаѓа од нејзиниот мираз.
 
Под „фасх“, кадијата може да суди крај или поништување на бракот.<ref>Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 52. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 <name="ReferenceC"/ref> Одметнување од страна на маж или жена, исламски брак завршува на овој начин. Мака или страдање на жената во еден брак, исто така, може да се исправат на овој начин. Оваа постапка се користи и за поништување на бракот во кој еден од страните има сериозен хендикеп.
 
Освен во случај на развод на „хул“, предизвикан од страна на жената, разведената жена генерално го држи нејзиниот мираз од кога таа била во брак. На разведената жена и се дава издршка на дете, до возраст од одвикнување. На мајката обично и е дадено старателството над дете. Ако парот се има разведено помалку од три пати (што значи дека не е конечен разводот) жената, исто така, добива поддршка за три менструални циклуси по разводот, се додека може да се утврди дали таа е бремена. Дури и во следниве три разводи, една бремена жена ќе биде поддржана за време на периодот на чекање, и детето исто така.
Ред 229:
===== Старателство над деца =====
 
По разводот, детето останува со својата мајка додека детето не одбие да се храни од млекото на својата мајка, <ref name="al-Misri 1994 552–553">{{Cite book|last=al-Misri|first=Ahmad ibn Naqib|title=Reliance of the Traveler (edited and translated by Nuh Ha Mim Keller|publisher=Amana Publications|year=1994|pages=552–553|isbn=0915957728}}</ref> или на возраст до расудување (се однесува на возраста на која детето е во состојба да се грижи за себе, повеќе не бара помош од возрасни за да јаде, да се облекува, или да се чисти)., кога детето ќе може да избере со кого ќе живее. Возраста на расудување е 7 или 8 години. <ref name="al-Misri 1994 552–553"/>
 
=== Спроведување на правдата ===
 
Поимот на праведноста, отелотворен во шеријатот е различен од оној на секуларниот западен закон.<ref> Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 44. Virgin Books, 1991 година. ISBN 0-7535-0827-3 </ref> Муслиманите веруваат дека шеријатскиот закон е откриен од [[Бог]]. Во исламот, законите кои ги регулираат меѓучовечките односи, се само еден дел од еден универзален сет на закони со кои се регулира и самата природа. Прекршувањата на исламскиот закон се дела против Бога и природата, вклучувајќи ја и човечката природа. Криминалот во исламот е грев. Без оглед какви кривични дела се направени, без оглед на било која казна пропишано за тоа злосторство во овој свет, еден на крајот мора да одговори пред Бога на Судниот ден.
 
==== Правна и судска постапка ====
Ред 239:
Судски постапки на шеријатот имаат значителни разлики со други правни традиции, вклучувајќи ги и оние во двете обичајно право и [[граѓанско право]]. Шеријатски судови традиционално не се потпираат на [[адвокат]]и; тужители и обвинети кои се претставуваат сами. Испитувања се изведуваат исклучиво од страна на судијата, и не постои жири-систем (како граѓанското право во земји како што се [[Русија]] и [[Франција]]). Не постои процес на предсудско откритие, ниту вкрстено испрашување на сведоци. За разлика од обичајното право, пресудите на судиите не поставуваат обврзувачки правни случаи <ref>[http://science.jrank.org/pages/7816/Law-Islamic.html Исламски закон - правна литература и институции, Судска пракса: "извори" од Законот, модерен период]</ref><ref>[http://ddc.aub.edu.lb/projects/pspa/qatar.html Хамзех, A. Низар. "Катар: Двојството на правниот систем, "''Студии од Блискиот Исток '', Том 30, број 1, јануари 1994, стр.79-90]</ref><ref>[http://www.londonexternal.ac.uk/current_students/programme_resources/laws/subject_guides/islamic/islamic_ch4.pdf Вовед во исламско право, Ch. 4, стр. 28]</ref> според принципот на ”''stare decisis''” (во правен контекст, ова значи дека судовите треба генерално да се придржуваат кон правни случаи,и да не пречат во решаваните прашања и проблеми. И за разлика од граѓанското право, шеријатот не користи официјално кодифицирани статути [106] (овие беа први воведени кон крајот на 19 век за време на падот на [[Отоманската Империја]], цивилниот код на Отоманската империја).Наместо кодови и правни случаи, шеријатот се потпира на правни прирачници и збирки на необврзувачки правни мислења, или хадис, (Ulama, посебно на муфтија); овие може да се направат обврзувачки за одреден случај по налог на судија.
 
Постојат три категории на кривични дела од шеријатскиот закон, ''qisas'', ''hudud'', и ''tazir''. ''Qisas'' - вклучува лични повреди, има неколку категории: намерно убиство (прв степен), квази-намерно убиство (втор степен), ненамерно убиство (убиство од небрежност-невнимание), намерна батерија, и ненамерна батерија. Често се третира како граѓански случај наместо вистински криминален случај. Ако биде прогласен за виновен, жртвата (или во смртта, семејството на жртвата) ја утврдува казната. Тие можат да бараат одмазда (''qesas-е-nafs''), што значи извршување, во случај на намерно убиство, затворање, а во некои случаи на намерна батерија, ампутација на екстремитет, кој беше изгубен, или тие може да побараат ''diyya'', што е надомест (''крв пари''), за загубата на животот, екстремитет, повреда. Судијата (или во модерни шеријатски системи како [[Иран]] или [[Ирак]], државата) може само да осуди, и законски казни за ''qesas'' криминалот по својот авторитет, а жртвата (или семејство), мора да го утврди тоа. Сепак, државатан или судијата може да тужи за кривични дела извршени заедно со убиство. Ако семејството на жртвата се помилува на криминалот, тој нормално ќе добие ''tazir'' казна затвор, заедно со криминал (како што се 10-20 години затвор) за кривични дела како "намерно губење на живот", "tazir напад и батерија" нарушување на мир ", и такви сл.
 
На втората категорија е „худуд“ (или „хад“), со значење „граница“, или „ограничување“. Hadd кривични дела се злосторства, чии казни се утврдени од страна на [[Куранот]], и се сметаат како „побарувања кон Бога" .Hadd кривични дела се: [[неверство]] (Зина): вклучува [[прељуба]], блуд, [[инцест]] / [[педофилија]] и [[силување]], подведување, [[содомија]] / лезбејството (или содомија силување); ''hiraba'' (уникатно познато како ''moharebeh / mofsed-е-filarz'' во [[Иран]]) борба против Бог и општество: [[вооружен грабеж]], [[тероризам]], [[вооруженото насилство]], [[кражба]], користење на ''intoxicants'' ([[алкохол]]/[[дрога]]); отпадништво / богохулење; и клевета (значи несправедливо обвинение на било која од овие работи).
Ред 255:
Правила на шеријатот за писмени докази нужно ги намалува комуналните услуги на писмени договори за структура на економските односи, а Тимур Куран забележа доминација на "голема мера на скратување орална култура" во пред-модереното исламско општество.<ref>[http://www.international.ucla.edu/cms/files/kuran.0130.pdf Explaining the Economic Trajectories of Civilizations- Musings on the Systemic Approach, pp.7,10]</ref>
 
Наместо писмените докази, изјави под заклетва се ускладени во многу поголема важност, отколку да се користат само за да се гарантира вистината на следното сведоштво, тие самите се користат како докази. Тужителите немаат други докази па за да ги поддржат нивните барања може да побарат од обвинетите да се заколнат со свечена заклетва, инаугурација за нивната невиност, одбивањето од него може да резултира со пресуда за тужителот.<ref>Матеј Липман. ''Исламски кривичен закон и процедура:. Вовед''Praeger издавачи:1988, стр. 71</ref>. Заколнувањето за муслиманите може да биде сериозен акт;. Една студија во судовите во [[Мароко]] откри дека лажните парничари често ќе го „одржат право своето сведоштво до моментот на заклетва, а потоа да прекинат, да ја одбијат клетвата, и да го предадат случајот“.<ref name="frank">Мишел франк. "Trying Times: The Prosecution of Terrorists in the Central Criminal Court of Iraq." ''Florida Journal of International Law'' April 2006</ref> Според тоа, обвинетите не се рутински барани да се заколнат пред сведочење, која би ризикувал случајно на световниот Куран, треба обвинетите да извршат вероломство; наместо заклетви кои се прославна постапка изведувани како финален дел од доказниот процес.
 
Во некои земји, шеријатски судови, со својата традиција на pro se застапеност, едноставни правила за докази, и отсуството на жалбени судови, јавните обвинители, меѓу испитување, комплексни документираните докази и откривање постапка, жири и voir очајна постапка, посредни докази, криминалистичката техника, судски закон, стандардизирани кодови, исклучиви правила, а повеќето од друга инфраструктура на граѓански и обичајното право на судски системи, како резултат имаат релативно неформални и ефикасни постапки. Ова може да обезбеди значителен пораст на брзината и ефикасноста, и може да биде предност во јурисдикциите каде што општиот судски систем е бавен или корумпирани и каде што неколку парничари можат да си дозволат адвокати. Во Нигерија, каде што воведувањето на шеријатот беше контроверзен, дури и министерот за правда во [[Нигерија]] беше принуден да признае дека во шеријатски судови," ако некој ти должи пари, можете да ги добиете парите во вечерните часови. Со оглед на редовните судови, можете да седите во судот за десет години и да нема правда. Други системи, како што се Иран, Ирак и Пакистан, користат граѓански шеријатски код сличен на западните земји, и имаат бранители, обвинители, апелационени судови. Тие исто така имаат Врховен суд, и дефиниран стил за граѓанско право на кривичниот законик, но сеуште се цврсто депласирани на неформалност и едноставност на "''чист''" шеријатски суд, и затоа судските процеси често се уште се во прашање на часови или денови понекогаш.
Ред 263:
Казната зависи од тоа дали кривично беше осуден на ''qesas'', ''hudud'', или ''tazir''. Во ''tazir'' криминал, казната ќе биде обична казна затвор, физичкото казнување во некои земји, или егзекуција во повеќе сериозни случаи (како што е случај што не бил обвинет како ''hudud'', како силување, трговија со дрога). Одкога ''hudud'' кривични дела се исклучително тешко да се казнат, тоа е вообичаена рута што ќе се преземи. [[Каменување]] и [[ампутација]] сигурно не би биле извршени во ''tazir'' казна, а казната нема да биде фиксна, но дискретна. Повеќето земји имаат цивилен код со кој се регулираат казните кои треба да бидат примени во ''tazir'' криминал, како што е [[смртна казна]] во случај на [[трговија со дрога]], отежнато [[силување]], или [[затвор]] време во случајот.
 
Во најретките од редок случај кога некое лице е осудено за кривично дело hudud (или почесто осуден во [[Саудиска Арабија]] или во [[Талибан]] во кое пресуди [[Авганистан]]), казната е многу поостра. Во согласност со Куранот и неколку хадиси, [[кражба]]та е казнето со затвор или ампутација на раце. <ref>{{cite quran|5|38|style=ref}}</ref> Неколку барања се во место за ампутација на раце, тие се:
* Мора да биле криминални намерите за да се земе приватен (не вообичаен) имот.
* Кражбата не требало да биде производ на глад, потреба, или принуда.
Ред 288:
 
* Свинско, крв, месо од пцовисани животни и животни заклани во име на некој друг освен Бог.
* Колење на животни во било кој друг начин освен на пропишан начин на ''tazkiyah'' ( чистење ), со преземање на Божјото име, кое вклучува сечење на грлото на животното и одвод на крв. Колење со тап нож или физичко распарчување од хранопроводникот е строго забрането. Современи методи на колење, како клинест зашеметување и погуба на електрична столица се исто така забранети. Предизвикување прекумерна болка на животните за време на колењето е грев.
 
Забрана на мртво месо не важи само за риби и скакулци. Исто така Хадис литература забранува ѕверови што имаат остри кучешки заби, птици што имаат канџи и талони во своите нозе, Jallalah ( животни чие месо носи смрдеа во него, бидејќи тие се хранат со нечистотија смират магариња, и секое пресечено парче од животно.
Ред 315:
** Чистење на ноздрите, на устата, забите <ref>[[Sahih Muslim]] 252</ref> и
** Чистење на телото после уринирање и дефекација<ref>[[Sunan Abi Dawood]] 45</ref>
* воздржување од сексуални односи во текот на менструалниот циклус и родилно празнење<ref>Куранот 2:222 </ref> и обредна бања по менструалниот циклус, и ''Janabah'' (плодотворен / овулирано испуштање или сексуален однос<ref>Куран 4:43 </ref>.
* Ритуали при погреб вклучуваат погреб молитва<ref>Ghamidi, [http://www.renaissance.com.pk/DecIslaw2y5.htm Various types of the prayer]</ref> или искапено<ref>[[Sahih al-Bukhari]] 1254</ref> и прекривано тело во ковчег, ткаенина<ref>[[Sahih Muslim]] 943</ref> и закопувајќи го во гроб.<ref name="cul">Ghamidi (2001), [http://www.renaissance.com.pk/janisla2y2.html Customs and Behavioral Laws]</ref>
 
Ред 322:
Постојат два фестивали кои се сметаат за ''Sunnah''.<ref name="cul"/><ref>[[Sunan Abu Da'ud]] 1134</ref>.
* ''Еид ул'' - [[Фитр Бајрам]]
* ''Еид ал'' – [[Адха Курбан Бајрам]]
 
Ритуали поврзани со овие фестивали се::<ref name="cul"/>
Ред 332:
===== Облекување =====
[[Податотека:Hijab-Indonesia_Anna_Martadiningrat.jpg|thumb|right|240px|Индонезијки облечени во хиџаб]]
Куранот исто така го поставува и кодексот на облекување над своите следбеници. Правилото за мажите е ракоположен пред жените:
 
:“''Кажи им на верниците да го соборат опулот свој и да ги чуваат срамните места свои. Ете, тоа е почесно за нив. Алах, навистина, е Известен за она што го работат''!“<ref>[[Куран]] (24: 30)</ref>
Ред 358:
Во [[септември]] [[2008]] година, весниците во [[Обединетото Кралство]] наведиле дека владата "''тивко го санкционирало''", признавањето на шеријатскиот суд. Ова се однесува на ситуации во кои и двете страни во спорот слободно го избират шеријатски суд како врзувачки арбитар наместо да работи пред официјалните судови. Одлуката не скрши нови земји: одлуките на слични еврејски ''Бет дин'' суд биле признаени во [[Англија]] повеќе од 100 години.<ref>[http://www.timesonline.co.uk/tol/news/uk/crime/article4749183.ece ''Revealed'': UK’s first official Sharia courts]</ref> Ниту една страна не може да биде принудена на арбитража од страна на шеријатот, или еврејски суд.
 
Повеќето земји од [[Среден Исток]] и [[Северна Африка]] одржуваат двоен систем на секуларни и религиозни судови, во кои, верските судови, главно, регулираат брак и наследство. [[Саудиска Арабија]] и [[Иран]] одржуваат верски судови за сите аспекти на правните науки, и [[Мутавен]] (верска полиција) брани социјална согласност. Закони кои произлегуваат од шеријатот се применуваат и во [[Авганистан]], [[Либија]] и [[Судан]]. Шеријатскиот закон и официјално е признат од страна на правниот систем во [[Израел]] во работите на личната состојба на муслиманите, ако тие избираат шеријатски суд (на пример, брак, развод, старателство.) Платите на судиите се платени од страна на државата. <ref>{{cite web |url=http://website.thejc.com/printartform.aspx?Aid=58075 |title=Зошто исламскиот закон е официјален во Израел|publisher=The Jewish Chronicle |date=2008-02-14 |accessdate=2009-04-21}}</ref> [[Либан]], исто така, вклучува шеријатски закон за муслиманите во работите на семејството..<ref>{{cite news| url=http://www.telegraph.co.uk/news/newstopics/lawreports/joshuarozenberg/3239938/Law-lords-say-sharia-is-arbitrary-and-discriminatory.html | location=London | work=The Daily Telegraph | first=Joshua | last=Rozenberg | title=Law lords say sharia is 'arbitrary and discriminatory' | date=2008-10-22}}</ref> Некои држави во северниот дел на [[Нигерија]] повторно воведувале шеријатски судови.<ref>{{cite web |url=http://www.onlinenigeria.com/government/index.asp?blurb=141 |title=The Judiciary |publisher=Online Nigeria |date=2007-05-01 |accessdate=2007-05-01}}</ref> Практично новите шеријатски судови во [[Нигерија]] се најчесто наменети за повторно воведување на строгите казни без да ги почитуваат многу строгите правила за докази и сведоштво. Казните вклучуваат ампутација на една / двете раце за кражба и каменување за прељуба..<ref>{{Cite book|title=Democratization and Islamic law: the Sharia conflict in Nigeria|author=Johannes Harnischfeger|publisher=[[Campus Verlag]]|year=2008|isbn=978-3593382562|page=89|ref=harv|postscript=<!--None-->}}</ref>
 
Повеќето, вклучувајќи го и Европскиот суд за човекови права, сметаат дека казните пропишани од шеријатот во некои земји да се варварско и сурови. Исламски научници тврдат дека, ако спроведувано правилно, казните послужат како средство за заплашување на криминал..<ref>{{cite news |url=http://news.bbc.co.uk/1/hi/2977446.stm |title=Debate rages over women and Sharia |publisher=BBC News |date=2003-06-11 |accessdate=2007-05-01 | first=Jane | last=Little}}</ref> Во меѓународните медиуми, практики од земјите-применувани со исламски закон спаѓале под голема критика од време на време. Ваков е особен ослучајот кога извршената изјава се увидува со големо навалување далеку од воспоставените стандарди на меѓународното право за човекови права. Ова важи за примената на смртна казна за злосторства на неверство, богохулство, одметнување и хомосексуалноста, ампутации за кривично дело на кражба, и камшикување за блуд или јавна интоксикација.<ref>[http://www.hrw.org/reports/2004/nigeria0904/5.htm Human rights violations under Sharia in northern Nigeria]</ref>
Ред 368:
==== Демократија ====
 
Од една страна, постои повеќе заедничка основа меѓу шеријатот и [[демократија]]та. На пример, и двете ја оценуваат изборната постапка<ref>{{Cite web|title=Liberal Democracy and Political Islam: the Search for Common Ground|last=Benhenda|first=M.|url=http://ssrn.com/abstract=1475928|ref=harv|postscript=<!--None-->}}</ref>. Од друга страна, официјалните институции во демократски земји, како што е [[Европски суд за човекови права|Европскиот суд за човекови права]], тврдат дека шеријатот е неспојлив со една демократска држава.
 
Правниот научник Л''. Али Кан'' заклучува "дека уставните наредби основани на принципите на шеријатот се целосно компатибилни со демократијата, доколку верските малцинства се заштитувани и актуелното исламско раководство останува посветено на правото за отповикување."<ref>[http://jurist.law.pitt.edu/forum/forumnew59.php Дали Европскиот суд за човекови права ја претиска Турција кон исламска револуција, Али Кан]</ref><ref>Л. Али Кан, ''Теорија на Универзалната демократија: Крајот на историјата'', Kluwer Law International, 2003, ISBN 90-411-2003-3</ref>
Ред 395:
==== Хомосексуалност ====
 
[[Хомосексуалност|Хомосексуалната активност]] е илегална според шеријатот, но сепак, пропишаните казни се разликуваат од една школа на јуриспруденцијата на друга. На пример, овие поголеми муслимански земји можат да ја наметнат [[смртна казна|смртната казна]] за содомија и хомосексуални активности. [[Иран]],<ref>[http://www.gaylawnet.com/laws/ir.htm#sodomy Laws: Иран, GayLawNet]</ref> Нигерија, <ref>[http://www.gaylawnet.com/laws/ng.htm#sodomy Laws,: Нигерија], GayLawNet</ref> Саудиска Арабија,<ref>[http://www.gaylawnet.com/laws/ir.htm#sodomy Laws: Саудиска Арабија, GayLawNet]</ref>, <ref>[http://www.gaylawnet.com/laws/ir.htm#sodomy Laws: Сомалија, GayLawNet]</ref>. Наспроти тоа, во некои мнозинства муслимански земји, како што се [[Индонезија]] (надвор од провинцијата Ацех),<ref>{{cite web|url=http://www.straitstimes.com/Breaking%2BNews/SE%2BAsia/Story/STIStory_429633.html|title=Aceh passes stoning law|publisher=The Staits Times|date=14 September 2009|accessdate=22 December 2009}}</ref> [[Јордан]], [[Турција]], [[Египет]] и [[Ирак]] сексуалните активности од ист пол се легални.<ref>{{cite book|title=Rough Guide to South East Asia: Third Edition|page=74|url=http://www.roughguides.com/|publisher=Rough Guides Ltd|isbn=1843534371|date=August 2005}}</ref>
 
==== Жени ====
Ред 405:
:"''Однесувајте се добро кон вашите жени и бидете добри кон нив зашто тие се ваши партнери и обврски помагачи''."<ref>Последната проповед на Мухамед</ref>
 
Мажените жени може да бараат вработување иако често во патријархалните општества верувале на мислењето дека улогата на жената како сопруга и мајка треба да биде на прво место. Исламот несомнено дозволува и мажените и немажените жени да поседуваат свој имот во своето право.<ref>Крис Хори и Питер Чипиндал. ''Што е исламот? Сеопфатен вовед'', стр. 49. ''Virgin Books'', 1991. ISBN 0-7535-0827-3</ref> Исламот го одобрува правото на жените за наследување имот од другите членови на семејството, и овие права се детално опишани во Куранот. Ете Алах ви остава во васиет, што се однесува до вашите деца да им оставите: на машкото дел колку од две женски. А ако, пак, бидат женски повеќе од две ним им припаѓаат две третини од она што го оставил а ако е едно му припаѓа половина. А на родителите, за секој поединечно, шестина од она што го оставил ако има дете,а ако нема дете, во случај да го наследуваат родителите, на мајката и припаѓа една третина. А ако има браќа на мајката и следува шестина. Ова е по васиетот и помирувањето на долгот.
 
Шеријатскиот закон бара женските членови на семејството или мажите да се поддржуваат меѓу себе кога е потребно; споредувано од женско наследство во Салик законот. Мажите се целосно должни финансиски да ги задржат своите домаќинства, додека жените не се, тоа е често речено дека дури и ако жената е милионер и тој е сиромашен, тој се уште е должен да потроши за неа. Таа не е должна да го споделе своето богатство со нејзиниот сопруг, освен ако таа тоа го прави од љубезност.
Ред 419:
'''Статусот на жените според исламските закони пред 19-тиот век'''
 
Според некои, исламскиот закон, им овозможува на жените некои законски права што ги нема под Западни правни системи до 19 и 20 век. <ref>{{Cite journal|last=Dr. Badawi|first=Jamal A.|title=Статусот на жените во исламот|journal=Al-Ittihad Journal of Islamic Studies|volume=8|issue=2|date=September 1971|ref=harv|postscript=<!--None-->}}</ref> Ное Фелдман, професор по право на Универзитетот Харвард, означува:
 
{{quotation|Што се однесува до сексизмот.,обичајното право, долго време ги негираше имотните права на омажени жени или секако статусот на правно лице со исклучок на нивните сопрузи. Кога британците го применија своето право за муслиманите на местото на шеријатот, како што беше случај во некои колонии, резултатот беше да се лишуват мажените жени од имотот што исламското право отсекогаш им го доделувал -. Одвај напредок кон рамноправност на половите<ref name=Feldman>{{cite news|author=Noah Feldman|title=Why Shariah?|publisher=New York Times|date=March 16, 2008|url=http://www.nytimes.com/2008/03/16/magazine/16Shariah-t.html?ei=5070&em=&en=5c1b8de536ce606f&ex=1205812800&pagewanted=all|accessdate=2008-10-05}}</ref>}}
Ред 425:
'''Статусот на жените според исламскиот закон од 19 век'''
 
Некои тврдат дека ова точка на историјата на гореспоменатото истражување на слобода не е повеќе вистинита - тоа е да се каже дека додека тоа е спорно дека жените имаа повеќе обемни законски права според исламските закони, отколку што имаа под Западни правни системи во минатото, тоа веќе не важи,не е вистинита денес..<ref>{{Cite journal|last=m. Hafez|first=Mohammed|title=Why Muslims Rebel|journal=Al-Ittihad Journal of Islamic Studies|volume=1|issue=2|date=September 2006|ref=harv|postscript=<!--None-->}}</ref>
 
==== Ропство и еманципација ====
Ред 444:
Според професорот по право Х. Патрик Глен на Универзитетот Мекгил "Денес се вели дека dhimmi се" исклучени од специјално муслиманските привилегии, но од друга страна тие се исклучени од специјалните муслимански обврски, додека (и тука постојат јасни паралели со западните јавно и приватна закон постапка на странци - Fremdenrecht, состојбата на странци), или останатото, муслиманската и dhimmi се еднакви во практичноста на целиот закон на имотот и на договори и обврски "<ref>Х. Патрик Глен, ''Правните традиции во светот''. Oxford University Press, 2007, стр. 219.</ref>.
 
Класичниот шеријат ги приклучуваше верските закони и судовите на [[христијани]], [[Евреи]] и [[хиндуси]], како што се гледа во почетокот на [[калиф]]от, [[ел-Андалуз]], индискиот потконтинент и Отоманскиот милет систем –([[Милет]] е термин за верски заедници во [[Отоманската Империја]])..<ref name=Weeramantry-138>{{Harv|Weeramantry|1997|p=138}}</ref><ref name=Sachedina>{{Cite book|title=The Islamic Roots of Democratic Pluralism|first=Abdulaziz Abdulhussein|last=Sachedina|year=2001|publisher=Oxford University Press|isbn=0195139917|ref=harv}}</ref> Во средновековните исламски општества, [[кадија]]та (исламски судии) обично не може да се меша во работите на не-муслиманите, освен ако страните доброволно изберат да им се суди според исламскиот закон, па така dhimmi заедници кои живеале во исламските држави обично имале свои сопствени закони независно од шеријатскиот закон, како на пример Евреите, кои имаа свои Halakha судови. <ref>{{Cite book|title=Under Crescent and Cross: The Jews in the Middle Ages|author=Mark R. Cohen|publisher=[[Princeton University Press]]|year=1995|isbn=069101082X|page=74|url=http://books.google.com/?id=fgbib5exskUC&printsec=frontcover&dq=cohen+Under+Crescent+and+Cross&q|accessdate=2010-04-10|authorlink=Mark R. Cohen|ref=harv}}</ref> Овие судови не ги покријат случаите каде се вклучени и други религиозни групи, или капитални дела или заканите за јавниот ред. До 18-ти век, сепак, често dhimmis присуствуваше на Отоманските муслимански судови, каде случаите беа преземени против нив од страна на муслиманите, или тие добија случаи против муслимани или други dhimmis. Заклетви заколнати на dhimmis во овие судови беа подложени во согласност со нивните верувања.<ref name = "al-Qattan-99">{{Cite journal | first=Najwa | last= al-Qattan | title= Dhimmis in the Muslim Court: Legal Autonomy and Religious Discrimination | journal=International Journal of Middle East Studies | volume=31 | issue=3 | pages=429–444 | publisher=University of Cambridge |year=1999 | postscript=. | issn=00207438 | doi=10.1017/S0020743800055501 | ref=harv}}</ref>
 
На не-муслиманите им беше дозволено да се вклучат во одредени практики (како што е потрошувачката на алкохол и свинско месо), кои обично беа забранети од страна на исламскиот закон. Зороастриец "самобрачност", кои биле сметани инцестуозно според шеријатот, исто така беа толерирани. Ибн Казим (1292-1350) сметал дека не-муслиманите имале право на ваквите практики, откако тие не можеа да бидат претставени на шеријатските судови и верските малцинства го прифатија тоа. Оваа одлука беше основана на преседанот дека пророкот Мухамед не ги забранува, така како самобрачно меѓу Zoroastrians одошто да стапаш контакт со Zoroastrians и знаејќи за оваа практика.<ref>{{Cite book|title=Islam and the Blackamerican: looking toward the third resurrection|author=Sherman A. Jackson|publisher=Oxford University Press |year=2005 |isbn=019518081X |page=144 |url=http://books.google.com/?id=nprKYM8sleYC&pg=PA144&dq=ankiha+fasida#v=onepage&q|accessdate=2010-04-10|ref=harv}}</ref> Религиозните малцинства исто така беа слободни да прават што сакаат во своите домови, под услов тие јавно да не се вклучат во недозволена сексуална активност на начин на кој може да се загрози јавниот морал.<ref>{{Cite book|title=Islam and the Blackamerican: looking toward the third resurrection|author=Sherman A. Jackson|publisher=Oxford University Press |year=2005 |isbn=019518081X |page=145 |url=http://books.google.com/?id=nprKYM8sleYC&pg=PA144&dq=ankiha+fasida#v=onepage&q|accessdate=2010-04-10|ref=harv}}</ref>
 
== Паралели со Западните правни системи ==
Ред 456:
=== Споредби со граѓанско право ===
 
Една од институциите создадена од класичните исламски правници каде влијаело граѓанското право било Хавала, прв трансфер систем на неформална вредност, кој е спомнат во текстовите на Исламската јуриспруденција во почетокот на [[8 век]]. Хавала самата подоцна влијаело на развојот на Авал во француското граѓанско право и Авало во италијанскиот закон. [65] "Европскиот commenda" ограничени партнерства (исламски Qirad) што се користале во граѓанското право, како и концепцијата на граѓанското право на res judicata може, исто така, да имаат потекло од исламскиот закон.<ref>{{Cite journal|first=Umar F.|last=Moghul|title= Approximating Certainty in Ratiocination: How to Ascertain the 'Illah (Effective Cause) in the Islamic Legal System and How to Determine the Ratio Decidendi in the Anglo-American Common Law|journal=Journal of Islamic Law|volume=4|date=Fall/Winter 1999|page=125|ref=harv|postscript=<!--None-->}}</ref>
 
=== Меѓународно право ===
 
Исламскиот закон, исто така, направи "голем придонес" кон меѓународните Адмиралитетски закон, поаѓајќи на неколку начини од претходните римски и византиски поморски закони.<ref name=Tai/><ref>{{Cite book|title=Islamic Maritime Law|first=Hassan Salih|last=Khalilieh|publisher=[[Brill Publishers]]|year=1998|isbn=9004109552|ref=harv|postscript=<!--None-->}}</ref> Овие ги вклучуваат муслиманските морнари "платени со фиксна плата" однапред "со разбирање дека тие ќе должат пари во случај на напуштање или злоупотреби, во согласност со исламските конвенции ", кајшто во договорите треба да се наведе познат надомест за познато траење, за разлика од римските и византиските морнари кои биле чинители во поморско вложување, колку што е капитенот и членови на екипажот, со неколку исклучоци, биле исплатени со пропорционални поделби на профитот на море потфатот, со акции распределени по ранг, само по успешното завршување на патувањето. Муслиманските правници, исто така, разликува помеѓу "крајбрежна пловидба, или каботажа" и патувања на "отворено море", и тие исто така, шпедитерите ги сметале "одговорни за товар во повеќето случаи, освен запленувањето на брод и неговиот товар." Исламскиот закон, исто така, "се повлече од Јустинијан's Digest и номос Rhodion Nautikos во осудата за отфрлување роб товар", и Исламскиот Qirad исто така било претходник на Европската коменда на ограничено друштво. "Исламското влијание во развојот на меѓународното право на морето" на тој начин може да се препознае заедно со онаа на римското влијание.<ref name=Tai>{{Cite journal|first=Emily Sohmer|last=Tai|title=Book Review: Hassan S. Khalilieh, ''Admiralty and Maritime Laws in the Mediterranean Sea (ca. 800-1050): The "Kitāb Akriyat al-Sufun" vis-à-vis the "Nomos Rhodion Nautikos"''|journal=Medieval Encounters|volume=13|year=2007|pages=602–12|ref=harv|postscript=<!--None-->}}</ref>
 
=== Правно образование ===
 
Потеклото на [[Ijazah]] датира од ''дозвола да се учат и да издаваат правни мислења'', во средновековниот исламски правен образовен систем, што било еквивалентно со квалификација „''Доктор по право''„ и бил развиен во текот на [[9 век]] по формирањето на правни школи. За да се добие докторат, студентот "морал да учи во еснафот на Правниот факултет, обично четири години за основните додипломски курси", и десет или повеќе години за пост-дипломски курс. "Докторатот се добивало по усно испитување за да се утврди оригиналноста на тезите на кандидатот," и тестирање на студентот за "способноста да ги брани тие тези од сите приговори, во оспорувања поставени за таа цел", кои беа научни вежби практикувани во од студентот во текот на "кариерата како дипломиран студент по право." Студентите по завршењето на нивното постдипломско образование, им беа доделувани докторати давајќи им статус на [[Факих]] (што значи "Господар по право"), [[муфтија]] (што значи "професор по правни мислења") и ''мударис'' (што значи: "Учител"), кои подоцна беа преведени на латински соодветно како магистер, професор и лекар.<ref name=G-Makdisi>{{Cite journal|last=Makdisi|first=George|title=Scholasticism and Humanism in Classical Islam and the Christian West|journal=Journal of the American Oriental Society|volume=109|issue=2|date=April–June 1989|pages=175–182 [175–77]|doi=10.2307/604423|publisher=Journal of the American Oriental Society, Vol. 109, No. 2|ref=harv|postscript=<!--None-->|jstor=604423}}</ref>
 
=== Улога во економскиот развој и корпоративно право ===
 
Шеријатот класично признава само физички лица, и никогаш не го разви концептот на [[правно лице]], или [[корпорација]], односно правно лице кое ги ограничува обврските на своите менаџери, акционери и вработени; постои надвор од животите на своите основачи, и дека може да поседува средства, потпишуваат договори, и да се појави на суд преку претставници.<ref>[http://www.helsinki.fi/iehc2006/papers3/Kuran.pdf Kuran, Timur. ''The Absence of the Corporation in Islamic Law- Origins and Persistence'']</ref> Така, шеријатот нема мајчинска традиција на корпоративното право. Ова, во комбинација со егалитарно правила за наследство за машки потомци (споредено со primogeniture), ја спречило концентрација на богатство и развивање на поголеми и пософистицирани претпријатија, според [[Тимур Куран]] на Универзитетот Дјук. Забрани за интерес, или "''РИБА''", исто така, ги обесправени немуслиманските малцинства во пристапот кон банките и осигурителните, кога овие услуги за прв пат биле воведени од Запад. Интерес забраните, исто така, наметнале средни трошоци за обесхрабрување на евиденција, и го одложувале воведувањето на современо сметководство.<ref>Kuran, Timur. "The Logic of Financial Westernization in the Middle East," ''Journal of Economic Behavior and Organization,''Vol. 56 (2005), p. 600</ref> Ваквите фактори, според Куран, одиграле значајна улога во економскиот развој на Блискиот Исток..<ref>[http://www.international.ucla.edu/cms/files/kuran.0130.pdf Why the Middle East Is Economically Underdeveloped- Historical Mechanisms of Institutional Stagnation]</ref> Иако се тврди дека Западот е фатен во економска криза во почетокот на [[21 век]], кога голем дел од гореспоменатите економските политики контраефекти на глобално ниво и се закани дека ќе банкротира цели држави.
 
=== Qanun ===
 
По падот на [[Абасиди]]те во [[1258]], практиката позната кај [[Турци]]те и [[Монголи]]те се трансформирала во Канун, кој им дал право на калифите, гувернерите, и султаните, така да "направат сопствени прописи за активностите кои не се опфатени со шеријатот."<ref name = "Berg-TerrorLaw">Berg, Herbert. "Islamic Law." Berkshire Encyclopedia of World History 3 (2005): 1030. In History Reference Center[database online]. Available from Snowden Library . Retrieved February 11, 2008.</ref> Qanun започнал да се расплетува, уште од времето на [[Умар I]] (586-644)..<ref name = "Berg-TerrorLaw"/> Многу од прописите опфатени со Qanun биле базирани на финансиските прашања или даночни системи прилагодени преку законот и прописите на овие територии што исламот ги освоил. <ref name = "Berg-TerrorLaw"/> Qanun на арапски значи закон или правилo.
 
Многу луѓе во муслиманскиот свет, веруваат погрешно, дека shari'ah е компилација на правни правила кои се применуваат подеднакво во сите муслимански земји. Но, фактите се поинаку: овие правила значително се разликуваат од една земја во друга, како и со текот на времето. Како резултат на тоа, состојбата на жените во муслиманските земји, кој е управуван од страна од шеријатот, се разликува во многу работи од една во друга земја. На секој даден проблем, некои национални "кодови лични состојби" им доделуваат повеќе права на жените или подобро да ги заштитаат нивните интереси, отколку другите кодови.
Ред 504:
 
{{Нормативна контрола}}
 
[[Категорија:Шеријат| ]]
[[Категорија:Верско право]]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Шеријат“