|
==Кратка содржина==
Серафим е вампирџија – ловец на вампири, кој талка низ македонските села и за пари ги уништува свампирените мртовци. Чирак му е младиот ФиданФидам, кого Серафим го подучува на опасниот вампирџиски занает, азбуката и уште понесигурниот живот во Македонија. Вампирџијата и неговиот ученик запаѓаат во борба со македонските вампири, со турската власт и со комитите кои ги опкружуваат, како и со авџи-табурите, платените ловци на комити. Прокобата на вампирџискиот занает ја искусува младиот ФиданФидам, кој не знае дали вампирџијата Серафим е божји ангел или слуга на ѓаволот. ▼''„На секоја болест има и лек:''
Сценариото ја развива семантичкатасематичката теза за талкањето на душата по умирањето како казна за грешните души. Вампирџијата Серафим, метафора на животниот промискуитет, е наемен искупувач на грешните душа, а младиот ФиданФидам е метафора на животна доблест која верува во оправданоста на животот. ▼''имаше во тоа време вампирџии''
''што ги тепаа вампирите...“''
-Марко Цепенков
"Вампирџија" е филм во кој поблиску се запознаваме со судбините на автентична плејада јунаци истргнати од балканската иконографија, живописно извајани и психолошки прикажани со сите свои добри и лоши особини. Во прв план се учителот и неговиот ученик - во мисијата едноставно наречена 'истерување на празноверните појави од македонскиот крај'. Во втор план се личностите кои ја остваруваат бараната или случајната комуникација со протагонистите. Некаде во последните ситуациски планови се препознава и скриената порака за постоењето на редицата возбудливи перипетии. Таа може да се поистовети и со многувековниот идеал на фолклорните претставници: ослободување од злото и мрачното ропство, еднаш засекогаш. Со други зборови, ова е исклучителна драма за демистифицирањето на 'инаквите сили', на духовит, сугестивен и ретко оригинален начин.
▲Серафим е вампирџија – ловец на вампири, кој талка низ македонските села и за пари ги уништува свампирените мртовци. Чирак му е младиот Фидан, кого Серафим го подучува на опасниот вампирџиски занает, азбуката и уште понесигурниот живот во Македонија. Вампирџијата и неговиот ученик запаѓаат во борба со македонските вампири, со турската власт и со комитите кои ги опкружуваат, како и со авџи-табурите, платените ловци на комити. Прокобата на вампирџискиот занает ја искусува младиот Фидан, кој не знае дали вампирџијата Серафим е божји ангел или слуга на ѓаволот.
▲Сценариото ја развива семантичката теза за талкањето на душата по умирањето како казна за грешните души. Вампирџијата Серафим, метафора на животниот промискуитет, е наемен искупувач на грешните душа, а младиот Фидан е метафора на животна доблест која верува во оправданоста на животот.
Со хорор елементи и ироничен хумор се осознава суеверието на македонскиот човек здробен од турското ропство, но се утврдува и неговиот бунт кон духовниот и физичкиот терор, изразен преку традицијата на вампирџистовото и комитаџиството.
Главните улоги ги толкуваат Петар Темелковски (Вампирџијата) и Роберт Вељановски (Фидан). Другите улоги ги толкуваат Петар Арсовски (Горазд), Мустафа Јашар (Јузбашијата), Сенко Велинов (Џемшит), Бранко Ѓорчев (Ангеле), Александар Пешевска (Ангелица), Крсто Јовановски (Василие), Зорица Панчиќ (Василија), Томе Витранов (Ефрем), Искра Ветерова (Сениште) и Самоил Стојановски (Толе Кртот).
Камерата е на Александар Касапинов, мајстор на тон Мето Николовски, монтажа на слика и тон Дилавер Мустафа, музика Димитрије Бужаровски.
Продукцијата е на Македонска телевизија, Скопје. Филмот е снимен на локации во Македонија, на Beta SX (дигитал) техника, како прв македонски филм снимен дигитално. Година на производство: 2002.
== Надворешни врски ==
| 