Кембрички универзитет: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
поврзница |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 111:
Вебкамерата исто така беше пронајдена на Универзитетот во ''Кембриџ'', како стредство за научниците да избегнат да бидат спречени во нивните истражувања и да се шетаат од лабораторијата до трпезаријата само за да бидат разочарани поради празниот сад за кафе. Ернест Рудерфорд, човекот воглавно се смета за татко на нуклеарната физика помина толку многу време на универзитетот, каде работел блиску до Нилс Бор, придонесувачот за разбирање на структурата и функцијата на атомот, Џ.Џ Томпсон, го откри електронот, Сер Џејмс Чадвик, го откри неутронот и Сер Џон Кокфор и Ернест Валтон партнерството одговорно за првата поделба на атомот. Џ. Роберт Опенхејмер лидер на Проектот Менхетн и де факто пронаоѓачот на атомската бомба исто така студирал на ''Кембриџ'', под надзор на Рудерфорд и Томпсон. Големите астрономи Џон Хершел и Сер Артур Едингтон двајцата ги посветија кариерите на ''Кембриџ'', како и Пол Дирак, пронаоѓачот на антиматеријата и еден од пионерите на Квантната Механика; Стефан Хоукинг основоположник на студијата за единственоста и долгогодишен универзитетски лукасов професор по математика; и Лорд Мартин Рис, сегашен астроном на Кралскиот астрономски и мастер ''Тринити Колеџ''. Голем број на други значајни научници биле на ''Кембриџ'' како Хенри Кавендиш, кој го открил водородот; Френк Витл ко-пронаоѓач на млазниот мототр, Лорд Келвин кој ги формулирал оригиналните Закони на термодинамиката; Вилјам Фокс кој ја пронашол камерата Алфред Норт Вајтхед, најголемиот противник на Ајнштајн; Сер Џагдиш Чандра Босе, човекот аречен татко на радио науката, Лорд Рајлех, еден од значајните научници на 20 век; ЏорЏ Леметре, кој прв ја понудил теоријата за големиот тресок; и Фредерик Сангер, последниот човек кој добил две Нобелови награди. Други академци вклучувајќи големи економисти како Џон Мајнард Кејнс, Алфред Маршал, Милтон Фридман, Пиеро Срафа и Амартиа Сен, друг бивш агистер на тринити Колеџот. Значајни филозофи Десидериус Ерасмус, Сер Францис Бекон, Бертран Расел, Лудвиг Витгенстен, Лео Штраус, Џорџ Сантајана, Сер Карл Попер, Алама Игбал и Џ.И. Мур сите биле научници на Кембриџ, како и реномираните историчари како Лорд Актон, Е.Х. Кар, Хју Тревор-Ропер, Е.П.Томпсон и Артур М. Шлесингер помладиот. Религиозни фигури на универзитетот биле Роуан Вилијамс, поранешен [[Архиепископ Кантербериски]] и многу од неговите професори; Вилијам Тиндел; раниот библиски преведувач; Вилјам Пели, христијански филозоф познат познат по формулирање на теолошката расправа за постоењето на Господ; Вилијам Вилберфорс, човек одговорен за откажување на трговијата со робови; Џон Баинбриџ Вебстер, теолог со значајна репутација и шест победници на престижната награда Темплетон, највисоко признание за студиите по религија од формирањето во 1972 година. Композиторите Ралф Вон Вилјамс, Сер Чарлс Вилерс Станфорд, Вилјам Стерндејл Бенет, Орландо Гибонс и сегашните Ерик Виткре, Александер Гоер, Томас Аде и Џон Рутер исто така беа на Кембриџ. Универзитетот исто така продуцираше членови на модерни бендови како Радиохед, Хот Чип, Хенри Кау и пеачот-текстописец Ник Дрејк. Уметниците, Квентин Блејк, Роџер Фри и Џулијан Тревелијан исто така беа додипломци како и вајарите Антони Гормли, Марк Квин и Сер Антони Каро и фотографите Антони Армстронг-Џонс, Сер Сесил Битон и Мик Рок.
Познатите писатели како Е.М. Форстер, Чарлс Кингсли, К.С.Луис, Кристофер Марлоу, Владимир Набоков, Кристофер Ишервуд, Самуел Батлер, В.М. Тракереј, Лоренс Стерн,
Значајни едукатори присуствувале на универзитетот вклучително и оснивачите и професори на'' Харвард Универзитетот'', вклучително Џон Харвард лично; Емили Дајвис, оснивачот на ''Колеџот Гиртон'', првата институција за високо образование со сместување за жени кое и Џон Хејдн Бадли, основачот на првото мешано училиште во Англија. ''Кембриџ'' исто така има силна репутација во полето на политиката и владеењето, образувајќи ги:
*15 Британски премиери, вклучително и [[Роберт
*Барем 25 странски шефови на влади, вклучително и сегашниот премиер на Индија, Сингапур и Јордан, како и сегашниот претседател на Замбија и Тринидад и Тобаго.
|