Мариовци: Разлика помеѓу преработките

Населението во Мариово отсекогаш било [[Македонци|македонско]] и со христијанска вероисповед, а во Мариово немало ниту исламизација на населението, ниту пак воопшто имало населување на турско и муслиманско население за време на Отоманската Империја. За причините поради кои Мариово било поштедено од исламизација е поврзана легендата за името Мариово. Мариовците како составен дел од Македонската нација ги споменал [[Ѓорѓија Пулески]] во својата ''Славјанско-Маќедонска Oпшта Историја''<ref name="Ѓорѓија Пулевски">{{наведена книга|last=Пулевски|first=Ѓорѓија|authorlink=Ѓорѓија Пулевски|editor=Блаже Ристовски|title=Славјано-маќедонска општа историја|date=1892 (2003)|publisher=МАНУ|location=Скопје|pages=908}}</ref>. За потеклото на мариовските христијани, македонскиот просветител [[Јордан Хаџи-Константинов - Џинот]] во својот напис објавен во [[1859]] година запишал дека се од најстарите Славјани кои дошле во неизвесни векови со име ''Пејани'' и ''Мирмидони'', при што наведува дека [[Плиниј]] и [[Страбон]] ги кажувале како најхрабриот скитски род кој секогаш оделе на бој напред со [[Александар Македонски]]<ref name="Џинот">{{наведена книга|last=Хаџи-Константинов - Џинот|first=Јордан|title=Споменик за села називаеми Мориево прилепско. Статистическо описание|edition=Хаџи Константинов, Јордан - Џинот. Избрани страници|series=Хаџи Константинов, Јордан - Џинот. Избрани страници|date=1987 (1859)|publisher=Мисла (Цариградски весник)|location=Скопје (Цариград)|language=македонски}}</ref>. Омир солунски ги нарекувал Мирмидони и ги вбројувал во едно со мегленските и бели јазоновци, а потеклото на името го толкува како изведено од ''Мориово, Мириево, Мирници, Мир-ми-давци, '''Мирмидони''' ''<ref name="Џинот">{{наведена книга|last=Хаџи-Константинов - Џинот|first=Јордан|title=Споменик за села називаеми Мориево прилепско. Статистическо описание|edition=Хаџи Константинов, Јордан - Џинот. Избрани страници|series=Хаџи Константинов, Јордан - Џинот. Избрани страници|date=1987 (1859)|publisher=Мисла (Цариградски весник)|location=Скопје (Цариград)|language=македонски}}</ref>. Истовремено за нив го наведува и името ''Чрни-борци - Чебренци'', заради што нивниот [[обител]] (манастир) Св. Димитриј е наречен [[Чебрен]], а исто така запишал дека и во тоа време сите биле јунаци<ref name="Џинот">{{наведена книга|last=Хаџи-Константинов - Џинот|first=Јордан|title=Споменик за села називаеми Мориево прилепско. Статистическо описание|edition=Хаџи Константинов, Јордан - Џинот. Избрани страници|series=Хаџи Константинов, Јордан - Џинот. Избрани страници|date=1987 (1859)|publisher=Мисла (Цариградски весник)|location=Скопје (Цариград)|language=македонски}}</ref>. Во однос на етнографските одлики за потеклото или припадноста, [[Ѓорче Петров]] во книгата „Материјали по изучувањето на Македонија“ од 1892, запишал дека Мариовците според носијата и говорот се разликуваат од околното население при што најмногу заеднички црти имаат со Брсјаците од [[Пелагонија]], заради што ги смета за [[Брсјаци]] кои под влијанието на месните услови значително се оддалечиле од општиот брсјачки тип<ref name="Ѓорче Петров">{{наведена книга|last=Петров|first=Ѓорче|authorlink=Ѓорче Петров|editor=Марио Шаревски|title=Материјали по изучувањето на Македонија|date=1896 (2016)|publisher=Единствена Македонија|location=Скопје}}</ref>.