Проста реченица во македонскиот јазик: Разлика помеѓу преработките

'''Проста реченица''' е онаа, што се искажуе со една мисла:Јас читам. Тој спие. Никола учи. Простата реченица може да биде: просто неразвиена и развиена. Просто неразвиената е саставена само од [[подмет]] и [[прирок]]: Коњот пасе. Тој трча. Ѕидот е бел. Просто развиена е онаа реченица, која што освен подмет и прирок има и други зборои што го објаснуат или дополнуат подметот или прирокот: Добар ученик совесно ги работи своите задачи.<ref>{{Наведена книга|title=Македонска Граматика|last=Кепески|first=Круме|publisher=ДРЖАВНО КНИГОИЗДАТЕЛСТВО НА МАКЕДОНИЈА

СКОПЈЕ 1946|year=1946|isbn=|location=Скопје|pages=69,72,73}}</ref>.

РедотРедоследот на збороите во реченицата е редовен, или граматички и нередовен или инверзија. Редот на збороите во реченицата зависи од смислата и она што сакаме особено да го потцртаме. По граматичкиот ред подметот со своите додатоци е на прво место, а по него иде прирокот со своите додатоци. Пр.: Јас сум прочитал убава книга. Кога атрибутот чини составен дел на сопствени именки, тој е пред именката, ако е таа географско име: Крива Паланка, Ново Село, Царево Село и сл. Но ако е атрибутот составен дел на именката што значи лице, тогаш тој е зад именката: Петар Велики, Спиро Црниот исл. Инаку атрибутот обично стои пред именката, што |а појаснуепојаснува.